Spirithorses schreef op vrijdag 5 januari 2007, 19:02:


Heel lang was ik een C ruiter. Ik koos voor C. Omdat ik inderdaad, ja lach, maar zo'n ruiter was die wilde dat het paard vreselijk zijn best voor mij deed, omdat hij het zelf wilde, omdat hij mij zo leuk vond. Daarmee creerde ik paarden die dus niet reageerde.
Want bij het beengeven en geen reactie ontvangen, vertelde ik ze, met mijn niets doen en afwachten, dat hun antwoord correct was. Dat geen reactie geven goed was.
Doodgewone simpele conditioneringstheorie.

Daarmee had ik vaak problemen met de voorwaartsheid van paarden. Leken ze het juist helemaal niet te doen omdat ze het zo leuk vonden.

Iemand heeft mij geleerd om een B ruiter te worden. Dat motiverende tikje (duidelijk maar beslist) heb ik welgeteld 2 keer nodig gehad. Vaker niet.
De eerste reactie was verbazing en inderdaad lopen. Bij de tweede keer was er een vraag van mijn paard: zou het echt. En ja dus, gewoon weer een tikje en toen gewoon lopen. Sinsdien is het gewoon niet meer nodig als 'correctie' middel in die zin.

Wel om tegen een been, knie of bekken aan te leggen bij een verscheidenheid aan oefeningen op de grond of onder het zadel .
Tja, we zijn nu eenmaal niet allemaal Eddy Druppels he?

Daarbij hoort natuurlijk dat je moet leren je zit en je houding en alles zo te organiseren dat je samen een eenheid wordt, dat je hulpen klein worden en onzichtbaar, dat je communicatie feilloos wordt.

Maar weet je, ook de kampioenen, en ook Bent Branderup, heeft daar een leven over gedaan (sorry, iemand die hem niet kent, valt bij mij behoorlijk door de mand).

Maar zodra je gaat kiezen voor antwoord C. maak je het hele proces onnodig lang en onnodig onplezierig voor jezelf en voor je paard.

Want de moeilijkheid is nou eenmaal dat je niet je zelf aan het trainen bent, maar ook je paard. En dat je beide geen machines bent waarop je alleen maar knopjes hoeft in te drukken.

Ans Jondral schreef op vrijdag 5 januari 2007, 19:05:


Ik geef been bij waarop mijn paard vooruit zal moeten gaan. Doet ie dat niet, dan volgt een tikje met de zweep. Want deze reactie is ongewenst en sta ik niet toe. Ga je zitten afwachten dan ben je al bezig een patroon te maken.

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 5 januari 2007, 22:43:


Oh, grote Eddy, jij hebt zelf ergens geschreven, bij de duizenden paarden die je gereden hebt, dat er geen enkel paard geen reactie gaf toen jij been gaf omdat je aan wilde stappen.

Hele krasse uitspraak en daarom zeer ongeloofwaardig.

Op vragen hoe je het doet, volgt geen antwoord, dat maakt het nog ongeloofwaardiger.

Nog een poging.

Je doet grondwerk. Je loopt naast je paard ter hoogte van de schouder. Nu wil je je paard laten wijken. Je vraagt je paard iets stelling en vraagt hem om wijkend bij je weg te stappen. Je paard wijkt niet maar valt alleen over de buitenschouder bij je weg.
Hij neemt zijn achterhand dus niet mee in een mooi gelijkmatige wijken.
Hoe vertel je je paard dat hij de ah mee moet nemen?

a. je vraagt het je paard
b. je springt drie keer op en neer.
c. je tikt met je zweep ter hoogte van de knie

Ik krijg er schik in. Nog eentje.

Cirkelwerk.
Je laat je paard rond je cirkelen. Want je werkt aan de lengtebuiging van je paard. Dit paard heeft nog wat moeite om bijderzijds mooie soepel in te buiging.
In het cirkelen ontrekt hij zich aan deze oefening door het binnenbeen niet onder de massa neer te zeten maar er naast. Hoe los je dit op. Je hebt geprobeerd om met wijzen aan te geven dat het been er onder moet. Je weet dat je lichaamstaal correct is en dat je eigen bekken daartoe correct gekanteld is. Toch stapt je paard niet onder omdat dat makkelijker is. Wat doe je?

a. je vraagt het je paard nog een keer.
b. je vraagt het hoofd maar wat extra naar binnen in de hoop dat de rest wel meebuigt.
c. je tikt met je zweepje tegen het binnenachterbeen van je paard op het moment dat dit in de lucht is.

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 5 januari 2007, 22:48:


En dit heb ik dus nog nooit meegemaakt. Weet je waarom niet? Omdat het biomechanisch zeer onlogisch is. Een paard kan nou eenmaal niet heel hard achteruit.
Dat ze dan heel snel vooruitschieten, dat heb ik wel meegemaakt.
En dan laat ik ze vooral gaan, want dat was mijn vraag en die is goed beantwoord.

Ik kan er niets aan doen hoor, maar ik krijg er veel moeite mee en tegelijkertijd begint het gewoon steeds belachelijker te worden.

Het zelfverhevene en arrogante gedoe van enkele zelfbetitelde NH goeroes die hard roepen dat zwepen en bitten er bij hun echt niet in komen en sterker nog, helemaal niet nodig zijn. Amazing! Die ruiters die er hetzij bewust voor kiezen, hetzij het wel nodig hebben, zelfgenoegzaam en 'patronizing' (sorry, weet even het nl. woord niet) dat het bij het leerproces hoort, dat het echt wel komt als je maar wilt en dat het echt het ultieme is!
Om zonder te rijden!
De zelf vinden dat bitloze optomingen, sidepulls of touwhalsters en westernzadels prima in het plaatje horen. Nee hoor, daar is echt niets mis mee! Dat vind het paard gewoon prachtig! Echt super gewoon!

Weet je, als je zo nodig echt paardgericht bezig wilt zijn, gooi je ook die optomingen aan dat hoofd eraf en gooi je ook dat zadel eraf. En als je dan toch bezig bent, ga je er zelf ook niet op zitten. Loopt je paard ook geen kans scheefgereden te worden, de hoeven te snel af te slijten of wat nog meer voor ellende.

Dan pas ben je echt paardgericht bezig. Klaar, hele discussie ineens over.

Want als het nog niet helemaal duidelijk was: ik vind het gewoon ronduit belachelijk dat het ene item wel, maar het andere oh zo duidelijk niet politiek correct is.

Spirithorses schreef op vrijdag 5 januari 2007, 23:08:


En hoe blijf je dan vragen? Je blijft gewoon uiterst correct zelf zitten en vragen en er gebeurt niets.....


Nou ik zou zeggen, probeer eens! Makkelijk he?


Precies! Precies ook wat ik zeg. Ik noem het alleen conditioneren.
Omdat dat heel makkelijk zelf te begrijpen is voor ruiters van ieder nivo.

Dat dat duidelijker en makkelijker te begrijpen is dan: blijven vragen, uitademen hier, inademen daar, je zitbeentjes precies hier en daar en dan maar hopen dat je het goed hebt en dan ook je paard nog precies op tijd belonen.

Begrijp me goed hoor, heel belangrijk dat je eigen zit goed is, maar ook dat is een proces. En dat gaat het allermakkelijkste als je paard gewoon goed afgericht is en netjes aan de hulpen staat. Direct geleerd heeft dat een beenhulp vooruit is.

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 5 januari 2007, 23:15:


Ha, ha, ha, ik kan daar niet bij met mijn hand Eddy, want dan moet ik erg uit mijn eigen positie komen, sta ik er te dicht op zodat ik voor niet meer kan zien wat er gebeurt en heb geen armen van twee meter. dus ik heb een zweep nodig. Erg he?

En het maakt dus gewoon ook direct duidelijk dat je wel degelijk IETS nodig hebt om aan te raken, om ergens op het lichaam aan te wijzen wat de bedoeling is.

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 5 januari 2007, 23:23:


Laat verder maar Eddy. Doe maar geen moeite meer. Ik weet genoeg.

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 5 januari 2007, 23:47:


Weer een prachtig antwoord waarin totaal geen antwoord staat verwerkt.

Ans, dit is een probleem van een paard wat niet consequent is afgericht.
Ik verwijs je heel graag naar het boek van Andrew Mc Lean. De waarheid over paarden. Legt heel simpel uit wat er mis is gegaan en hoe je dat oplost.
Je zal in zo'n geval dan nl. terug moeten naar de basis omdat de ho = ho en de voorwaarts = voorwaarts conditioneriong er niet goed inzit.
Want op een voorwaarts hulp voor jou gaat hij achteruit.
Mc Lean zegt dat paarden die dit soort problemen vertonen verkeerd gedrag is aangeleerd. Er is ze bijvoorbeeld been gegeven maar terwijl voor de hand niet genoeg geopened werd om ook daadwerkelijk vooruit te stappen. Daarmee heeft het paard twee signalen gekregen: wegstappen, maar tevens stilhouden. Paard komt daarmee in confilt en gaat achteruit, steigeren, bokken e.d.

Het begint met werk op de grond: druk op het touw naar voren met de stemhulp: voorwaarts. Neigt je paard met je mee, direct druk van het touw en belonen. En zo verder. Stap je en wil je stoppen, dan geef je een klein ophoudinkje op het touw, zegt ho en houdt de druk op het touw aan. Stopt je paard, direct druk los en belonen. Snel reageren en consequent zijn. In vrij korte tijd zit dit er snel in, mits je het veel oefent. Uitbouwen naar onder het zadel en je moet een helper op de grond hebben die gewoon voorkomt dat je paard achteruit stapt. Met een longeerzweep drijvende hulpen gebruiken of wegstappen vanaf een omheining.

Esther schreef op zaterdag 6 januari 2007, 18:19:


Esther, maak je niet druk. Heb ik gisteravond ook gedaan maar het heeft geen zin. Het is totaal verspilde moeite van iemand die de greep op de werkelijkheid kwijt is.

Spirithorses schreef op zondag 7 januari 2007, 17:16:


En dat op deze manier gezegd hebben, ga je er weeeeer vanuit dat hoe jij het doet goed is en dan een ander niet wil of niet kan en het niet goed doet.
Dat is wat mij zo vreselijk tegenstaat, die arrogantie.
En daar is waar tegen geageerd is, zeker als ik voor mezelf spreek.

Jij, nog Eddy bent de norm hoor, voor de meest fantastische manier.

eddy DRUPPEL schreef op zondag 7 januari 2007, 22:53:


Ha, ha, ha, natuurlijk paardrijden moet perse zonder zweepje? Maar wel met hoofdstel?
Dan moet die er ook af Eddy want het kan ook zonder en het is niet natuurlijk en aan een hoofdstel ga je ook steeds harder trekken toch?
Of nee, nog beter, natuurlijk paardrijden? Dat bestaat helemaal niet! Ga er gewoon helemaal niet opzitten!

Frans Veldman schreef op maandag 8 januari 2007, 10:34:


Ik zal wel in die groep notoire oproerkraaiers vallen omdat ik een zweep gebruik, ik sla er niet mee, het is mijn aanwijsstuk en hulpmiddel. Net zoals mijn hoofdstel en mijn zadel dat is.

Als dit forum werkelijk de kant op gaat dat alleen zweep, bit en ijzerlozen hier mogen komen schrijven, dan wil ik daar niet eens meer deel van uit maken.

Dan maak je je zelf nog belachelijker en stoot je je alleen nog maar verder af van een hele grote groep.

Want het is nu vaak al: oh die naturals? Die schijnheiligerds? Gaan ze zonder bit rijden omdat dat zogenaamd zonder dwang en natuurlijk is. Nou als ze echt zo principieel waren, gingen ze gewoon helemaal niet rijden, want dat is pas natuurlijk. Maar nee, dat willen ze natuurlijk niet. Ze willen natuurlijk wel hun eigen pleziertje.

Niet mijn mening hoor, maar wel zoals ik het vaak hoor en dat wordt vooral veroorzaakt door die anti houding tegen een paar elementen.

Weet je, dressuur was hier eerst ook een vies woord. Het is toch door veel en grote inspanningen van een paar hier, dat dressuur niet zo'n vies woord meer is. Dat veel mensen zich nu realiseren dat er enig werk noodzakelijk is om je paard heel te houden.
Dat vind ik vooruitgang.

Het zou ook vooruitgang zijn als een groep leert om over zweep en bit zo te denken zoals Trea en Ester dat zo mooi verwoord hebben.

Want om hier te preken dat zwepen en bitten niet horen omdat het dwangmiddelen zijn, dat is een open deur. Dat is hier totaal niet nodig. Mensen die hier zitten hebben daar wel over nagedacht en gebruiken die dingen zo niet. Ze gebruiken ze heel bewust en omdat ze merken dat hun paard daar net zo min last van heeft als een hand die wat aanwijst of een wortelstok of een neusriem die op hun neus ligt.

Spirithorses schreef op maandag 8 januari 2007, 10:46:


Ik weet dat Pien, daar is mijn hele dressuurmatige rijden op gebaseerd. Verfijning van hulpen.

eddy DRUPPEL schreef op maandag 8 januari 2007, 14:22:


Je snapt het echt niet he?
Wat is het verschil tussen een opgerold touw en een zweepje, een takje om mijn part of een parellii stok? Helemaal niets!
Het ene is echt niet moeilijker of makkelijker dan het andere.

Allen zijn dingen waarmee je kunt zwaaien, aantikken desnoods.