Foto-Album

Foto-Album

Paddock Paradise op ons postzegelweitje

Door Nathalie Lagasse, 14-7-2007.6624 keer bekeken.

Naar het boek van Jaime Jackson probeer ik het zodanig in te richten dat de paarden ondanks de beperkte oppervlakte zoveel mogelijk bewegen.


Mijn twee paarden, Cesar en Lolita, wonen sinds begin 2005 eindelijk bij ons en niet meer op een manege. Ik moet met allebei voorzichtig zijn met gras gezien de gevoelige voeten (vooral Lolita). Vandaar dat het aanleggen van een 'track' aan de buitenrand van de weide een goed idee leek. Uit zichzelf zouden ze niet veel bewegen, een ruin en merrie (zij is de baas) samen spelen niet echt, en ook de rangorde is vanaf dag één zo duidelijk dat ook daarvoor geen pas extra moet gezet worden. Eten (of zoeken naar eten) is hun hobby, volgens mij 90 procent van de tijd. Met Cesar rijd ik niet meer sinds zijn ziekte (erge arthrose links voor) en operatie (arthrodese). Grondwerk doen we zelden eens (clickeren). Met Lolita rijd ik normaal één à twee keer per week als de hoeven het toelaten, nu ze hoogdrachtig is bijna niet meer. Grondwerk (Parelli) iets vaker.
Intussen is Huppel geboren! De track heb ik de eerste maand weggehaald, omdat ik bang was dat Huppel onder de omheining zou gaan liggen. Nu staat de binnenomheining er terug. We hebben nu ook hooiruiven buiten.

Selecteer weergave
Kleine foto'sKlik op de individuele foto's voor een vergroting
Grote foto'sAlle foto's vergroot met beschrijving
 

























slaapplaats


     


Verwijzing

Verwijzing

Reacties van lezers

Losse reacties:

www.paardnatuurlijk.nl