e m kraak schreef op maandag, 29 november 2004, 0:56:


Ja, dat vind ik ook ergerlijk als er geen bronnen staan. Ik ben wat verder gaan zoeken en las dat er bij de Uni in Utrecht onderzoek gedaan is (of wordt) en dat er ook een lijntje is naar 'voedseladditieven' onder leiding van Machteld van Dierendonck.
Misschien kan ik er achter komen of via de Waiboerhoeve nog iets meer uitvinden.
Als ik iets boven water kan halen, zet ik het wel op het forum.

Marianne schreef :


Jeetje, Marianne jij lijkt af en toe wel een speurende encyclopedie.
Heel fijn en erg leerzaam!
Ik waardeer het hartstikke erg dat je je zoveel moeite doet....echt een aanwinst.... Yes! Groet, Pien

anna schreef op maandag, 29 november 2004, 11:14:

Hoeft niet altijd. Isabella is ooit vrij zwaar bevangen geweest en was toen inderdaad echt ziek. Ze at niet en liep niet en was erg suf. Maar ze stond NIET in die bekende hoefbevangenheidsstand zoals in de boeken omschreven. Dat deed ze alleen als ze achteruit moest. Maar inderdaad ze liep niet op het harde en niet op het zachte.

Later is ze nog eens licht bevangen geweest en dat begon meestal met gevoelig op het grind, daarna gevoelig op de harde weg. Bij afname ijzers destijds echter ook weer gevoelig op zacht zand. Het kan dus erg wisselend zijn, vandaar ook dat het heel moeilijk is om in dit stadium te zeggen; bevangen. Maar blijf wel kritisch kijken. Het KAN het HOEFT NIET dus.

Dunne zolen is ook een mogelijkheid, maar dan moet er wat van de zolen zijn afgehaald. Zo niet, dan lijkt mij dat raar, maar ik ben geen expert, ik spreek alleen uit ervaring wat ik met mijn pony heb meegemaakt.

Groeten,
Ingrid

Marianne schreef op maandag, 29 november 2004, 11:29:


Appaloosa's kunnen weer wel van kleur en aftekeningen veranderen.
Dus of het echt niet zou kunnen bij een tinker....er zit immers van alles in.

Spirithorses schreef op maandag, 29 november 2004, 11:58:


Hihi, ik zit te glimmen! :) Dank je wel!
Ben al één stapje verder: het onderzoek wordt inderdaad in Utrecht verricht en schijnt in oktober jl. gestart te zijn - de onderzoeksduur was 7 weken dus als het goed is zouden ze al wat resultaten moeten hebben. Ik heb ze zojuist gevraagd of ze zo aardig willen zijn om die onderzoeksresultaten alvast aan ons mede te delen.

Groet, Marianne

Malenka schreef op maandag, 29 november 2004, 12:30:


Dat de kleur verandert ( vaak lichter/donkerder wordt) dat ben ik met je eens.. en ik kan me ook nog voorstellen dat op een schimmelhoofd een 'bles' wat minder zichtbaar wordt of dat bij en Appaloosa er wat vlekjes bijkomen naarmate hij van veulen naar volwassen paard groeit, okay, dat kan ook.
Maar een echte aftekening, zoals een bles, of witte benen, die verdwijnen of totaal van vorm veranderen, dat lijkt me echt niet mogelijk.
Marianne

Dat staat er toch ook niet?
Alleen dat paarden de hele dag door maagzuur produceren en dat als ze maar twee keer per dag ruwvoer krijgen het risico op brandend maagzuur wordt vergroot. Om de pijn te minderen gaan ze lucht zuigen...dan is het toch wel de oorzaak? Of lees ik nu heel scheef?

Groetjes Maaike

Maaike schreef op maandag, 29 november 2004, 13:47:


Er staat: Het meest recente onderzoek naar luchtzuigers geeft aan dat de oorzaak van luchtzuigen wellicht elders ligt. Paarden maken 24 uur per dag maagzuur aan. Dat is geen probleem, zolang paarden eten zoals de natuur dat bedoeld heeft: de hele dag door. Maar als paarden slechts twee keer per dag eten, terwijl de maag wel de hele dag doorgaat met het produceren van maagzuur, dan ontstaat een verhoogd risico op 'brandend maagzuur' en aantasting van de maagwand. Tijdens onderzoek in Engeland is een aantal luchtzuigers een zuurremmer gegeven. Een deel van deze paarden is gestopt met luchtzuigen, bij een ander deel is het aantal luchtzuigjes verminderd. In Nederland is nog geen specifieke zuurremmer op de markt. Wel worden bij sommige eigenaren goede resultaten bereikt met Pronutrin (paardendrogist) en kruidenmaagcompositum (Groene Os). Verder helpt een dieet van veel hooi en weinig brok (en natuurlijk weidegang) de balans in de maag gezond houden.

Hmm... misschien is het dan toch een idee om een doosje 'Rennies'an de stalapotheek toe te voegen!

M. :)

Marianne schreef op maandag, 29 november 2004, 13:53:


Hahaha! Moest er ok opeens aan denken dat mijn grootvader voor de paarden altijd pepermuntjes bij zich had om te geven als de paarden wat 'koliekerig' waren... wellicht toch een aanknopingspunt dan: die pepermuntjes hebben ook zo'n calciumachtige samenstelling..

Marianne

ik zit net een stukje te lezen over het zadelmak maken van een paard.
de schrijver zegt dat als je voor het eerst op stapt de gene die het paard vasthoudt het linker oog moet bedekken, omdat je links opstijgt dan kan het paard je dus niet zien.

Volgens mij slaat dit helemaal nergens op, juist omdat het paard je dan niet ziet en omdat je ineens aan de andere kant verschijnt.

Of heb ik het weer is helemaal verkeerd begrepen.

Helena
(die volgens de paarden mensen hier uit de buurt wel meer dingen niet begrijpt)

anna schreef op Mon, 29 Nov 2004 09:26:57:


Hoi Anna,
Een beetje verrwarrend as ik je stukjes lees, dus even op een rijtje:
13 jaar oud en nog nooit geen ijzer gehad.
Hoefsmid is in mei geweest.
Heeft hem op natuurlijke wijze bekapt maar ook in de zool gesneden.
Nu sinds een paar weken loopt i moeilijk.

nog ruim1 cm oude hoef ? is nou niet een teken dat hij in de zool heeft gesneden.
Maar je schrijft daarnaast ook:


Dit maakt het dus wel verwarrend.
Als de smid zover heeft gesneden kan er eigenlijk geen oude zool meer zitten toch?
De hoefwand kan er een jaar over doen om geheel te vernieuwen, de zool groeit natuurlijk ook .
Al met al kan het dus wel een jaar duren voor de hoef echt goed is en daarbij moet het paard dan uiteraard ook afwisselend op harde ondergrond lopen.

Voorheen liep het paard niet moeilijk begrijp ik, iets van de laatste paar weken dus.
Misschien is er wat anders aan de hand, heeft het paard een splinter of zo in de straal zitten. Die zou ik dus eerst maar even goed onderzoeken.
Ook het in de straal snijden lijkt me nu niet nodig,omdat hij voorheen wel goed liep.
Vind je niks in de straal dan kan je altijd die hoefsmid vragen er naar te kijken die hem ook bekapt heeft.

Het in de zool snijden is tegen mijn principe maar das mijn keus, ik zou hem dit dus niet toestaan, hoogstens de oude zool laten wegkrabben.
Dit kun je zelf ook hoor met de achterkant van je hoeven krabber.
Zeker ook even naar de steunsels kijken of die niet te lang zijn.
De vriendin die de cursus bij Frans en Ilona heeft gedaan moet dit eigenlijk ook kunnen zien en doen.

Succes

Gr. Nick Altena
met geweld bereikt men een
hoop,met geduld,vertrouwen
en liefde bereikt men meer

helena schreef op maandag, 29 november 2004, 14:21:


De schrijver van dat boekje heeft zeker gedacht 'wat niet weet, wat niet deert!'... tja ... ik denk ook dat als een paard niks kan zien en opeens aan z'n andere kant een been ziet verschijnen, hij net zo goed zich kapot kan schrikken!
Het lijkt mij iemand van de 'oude stempel' en gelukkig zijn er tegenwoordig heel wat 'paardvriendelijker'manieren om een paard te beleren. Eerst wennen aan een dekje, dan laten wennen aan het zadel, dan 's voorzichtig wat leunen en de laatste stap: erop.
En dat alles natuurlijk niet in één losse achtermiddag.. over een aantal dagen verdelen.

Groet, Marianne

helena schreef op maandag, 29 november 2004, 14:21:


Is dat boerewijsheid? :)

En wat nou als niemand het paard vast houdt?

Moet je er dan maar een doek over hangen?

Ik stap met een trapje op en het dier kijkt gewoon mee.

Ingrid den Ouden schreef op maandag 29 november 2004 9:41

.
pad.
snijden.
ijzers heeft gelopen de rest van het jaar, dan is het in mijn ogen niet
mogelijk dat de zool te dun is. En het hoefbeen op de zool gaan drukken gaat
ook niet zomaar zonder oorzaak. Bevangenheid is wel een oorzaak waarbij het
hoefbeen op de zool gaat drukken en dus pijn.
zacht niet zou ik even opletten als ik jullie was.

Hoi Ingrid,
Nee, echt, hoefbevangen is ze niet. Daar heb ik wel verstand van.
Iedereen zegt dat het niet kan, dat een paard dat altijd blootsvoets liep
door natuurlijk bekappen moeilijk gaat lopen.
Kennelijk komt het niet zo héél vaak voor. Maar het kan dus wel.
Het is wel een paard dat altijd al gevoelig liep op grint/steentjes. Alleen
is het nu veel erger geworden. Vroeger liep ze gevoelig op een bepaald
stukje, en nu voel ik me een dierenmishandelaar als ik haar er overheen
stuur. Alsof ze over glasscherven of rechtopstaande spijkers loopt.
Maar de nieuwe hoeven lijken al voor 2/3e deel aangegroeid en ik hou hoop
dat het allemaal goed gaat komen. Mocht dat niet gebeuren ga ik iets anders
proberen.
Gelukkig is het vochtig weer, waardoor de bodem zachter is en loopt m'n
paard veel gemakkelijker nu. Ik geef haar zo veel als mogelijk beweging.
Vooral stappen, want draven kan alleen op echt zachte grond en die is hier
maar weinig.

Dat van dat hoefbeen dat op de zool zou drukken heeft Frans hier een keer
geschreven. Dat ongezonde hoeven toch ook vaak een naar beneden hangend
hoefbeen hebben wat op de zool drukt, ook al zijn de hoeven niet 'bevangen'.
Was ik blij met een verklaring!
Want je snapt natuurlijk wel dat ik er echt wel ongerust over (geweest) ben.
En dat ik het ook echt heel vervelend vind dat iedereen roept dat het niet
kan en dat ik wel wat fout gedaan zal hebben.
Denk zelf dat het meer iets is in de trant van wat Ilona schreef:
"Je kunt het namelijk vergelijken met iemand die altijd achter zijn pc zit
te tikken op een toetsenbord en dan ineens een paadje van klinkers aan wil
leggen. Zijn of haar handen zullen dan heel snel open liggen. Maar als
hij/zij doorgaat met het leggen van het paadje dan zal de huid erop
anticiperen door het maken van een eeltlaag, de huid wordt dus sterker en
dikker."
Alleen moet je echt niet verwachten dat dit in een paar dagen gaat gebeuren
hoor! Paar maanden moet je op z'n minst op rekenen. 'k Heb echt veel met het
paard gelopen, ook over de verharde weg. En het is maar de vraag of er al
werkelijk verbetering is. Kan ik niet vergelijken omdat de grond nu veel
zachter is door de vele regen.
Maar ik blijf het natuurlijk bekappen volhouden, omdat ik er nog steeds in
geloof dat het op den duur beter gaat worden.
Ik houd jullie op de hoogte, ga een feestje geven als ze inderdaad over
grind gaat galopperen alsof het een rubber mat is.
Ben ook heel benieuwd hoe het met jouw ruin gaat, Anna! Laat je het me weten
wanneer er verbetering komt?
Groet,
Coralie