E. Buys schreef op dinsdag, 30 november 2004, 10:25:


Ja dat kan heel goed van de hormonen komen. Wij hebben een pismerrie en advies was hormonen geven, maar ik heb al van verschillende mensen gehoord dat hun merrie daardoor niet te genieten was. De dierenarts zei ook nog dat het vaak niet eens helpt. Soms wel. Dit heeft natuurlijk niet met drachtig worden te maken, maar wel met gedrag.

Groeten Esther

Hoi hoi

Echt veel voegt het niet toe maar je hebt vele kleuren die met seizoenen en leeftijd veranderen. Vooral bijvoorbeeld wildkleuren die in de winter vaak beduidend lichter zijn dan in de zomer (of zeg ik het nou verkeerd om). Smokey is een hele veraderlijke, dan kan de kleur bijna wekelijks verschillen van lichtgrijze naar donker bruin, bijna zwart. Zilverappels verkleuren ook erg. Soms zo goed als zwart en soms juist weer heel licht grijsbruinig. En dan met die mooie lichte manen erbij, kwijl ))
Wat je ook vaak ziet zijn bonte die steeds meer witte haartjes in de gekleurde stukken krijgen. Maar dat zijn losse haren, die vormen geen stipjes of vlekken ofzo.


Nee, dat lijkt me ook niet. Misschien enkel door grijze haren van de ouderdom hihi.

Groetjes Karin

Ingrid den Ouden schreef op dinsdag, 30 november 2004, 8:20:

Oh ja, menners mogen ook reageren; graag zelfs, maar die zijn er hier niet zoveel op het forum heb ik pas moeten constateren.

Maar oa Hans en Loes, mennen jullie met of zonder zweep, met of zonder stem, of met nog iets anders om aan te sporen?

Wil graag alles weten

Groeten,
Ingrid

helena schreef op maandag, 29 november 2004, 14:21:


ik vind dat ook nergens op slaan hoor... het is juist goed als het paard ziet wat er met hem gebeurd... ik denk dat ie het dan ook veel minder eng vind dan dat je je hand op zn oog gaat houden... als je dat doet dan word ie juist alleen maar bang omdat ie dan heus wel voelt dat er wat gaat gebeuren...
dus gewoon lekker zo opstappen...

Trudy schreef op zaterdag, 27 november 2004, 23:02:


hey dank je wel! t gaat al steeds ietsje beter.. ik heb gister een stukje buiten met hem gewandeld... en ook het deken omdoen ging goed... dus ik ga zow rustig verder met heel veel geduld en dan denk ik dat ik een heel end kom... ik ga je tips cker uitproberen!

gro anja

Ingrid den Ouden schreef op dinsdag, 30 november 2004, 11:37:


Hi Ingrid,

Ik men nooit met zweep. In de training niet en in de koers niet. Ik gebruik mijn stem(nauwelijks hoorbaar overigens) en zo nodig spoor ik een beetje aan met de lijnen.
Groet
Hans

De slechte ervaringen met ijzers zijn inmiddels wel bekend. Maar zijn er ooit gevallen geweest van mensen die slechte ervaringen met natuurlijk bekappen hebben gehad?
Dit vraag ik niet om natuurlijk bekappen af te kraken, maar uit interesse, omdat ik vaak meewarige blikken krijg als ik vertel dat ik zélf bekap ( 'dat kan toch nooit goed gaan?') hahahahahaha.

Arabesk schreef op dinsdag, 30 november 2004, 13:24:


niet met natuurlijk bekappen problemen gehad, wel met een hoefsmid die de paarden bekapte alsof er ijzers onder moesten. Onze paarden hebben nog nooit ijzers onder gehad trouwens.

groeten Esther

Karin schreef op dinsdag, 30 november 2004, 11:16:


Paarden en kleur veranderen... Stella is elke 2 weken (!) een duidelijk waarneembare andere kleur. Dit weet ik omdat toen ik 2 weken weg was haar kleur niet herkende... NU let ik erop en valt het me zeker op. TWee weken terug had ze nog een roestbruine rug, nu is dat bijna weg, nog wat bij de lendenen maar veder niet. IN de zomer isabel kleurige appels, nu een onbekende kleur, voor de appels een vreemd soort bruin, in de winter (januari, februari) veel witte haren. Nu komen er ook weer veel witte haren vanaf (ik vraag me af of ze nu een dunnere of juist dikkere vacht krijgt. De witte haren zijn volgens mij haar lange dekharen, gecombineerd met isabelkleurige haren). In de lente een tussen kleur. IN de herfst veel meer isabelkleurig. Maar haar lippen blijven onveranderlijk zwart :).
En mij valt het niet eens meer op dat ze zon aparte kleur heeft... Die anderen zijn gewoon heel erg saai . Sante Fee heeft al een heel jaar door dezelfde kleur... Gaap.
groetjes Ebby

vergeet naast de geijkte
sleutelwoorden ook
consequentie en duidelijkheid
niet!

Coralie schreef op Mon, 29 Nov 2004 11:50:39:


Je kan slaan op een onwillig paard (er zijn heelder methodes gebaseerd op geleidelijk aan steeds harder slaan op "respectloze" paarden...) maar je kan er geen wortel inproppen. Clickerpaarden worden in principe los getraind - hij zou gewoon weglopen. Of over de mens heenlopen, dat kan ook .

Er zijn vast al mensen geweest die paarden al "clickertrainende" gevaarlijker voor mensen hebben gemaakt dan de vorige. Lijkt mij niet eens zo moeilijk. Maar ik dacht dat je vraag was of paarden geestelijke of fysieke schade kunnen oplopen vanwege de methode - maar als ik het goed begrijp vraag je nu of ménsen fouten kunnen maken met clickertraining. Natuurlijk! Waar mensen zijn, wordt gemensd...

Coralie, ik denk dat het tijd wordt dat je eens een introductiedag clickertrainen meemaakt en naar de paarden kijkt (ik heb er geen concrete op het programma staan wegens winter, tenzij misschien in Brecht (bij de Nederlandsee grens) een dezer weken). Daarna ken je het antwoord, denk ik.

met vriendelijke groeten,
Inge

Ingrid den Ouden schreef op dinsdag, 30 november 2004, 8:20:

Hoi ingrid.
ik gebruik mn stem soms om mn paard langzamer te laten gaan, maar met name me zithulp, beenhulp en als ik zonder hoofdstel of halster ga rijden mn carrotstick als extra drijfhulp met sturen.

Karin schreef op dinsdag, 30 november 2004, 11:16:


Bedankt voor de reacties. Het blijft dus een beetje onzeker, ze was rond de 4 jaar oud (nu bijna 9) dus het is 5 jaar geleden dat die persoon haar voor het laatst heeft gezien. Binnenkort komt ze met foto's dus ik denk dat ik dan wel zeker weet of het haar vroegere tinker was of niet.
Haar stippen veranderen wel van licht naar donker en in de zomer is ze bruin/wit en niet zwart/wit zoals nu.

Groetjes jean

En ik denk dat door die fouten je een paard wel degelijk schade aan kan brengen. Onduidelijkheid (dus heel verkeerd timen ed) wat bij een onzeker paard behoorlijke gevolgen kan hebben. Zo'n beestje word nog onzekerder en loopt dus geestelijke schade op. Ook lijkt het me niet heel moeilijk een niet zo onzeker paard onzeker te klikken.
Op het moment dat je iets gebruikt waarbij timing heel belangrijk is kan dat ook weer snel verkeerd gaan. En juist dan loopt het paard kans schade op te lopen. Wel denk ik dat de vorm en mate van schade niet te vergelijken is met bijv de gevolgen van slaan. Al was het alleen maar omdat mensen die gaan clickeren een beetje hebben nagedacht over wat ze doen.

Groetjes Karin

Karin schreef op dinsdag, 30 november 2004, 16:10:


Bewakingsponnies i.p.v. Dobermans? Tis een idee...


Ik kan me niet voorstellen dat jij je ooit (voor school) werkelijk in leertheorie hebt moeten verdiepen, anders zou je weten dat slechte timing van r+... NIET werkt, of op zijn hoogst wat ruis veroorzaakt die meestal (ook alweer vanwege de onnauwkeurigheid!) vanzelf weer verdwijnt.

Dit in tegenstelling tot slechte timing van p+, wat dan gaat neerkomen op random trekken, slaan en schoppen. Ons allen welbekend dacht ik zo. Zo niet, ga op excursie naar zowat ieder willekeurige manege.


Wat voor schade dan? Carrots for nothing, chicks for free?!

Het enige welbekende verhaal is dat mensen aan het lokken en voeren gaan in plaats van de lesjes goed uit te voeren. Omdat ze te belazerd, te ongeinteresseerd en te dom zijn zich enigzins in te lezen. Dan krijg je bedelende beestjes... ook weer niet een heel grote ramp.


Waar ik wel wat bezwaar tegen heb is al mensen-identificeringen en hokjesgeest zo van "jij parelliet" en "ik clicker", terwijl het verdorie varianten van hetzelfde zijn.
Het getuigt van onbegrip.

Groeten , Egon

Uhm, leg eerst jou r+ en p+ eens preciezer uit

En nee, ik heb me daar inderdaad nooit dermate in verdiept, kan me er alleen een (blijkbaar niet zo kloppende) voorstelling van maken.

Maar om mijn gedachtengang duidelijker te maken:
Paardje moet leren pootje geven. Doet zijn best en word de ene keer beloond voor voet optillen, volgende keer voor strekken, dan weer voor naar links draaien, vervolgens weer voor het optillen enz enz. Als dat een poosje doorgaat lijkt mij dit toch op zijn minst een communicatiestoornis opleveren. En ik kan me dus voorstellen dat een paard wat heel onzeker is en erg "zijn best" staat te doen hier behoorlijk van in de war kan raken. En in het extreme (ga dit maar eens dagelijks met 20 verschillende kunstjes doen) erg onzeker van zijn baasje word.


Ja, maar dat heb je in alles. Want "zij dresuurt" en "hij springt" is ook lekker hokkerig. En dat is niet alleen in de paardenwereld....

Groetjes Karin