Esther schreef op maandag, 27 juni 2005, 22:40:


Er gaar iets mis met de link, EEEEEGONNNN!!!!! hihihi, help me dit is sneeuw en geen dekkende merries

Het komt goed hoor, Egon helpt me wel verder en neemt vast de verantwoording om de film er wel goed op te krijgen

Groeten esther

e m kraak schreef op maandag, 27 juni 2005, 23:00:


Grrrrrr gaat nog niet helemaal zoals het moet, maar als je de link in je adresbalk plakt dan lukt het wel. Dus niet op de link klikken, dan gaat het fout.
Hoe dat kan is ons echt een raadsel.

Groeten Esther

CooLLady schreef op dinsdag, 28 juni 2005, 15:37:


je bedoelt bloedarmoede i.p.v. bloedvergiftiging neem ik aan.

Groeten Esther

Vandaag met een van de jaarlingen gedaan, de kriebelclick, ze bleef zomaar bij me staan , ze komt uit de begrazing en kent nog niets, nog niet vaststaan, nog geen voetje geven, maar ze moet wel bekapt. Het is een gastpaardje, en is hier nog niet zo lang. Maar ze stond toch bij me dus ik denk dit is een mooie gelegenheid, ik had niets bij me, maar kriebelen vind ze lekker, dus ik kriebelen, en mijn hand bij haar mond gehouden, zodra ze mijn hand aanraakte geyest. en extra kriebel. Ben toen gestopt met kriebelen, en dacht ik kan haar gewoon klaar laten staan voor succes, hand heel dicht bij haar neus, en dankzij de dazen raakt ze mijn hand wel aan, dus iedere keer als dat gebeurde YES en kriebelen maar. Na ik denk een minuut of 5 ging ze gericht mijn hand aanraken met haar neus, dus
Morgen eens zien of ze het herkent, ik vermoed van wel

Groeten Esther

trea hoex schreef op dinsdag, 28 juni 2005, 19:43:


Hahahaha we hebben een ikoontje voor snoeppie Yes!!!

groetjes (Y) Es

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag, 28 juni 2005, 16:31:


Leuke vraag, voor mij weer mijn stokpaardje Ik blijf altijd geloven dat door domesticatie er dingen veranderen in gedrag. Ik geloof heus dat de natuur van het beessie er in blijft zitten, maar ik zie het hier vaak zat dat ze allemaal liggen te pitten, en er niemand op "wacht" staat. Ik kan me gewoon niet meer voorstellen dat een paard een prooidier is, en wij als mensen het roofdier. Die discussie heb ik vaker gevoerd, maar het lukt me maar nooit goed om dat over te brengen. Toen hier een veulen werd geboren mochten wij helpen droogmaken van de moeder, ze voelde zich niet bedreigd door ons als roofdier, ik denk dat als het al generaties zo gaat, en ze niet meer met de hele kudde het ravijn in worden gedreven er een stukje geheugen verandert. Ook genen veranderen, de przwalski heeft bijvoorbeel net wat meer of juist net wat minder genen als het gedomesticeerde paard. Moet dat weer opzoeken, dat is altijd iets wat ik maar niet kan onthouden. Ik geloof wel dat als er iets enorm eng is een paard op de vlucht slaat, maar ik ken er ook zat die blijven staan. Het veulen wat hier is geboren heeft toen ze ongeveer een week oud was een heel gevecht geleverd met een slanghaspel, die daagde ze uit, kom maar op als je durft!!! Haar moeder keek er ook niet van op of om. Maarre tractors, brrrrrr dat vind mams maar niets, en het veulen inmiddels al 2, eet gewoon door.

Groeten Esther

trea hoex schreef op dinsdag, 28 juni 2005, 23:30:


Ja een groep hier van 6 IJslanders varierend in leeftijd. Of een IJslander nog echt bij de oerrassen hoort weet ik eigenlijk niet, ik weet wel dat er op IJsland niet geïmporteerd mag worden, dus er zitten haast geen andere rassen doorheen. Ook groeien ze er vaak in het semi "wild" op.
Wij hebben hier 2 geimporteerden staan eentje van 6 en eentje van 24, toch doen ze eigenlijk niet anders dan de rest, die ene van 6 heeft in het begin wel veel aanpassingsproblemen gehad, maar dat kwam meer door de behandeling van mensen die ze heeft ondergaan denk ik, maar inmiddels is er veel vertrouwen. Het is wel zo dat ze op elkaar letten, maar ze voelen zich ook vertrouwd genoeg om af en toe eens met zijn allen lekker languit te gaan.

groeten Esther

trea hoex schreef op woensdag, 29 juni 2005, 2:49:


Wij hebben met een van onze paarden, sluit weer zo mooi aan ook op de tekorten of balans in het voer, uitgevonden dat ze het stukken beter doet op lang gras. Lang gras zijn de meeste suikers en eiwitten al min of meer uit. Ik weet niet of het gras in je nieuwe wei al bloeit? Wij zijn begonnen met na de bloei op het gras. Als deze merrie op kort gras staat wordt ze extreem gevoelig ( zelfs haar vacht is idioot gevoelig) en is niet te rijden. Op een gegeven moment hebben we zelfs overwogen om haar helemaal van het gras te halen, maar dat betekent voor haar vriendin ook van het gras, dus we zijn gaan kijken naar een alternatief en zo gekomen op juist heel lang gras, het mooie is ook dat ze nu niet meer zo aankomt, terwijl je juist zou denken dat ze beter schraal kan staan. Ze reageert nu ook normaler op het aanraken van de vacht. Dus ik denk dat je gewoon even moet kijken hoe lang het gras al is. Als de bloei er al in heeft gestaan kan het geen kwaad.

Groeten Esther

Lianne Dingemanse schreef op woensdag, 29 juni 2005, 9:27:


Ja grappig is dat he, toen hier een klein veul was, toen werd er wel gewaakt. Je zag op een gegeven moment ook een soort rolverdeling, zo van nu mag ik even slapen en sta jij op wacht.

Groeten Esther

Femke schreef op woensdag, 29 juni 2005, 17:41:


Is de agressie gelijk begonnen?? Of na een dag of 10?? Hoe staan ze?? Staan ze in het land met een oppastante in de buurt?? Staan ze met zijn tweetjes?? Hoe is ze naar het veulen zelf??
Heel veel vragen voor ik iets zinnigs durf te zeggen.
Wil je iets meer vertellen over hoe en waar de merrie en het veulen staan?? Groepssamenstelling e.d.

Groeten Esther

Fresco schreef op woensdag, 29 juni 2005, 18:42:


Ik zou de merrie wat met rust laten, niets vragen, alleen proberen te ontdekken welke plekkies wel prettig zijn voor haar. Die baarmoeder is nu nog aan het krimpen en dat kan gevoelig zijn. Oortjes in nek is zoals ik het inschat niet echt plat in de nek?? Ik denk dat haar hormoonhuishouding even behoorlijk de kluts kwijt is. Eet ze goed?? Hoe gaat het met het drinken van het veulen? Drinkt het veulen goed?? Hoe vind de merrie dat als het veulen drinkt? Normaliter als een merrie lekker in haar vel zit kun je na een maand of 2 wel wat wandelen, neem veul mee, ook al is het in de wei. Als je bij de flank borstelt en ze vind het niet fijn nu ineens, de merrie vertelt je wat. Probeer gewoon te ontdekken wat ze wel prettig vind als ze voor de rest een gezonde indruk maakt.
Succes ermee!! Als je toch twijfelt zou ik proberen te kijken of ze koortsig is. Op zich denk ik dat als ze voor de rest gezond oogt, ze gewoon even behoefte heeft aan niets, alleen een kriebel.

groeten Esther

Fresco schreef op woensdag, 29 juni 2005, 18:58:


Dat gillen met drinken hoort eigenlijk bij de eerste dag, als ze het nu nog steeds doet zou ik eens kijken hoe het met de uier is. Normaal is het de eerste dag pijnlijk door de druk, tweede dag kan ook nog wel, maar als ze dit blijft doen zou ik dus denken aan een uierontsteking, en ja dan zou ik ook agressief zijn. Dat ontspannen wat ze na drinken doet is dat de druk dus weer wat van de uier af is. Pijnlijk hoor.

groeten Esther

Peter Donck schreef op woensdag, 29 juni 2005, 19:51:


je hebt helemaal gelijk, ik had iets beter moeten lezen Zullen mijn krimpende hersens geweest zijn
Maar goed we zijn wel wat opgeschoten, want duidelijk is wel geworden dat er met het drinken iets gebeurt met de merrie.

Groeten Es

Vandaag met Falka naar het bos geweest!! Falka is mijn geleidepaard, zo noem ik haar altijd, omdat zij voor me kijkt. Doodeng vind ik het om over de weg te gaan met haar. Als ik een auto hoor denk ik al, hoe ver is ie nog.
Ik ben aan een touw meegegaan, en we moesten een behoorlijk eind over de weg, op een gegeven moment kwam er een trekker, en ik had dus toch wel mijn handen vol, maar ik heb het alleen kunnen redden, het touw hoefde niet gebruikt te worden. Ons andere paard, wat de begeleiding aan het leren is, schrok van de hele combinatie, Falka aan het dribbelen en de trekker, dus er was ook een bodemonderzoekje. We waren met zijn drieen, en het het paard waar we handpaard bij waren schrok niet gelukkig. Gelukkig hadden we Bjork weer snel te pakken en er de trekkerbestuurder was ook ok, die zette de hele massa stil. Autoos zijn voor Björk toch nog wel een probleem, maar we krijgen er nu hulp bij. We oefenen nog een paar dagen door met zijn allen. Maar in het bos rijden in plaats van in de bak geeft toch wel een gevoel van vrijheid. In het bos was ook wel lachen hoor, iedere keer hoor je BUKKEN!!!
Ik heb maar een tak geraakt. Falka doet het echt helemaal super. Allleen ze snapt dus niet wat bukken is
We kijken nu al uit naar morgen.

Groeten Esther

Collane schreef op vrijdag, 1 juli 2005, 17:11:


Ja vandaag was het echt blindgaan met die Falka Ze heeft competitie!
Wat ben ik blij met de ziende ogen om me heen, ook blij dat er niet ingegrepen hoeft te worden als Falk in haar racestand gaat. Het is vreselijk moeilijk als je niets aan ziet komen om te weten of je wel of niet moet stoppen, zeker in de racestand, maar wel lachen. Het was een veilig pad, zonder verkeer. Wat een rustige tölt was, werd voor Falk een wedstrijd die op laagvliegen leek, jeetje die kan telgangen!! Samen voorop, nee IK voorop vind Falk. De mogelijkhied was er, en de afspraak is als ik het te eng vind, of de zienden het te link vinden ze me waarschuwen of helpen.
Falk en ik hebben het samen gered, maar ooo wat was ze moe op de terugweg. Het clickeren heeft me echt geholpen, het hoofd laag, ik noem het "Falka laag", werkt ook al als een rem. Het zit er nog niet helemaal in, maar voor mij is dit de one rein stop. Falka weet wat ik vraag als ik zeg Falka laag. Dit ga ik wel iets beter oefenen, maar het werkte wel!!
Ik mag de hele week blijven daar en met alle ritten meegaan, wel aan het touw, omdat ik dat graag wil, los is te eng voor me nog. Björk gaat meer leren om ons te helpen en ook leren om met touw te lopen. Maar Björk is nog maar een soort pubertje, nog niet veilig genoeg om mijn extra ogen te zijn, en de verantwoording als extra geleidepaard te nemen, maar het komt eraan!! Mocht er iemand bij ons in de buurt wonen ( Wolvega) met een ervaren paard erbij dan zou ik het leuk vinden als die ook wil helpen. Voor Bjork is het allemaal nog erg spannend en leunt nog te veel op Falka, maar kicken om buiten de bak te rijden, dat geeft een gevoel van vrijheid.

Groeten Esther