Karin schreef op donderdag, 28 oktober 2004, 18:19:


** Bij onze 2 windhonden is het geen enkel probleem, die spotten je onmiddelijk, ook al zit je op de 7e verdieping. Maar van die brak heb ik wel eens het idee dat ze een heel beperkt wereldbeeld heeft en zo bijvoorbeeld weigert ramen als openingen in het huis te accepteren.


** Dat zal waarschijnlijk bij elk paard verschillend zijn. De mijne wilde boven zijn hoofd echt niks aanpakken, terwijl hij het toch duidelijk moest kunnen zien en ruiken. En het dak zit intussen op de stal dus oefenen wordt lastig, of ik zou op een ladder moeten gaan staan )
Van een plaatje wat ik ergens zag met hoe een paard de wereld ziet, kreeg ik ook de indruk dat dat meer een soort van horizontale band om zich heen was (behalve precies midden voor en achter dan). Misschien ervaart het paard de wereld wel zo en heeft buiten dat gezichtsveld niks te zoeken?

Harriët*

Hallo Jo,
Bedankt voor je reactie.
In een ander antwoord ben ik hier al op in gegaan (Het was vooral één ruin
die sterk op schemer reageerde. Die ging dan
onrustig heen en weer rennen in het land (toen ie daar alléén stond, zonder
andere paarden er bij). Het duurde even voor ik er achter kwam dat ie dat
steeds bij SCHEMERING deed.)
Sinds ik me er van bewust ben dat paarden schrikachtig kunnen zijn in de
schemering, heb ik meermalen daarvan bevestiging menen te zien. Weet de
details niet meer.

Maar nu ik je post weer op het forum aantref, wil ik graag jouw mening
vragen over een probleem dat ik hier eerder aan de orde heb gesteld.
Mijn Arabier heeft de hoefballen kapot gehad door afdalen van een steile
stenige helling (zoals je die hier in Zuid Limburg regelmatig aantreft).
Sinds ik haar natuurlijk bekap zijn haar hielen lager, vroeger had ze daar
geen last van.
Is dat iets wat jij daar in Noorwegen wel eens hebt meegenaakt? Of zijn er
bij jou in de omgeving geen steile stenige hellingen?
Groet,
Coralie

Coralie schreef :

Hee, Coralie, ik woon ook in Zd Limburg, waar woon jij en waar rijd je meestal? Groet, Pien

Super!
Bedankt, en ja dat paard waar ik het over had was een privee paard van
iemand die erg goed reed (paardje was ook al ver achter in de 20 en liep nog
altijd erg vief) ik mocht er enkele keren op rijden omdat ik hem in de
vakanties kwam helpen met de verzorging van de manege paarden (uitmestten,
voeren, loslaten en poetsen enzo, niet dat ik daar nog meer beloning voor
nodig had....vond het prachtig vooral het werken met de losse paarden). Het
paard wist dat na een poosje instappen en na de 2e keer aandraven de teugels
zouden worden aangenomen zodra ik die ging innemen ging hij verzamelen en
had ik superlicht contact met zijn mond, terwijl hij helemaal verzameld
liep...was een mooie ervaring.

Ik zal snel eens naar John gaan zoeken.
Nogmaals bedankt!
Groetjes Jolijn

Jolijn (en Inge),
't Balingehof - en Nieuw Balinge - ligt niet in Noord Holland maar in
Drenthe .

Spirithorses schreef op donderdag, 28 oktober 2004, 16:29:


hoi Pien,
bedankt, ik ga hem meteen bellen.
groetjes, Natasja

Nick Altena schreef op woensdag, 27 oktober 2004, 22:54:


bedankt


ze heeft nog geen deken op gehad en zit flink in de haren. ik rij elke dag best intensief, want ze is nog steeds te dik van de zomer en in de wei waar ze in staat komt het gras tot je knieen... dus hoewel er vast niet zo veel eiwit meer in zit ben ik toch een beetje bezorgd, voor bevangenheid (hoewel ze dat nog nooit heeft gehad). een beetje een luxe dilemma, ze staat bij een oude koeienboer dus de weilanden (10 hectare voor 13 paarden) zijn veel en veel te rijk... en er zit geen rem op mijn paard, ze eet maar door. maar goed, ik rij haar dus intensief om haar niet nog dikker te laten worden, en stap het laatste half uur, en dan nog een kwartiertje met het zadel eraf maar dan is ze nog niet helemaal kurkdroog. wel bijna. dus dan gaat ze de zandbak in, ze rolt zich niet altijd, en dan de wei.
ze mogen de hele winter buiten en tot de kerst staan haar weidgenootjes dus ook 24 uur per dag buiten, na de kerst waarschijnlijk maar van 9 tot 15 dus dat is een probleem, haar alleen buiten laten staan wil ik niet.


ik kan op zich wel altijd in de berm of op zandpaden rijden, maar ik denk meer aan de bevroren grond van het weiland. als ze dan een tijd gevoelig loopt lijkt me dat niet fijn, vandaar mijn idee om tot maart te wachten. of is dat echt niet nodig? ze heeft vnaf haar 3e voorijzers en vanaf haar 10e ijzers achter, ze is nu 15.

nog een ander vraagje: als je met halster wilt rijden, heb je dan een speciaal freestyle-halster nodig en waar kun je dat kopen?

leonie

Ingrid den Ouden schreef op woensdag, 27 oktober 2004, 22:01:

bedankt voor de tip. ik had hem al in de advertenties zien staan maar wist niet of uden nog onder omgeving nijmegen viel. gebruik je hem zelf ook en hoe zijn jouw ervaringen? en wat zou jij doen, nu meteen de ijzers eraf, of pas in maart, als zeker is dat de vorst uit de grond is en ze dus geen last heeft van harde en hobbelige weilanden?

leonie

Leonie Jetten schreef op donderdag, 28 oktober 2004, 20:14:



Hai Leonie,
het is moeilijk te voorspellen of ze last gaat krijgen van pijnlijke voeten, hangt ook van de relatieve gezondheid van de hoeven af, maar voor al sinds haar 3e, dat klinkt wel een beetje zorgelijk.
Als je nou het zekere voor het onzekere wil nemen, en wat ik waarschijnlijk zelf zou doen, is nu de achterijzers eraf halen, en dan als de kans op bevroren weiland kleiner is (zou dat niet eerder zijn dan maart?), voor de ijzers eraf.
Het is sowieso beter om het getrapt te doen.

Goed dat je de stap neemt, als ze pijn krijgt in het begin, is dat even doorbijten, voor jullie allebei, maar ik kan uit ervaring zeggen dat ik geen seconde spijt heb gehad.

groet,
Isabel

Ik heb me net aangemeld op deze site en weet nog niet of het onderwerp al eerder besproken is. Maar mijn vraag is of er iemand in Noord Holland is die volgens de methode die op deze site staat (Strasser etc.), paarden natuurlijk bekapt.
Ik hoop snel wat te horen.

Groeten van Anna

Isabel van der Made schreef op donderdag, 28 oktober 2004, 20:36:


heb jij het zelf ook getrapt gedaan? ik wist niet dat dat kon. en doe je dan alleen de achterhoeven bij de natuurlijk bekappen hoefsmid en de voorhoeven bij je andere hoefsmid, of hoe werkt dat dan? want een natuurlijk bekappen hoefsmid legt toch geen izjers onder de voorhoeven of zie ik dat verkeerd?


toen jij het hebt gedaan, liep jouw paard toen 24 uur per dag buiten, want dat schijnt te moeten, en welke methode heb jij gebruikt?


leonie

Leonie Jetten schreef op donderdag, 28 oktober 2004, 20:50:


Zelf heb ik alle 4 de ijzers er in 1 keer vanaf gehaald, ik wist niet beter, maar zou dat nu niet weer doen.
En, ja, inderdaad, dat is wel lastig, 2 verschillende mensen om de hoeven te doen, zou je het aandurven om de achterhoeven zelf bij te houden, als een natuurlijke bekapper er vorm aan heeft gegeven, en je heeft uitgelegd wat te doen? Als het redelijke hoeven zijn, is dat niet zo moeilijk, en hoeft de bekapper maar eens in de, laat zeggen, 3 maanden te komen kijken of het wel goed gaat.


Ze liep toen nog niet 24/7 buiten, is zeker wel beter, maar nou ook weer niet onmogelijk zonder. Zo veel mogelijk buiten, en veel beweging blijven geven, eventueel elke dag een uur aan de hand stappen.
Ik ben begonnen met strasser methode, was de enige natuurlijke bekapper die ik kon vinden, en vervolgens als een maniak aan het lezen geslagen, 1 dags cursus gevolgd en het zelf gaan doen, want ik was het niet eens met opening cuts en te veel in de zool snijden, maar dat moet iedereen voor zichzelf bepalen.

Sterkte er maar mee.
O, ja, zou je niet nog iemand kunnen vinden die z'n paard ook 's nachts buiten wil laten staan, zodat ze elkaar gezelschap kunnen houden?

Isabel

Leonie Jetten schreef op donderdag, 28 oktober 2004, 20:16:


Ik "heb" Klaas niet zelf, maar iemand die ik ken van deze lijst wel en wat ik van hem zag, beviel me erg goed. Ik hou het nu zelf bij (kleine voetjes), maar in het begin durfde ik echt totaal niets aan die hoeven te doen. Dat kunnen sommigen zich hier vast nog wel herinneren (hihi).

Als ik zou moeten kiezen zou ik nu de ijzers eraf halen. Ook omdat je nauwelijks je paard buiten kunt laten als het straks sneeuw valt en ze heeft ijzers onder.
Ik had met mijn pony wel pech toen de ijzers eraf gingen, maar dat had een andere oorzaak. Ze had een jaar daarvoor ijzers gekregen omdat ze een probleem met de hoeven had. Ze leek toen continu bevangen. Met ijzers was dat over, maar toen ze eraf gingen had ik dat euvel ook vrij snel weer terug. En dat heeft 2 maanden geduurd alles bij elkaar. Maar deze kans dat het zo extreem is als bij de mijne is klein (zegt men). Maar toen ik de schoenen had ging het ook direct veel beter. En met schoenen heb je grip, ook in de sneeuw. Maar misschien heb je niet eens schoenen nodig.

Een kennis van mij (menpony's) heeft ook 5 pony's van de ijzers gehaald, waarbij 2 al meer dan 10 jaar beslagen. Zonder problemen. Slechts eentje loopt wat gevoelig nu nog na een half jaar op grind. Niet op harde bodem.

Maar ik kan je alleen deze praktijkvoorbeelden geven. De keus moet je zelf maken. Ik weet niet wat de voorgeschiedenis is van je paard. Slechte of goede hoeven, veel of weinig problemen. Ik had al veel problemen met Isabella, zowel met als zonder ijzers, dus ik kon wel problemen verwachten met de overgang. Getuige ook die kennis van mij die geen problemen had met de hoeven en ook geen problemen heeft gehad na afhalen.

Groeten,
Ingrid

Isabel van der Made schreef op donderdag, 28 oktober 2004, 21:14:


Ik ben wel nieuwsgierig waarom je dat nu nooit meer zou doen, alle 4 de ijzers ineens eraf.
(Ik doe dat nu ook niet nl. zie eerder bericht over hoefschoenen)

Saskia

Coralie schreef op Thu, 28 Oct 2004 18:21:09:


Hoe gaat ze die helling af?
Glijdt ze, met het grind/gruis rollend onder zich?
Is het scherp of ronde stenen?
Hoe lang deed ze over die helling?
Hoeveel uur/min. duurde die rit.
Hoelang is ze zonder ijzers?
Kon ze zelf haar weg vinden en haar tempo bepalen?
Hoe vaak heeft ze haar hoefballen stuk gehad?

Lekker he, als die vragen?

Wij hebben ook niet bepaald de makkelijkste hellingen.
En niet elk paard neemt het even soepel.
Sommigen zoeken heel voorzichtig hun weg en liggen we zowat plat op hun rug (limbo gevoel).
Soms stappen we zelfs af om de paarden te ontlasten.
Andere laten zich met hun achterbenen slepen, door de modder en losse stenen een soort glijden en lopen allen met hun voorbenen.

Het laatste stuk is altijd gladde weg....grind/zand.
Dan ga je ook zien hoeveel energie het van de paarden gevergd heeft.
Sommige lopen dan in de wegkant/gras, anderen lopen heel voorzichtig en weer anderen donderen overal doorheen en overheen en vinden alles leuk.

Open wonden hebben ze zelden.
Maar je ziet dat de straal en de hoefzool behoorlijk afslijt....op een natuurlijke manier en dat is alleen maar goed.
Soms moeten we wat bijraspen, omdat sommige paard scheef afslijten.

Onze paarden lopen nu een jaar zonder ijzers.

Een snee kunnen we allemaal oplopen.
Maar het moet niet te vaak worden.

Nog even over het onderwerp.

Elke dag oefenen de paarden....natuurlijk instinkt(?) om te kijken of iedereen nog kan vluchten bij gevaar.
Dan wordt er onrust gezaaid en iedereen moet galloperen, trappen, bokken en op de vlucht/aan de hol.

Na een paar minuten....kan ook langer keert de rust weer.

Een paard alleen, in de natuur, is een makkelijke prooi.
Dat weet het paard, hij is kwetsbaar.
De schemer is bij uitstek het jacht uurtje voor veel roofdieren.
Dus als een paard dan meer op wacht is, is dat niet zo vreemd.