Karin schreef op vrijdag, 26 november 2004, 10:24:


Ik vind juist de emotie in de stem heel handig, je kunt echt heel enthousiast yessen, Falka reageert daar super op. Zo kan iedereen zijn voorkeur hebben he, dat maakt het ook zo leuk.
Je merkt aan heel Falkaas lichaamstaal dat ze het echt leuk vind, en soms zie je haar gewoon denken. Als ze nadenkt dan gaat haar hoofd laag, dat is de eerste oefening die ik haar leerde, en ze verstaat dus ook het woord "laag", Ook ontspant ze dan naar mijn idee, en het is super goed voor haar ruggebruik.

groetjes Esther

hallo,

ik zit met een groot probleem.
mijn paard en ik zijn een paar maanden geleden aangereden door een auto.
Gelukkig kwamen we er goed vanaf,behalve dat mijn paardje vol met spierknopen zat..Na vele behandelingen van de Fysio herstelde hij heel goed.
Maar het grote probleem is dus dat mijn paard mij tijdens een buitenrit niet meer vertrouwd,
hij heeft helemaal geen zelfvertrouwen meer en ik denk dat hij mij misschien associërd met het ongeluk.
In de bak gaat het rijden overigens heel erg goed.
Mijn zus kan zonder problemen op hem buitenrijden,haar vertrouwd hij dus wel.
Hoe kan ik dit het beste aanpakken en hoe kan ik er voor zorgen dat Joep weer vertrouwen in zichzelf en in mij krijgt?
Ik zit hier echt heel erg mee!
Alvast bedankt!

joepje schreef op vrijdag, 26 november 2004, 15:40:


... misschien maar eerst weer samen vertrouwen opbouwen door samen kleine stukjes te gaan wandelen..? Telkens een klein stukje verder en als dat allemaal goed gaat er weer eens een klein stukje erop?

Sterkte!
Marianne

Marianne schreef op vrijdag, 26 november 2004, 15:45:

ik ben zeker van plan om lekker met Joep te wandelen,
Het rare is dat ik zonder problemen met Joep kan wandelen,
maar als ik erop zit is het mis..

Hallo, heeft er al iemand gehoord van Jean-Francois Pignon of hem aan het werk gezien? Hij treedt binnenkort op in Butgenbach & doet er stages en ik ben benieuwd of het de moeite waard is....
Florus

"Jean-Francois Pignon, born in the West of France in 1968, grew up more interested in football than anything else - until his father, Andre, presented him with Gazelle, a filly bought to save her from the butcher.

He and the young mare played together for hours, and Jean-Francois felt the first stirrings of an understanding how horses can be trained through their natural instincts and a relationship based on love and understanding.

After leaving school and working with horses for several seasons, Jean-Francois and brother, Frederic, created an act based on trick riding and stunts, leading to his first solo show in Avignon in 1991.

Since then his career has blossomed, with shows in many major cities and four times at Equitana, Europe’s biggest horse show. "

Nou ik denk dat je het tever doortrekt. Als ik BOOS zou zijn, dan zou de hond (of paard maakt niet uit) erg tegenstijdige signalen krijgen. Want dan ben ik boos en beloon ik, dat klopt niet met elkaar.
Ik ben helemaal niet boos, ik zit juist niet lekker in mijn vel. En ik vind dat ik daar in de relatie recht op heb, net als hij.


Ik denk dat zo'n reaktie erg extreem is op het niet lekker in je vel zitten (zoals ik het dus typeren wil).
Als mijn hond alleen omdat ik niet lekker in mijn vel zit mij zou bedreigen, dan heeft hij een probleem. Waarmee ik bedoel dat hij zich in zijn positie onzeker voelt en ik zal moeten zorgen dat ie zich weer in zijn lagere positie veilig voelt. Mijn honden hebben nog nooit zo gereageert. Die houden over het algemeen rekening ermee dat ik ff minder gezellig ben of ze nemen gewoon afstand.

Is er wel wederzijds respect als jij als mens geen recht op wisselende stemming hebt? (ik bedoel normale wisselende stemmingen he )

Groetjes Karin

e m kraak schreef op dinsdag, 23 november 2004, 22:57:

Ik heb niet alles gevolgd de laatste tijd, maar op deze "spiegeltest" wil ik graag even reageren met hoe Isabella er ooit op reageerde (want ja ik heb die spiegeltest ook gedaan).

Ik maakte kennelijk een fout voor het goed kunnen testen wat ze nu van die spiegel vond, want die gigantische spiegel droeg ik voor me uit. Isabella zag dus wel een ander paardje (ze spitste haar oren, keek even wat raar en snoof heel eventjes), maar ik stond er "in". En dat was voor haar reden genoeg dat ze genept werd. Ze liep ook direct op die spiegel af en ging er achter kijken om vervolgens toch weer naar voren te gaan en de spiegel af te gaan likken, randje te volgen met haar neus.
Ze zag er kennelijk niet veel meer in dan een wat rare platte plaat.
Daarna naar de geiten van de voormalige buren gegaan en die schrokken zich het apezuur van die spiegel. Die waren zo bang, die zijn de stal ingevlucht en zijn daar gebleven.

Groeten,
Ingrid

joepje schreef op vrijdag, 26 november 2004, 15:40:


Kan het zijn dat het probleem ook bij jou ligt? Het eerste wat er bij mij naar boven
komt , is het denken in plaatjes. Wat denk jij als je op je paard zit?
Ik heb ook zoiets meegemaakt vroeger. Ben toen bijna onder een vrachtauto gekomen. Na dat voorval bleef een vrachtauto een probleem.Terwijl ik een super verkeersmakke brave pony had! Jaren later heeft iemand waar ik les van had me uitgelegd hoe dat werkt. Jou gedachten zijn, als je op je paard zit heel belangrijk. Je paard voelt ook onmiddelijk wanneer jij onzeker wordt. Misschien kun je hier eens naar kijken als je er weer op zit. Succes, want dit zijn best lastige dingen om over heen te komen.

Groeten Collane.

Piet schreef op vrijdag, 26 november 2004, 8:50:


Dit is niet iets van nu hoor, deze man doet dat al járen.

helena schreef op vrijdag, 26 november 2004, 15:03:


Hier heb ik nog een heel nuttige bestemming gevonden voor hoefijzers
http://www.ijslandershop.nl/ij-artikel.php?art_id=508&bez_id=2004112619390281.69.33.69
Ook weer vrij OT...maar ja

Saskia

Idunn schreef op vrijdag, 26 november 2004, 19:43:


hoefijzers moet hoefnagels zijn

Trudy schreef op donderdag 25 november 2004 23:38

paard.Helaas ,clickertraining ook..bah..Ik denk dat ik te veel ,zelf paard
ben geworden.Als ik dan lees hoe ze op een nog makkelijker manier ,deze
mooie dieren,zonder enig idee,maar met behulp van ""zogenaamde
nh""technieken hun paarden over de kling gaan jagen..Where is the end?? Ik
heb een mail gehad van hempfling (familie)..Ik heb ook nog wat in te
brengen..FFF onze tyd komt nog...(t doet mij pijn(veel)als ik lees waar al
die mensen aan voorbij gaan)(sta ik hier alleen in??)

Hallo Trudy,
Ik voel hierin wel met je mee.
(Ben er van overtuigd dat de mensen op dit forum die zo enthousiast met
clickeren bezig zijn, dit met goede bedoelingen doen en hun paard er niet
mee zullen beschadigen, maar..)

Wat ik in al mijn jaren met paarden heb geleerd is dat IK moet veranderen,
en dat mijn paarden mij daar bij kunnen helpen. Moet ik wel bereid zijn om
naar hun 'boodschappen' te luisteren en eerlijk naar mezelf te kijken.
Op moment dat ik zelf helemaal open ben en echt eerlijk en gelijkwaardig
contact maak met mijn paarden, dan is clickeren helemaal niet nodig (ze
begrijpen me ZO wel).
En daarom ervaar ik (voor mezelf) clickeren als een doodlopende weg: leidt
me af van het doel wat ik bereiken wil.
Dmv clickeren kan je contact krijgen met het paard zonder open, eerlijk en
gelijkwaardig te zijn. Leuk voor de mens, maar wie houdt in de gaten of het
niet ten koste gaat van het paard!?
Hempfling heeft die twijfels gehad: moet ik wel doorgaan met mensen
technieken leren waar ze, bij verkeerd gebruik, het paard mee kunnen
beschadigen? Voor clickertraining geldt dat in nog sterker mate, lijkt mij.

Maar ik heb er totaal geen ervaring mee.
Daarom nu een vraag aan de clickeraars onder ons:
denken jullie dat je met clickeren het paard kan beschadigen? Als je er
verkeerd mee werkt? Of is dat echt onmogelijk?
Groet,
Coralie

Na een bloedcontrole van de twee oudere pony's is ontdekt dat ze vitaminen-gebrek hebben.
De dierenarts heeft aangeraden om krachtvoer te geven waaraan deze vitaminen zijn toegevegd, zodat het kan aangevuld worden.
Onze pony's staan nog steeds op de wei en eten nog weinig hooi, terwijl deze wei toch al redelijk kaal is.
We hebben nog een verse wei ter beschikking. Het is de bedoeling dat ze daar vanaf 1 december op kunnen.
Kan ik erop vertrouwen dat het gras nog voldoende voeding biedt aan onze paardjes, en is het normaal dat ze zo weinig hooi eten?
Is er een andere manier om vitaminegebrek aan te vullen?
Halen oudere paarden onvoldoende vitaminen uit gras?

Els schreef op vrijdag, 26 november 2004, 21:42:


Een tijf geleden heb ik ook een oudere pony verzorgt en die gaven we altijd 1 keer in de 2 maanden (alleen in de koudere tijden) een vitaminenstoot. Dan hebben ze even iets extra's en je ziet (tenminste bij die pony wel) dat ze zich een stuk beter voelen. Meer energie, betere vacht etc.
misschien het proberen waard?
groetjes Anne

Coralie schreef op Fri, 26 Nov 2004 20:42:25:


Jazeker kun je een paard beschadigen met clickeren, als je zelf niet bereid bent naar je zelf en het gedrag van je zelf en het paard wilt kijken is het zo gebeurd.
Je clickt er zo een verkeerd gedrag in, absoluut waar.
Je clickt er daarentegen ook zo weer iets uit. Clickeren gaar er van uit dat je jezelf verdiept in het Positief belonen, iets wat je graag je paard wilt leren, en ja klinkt raar, je wilt je paard iets leren waar je zelf baat bij hebt. Dat is bij alle leermethodes zo trouwens.
Het positief belonen gaat dus om juiste timing, en om wat je het paard wilt leren, negatief gedrag beloon je dus niet.
KLein voorbeeldje, vanmorgen hadden we haast, maar er stond ineens een aanhanger voor de deur met allerlei oliedrums met felle kleuren, Falka keek, loopt door. Brella vond het levensgevaarlijk, ik target Brella naar mijn hand, ik had Falka vast, en Dick had bret en Bjork vast. Ik was dus al voorbij het gevaar, de target en de yes zorgt ervoor dat Brella er wel langs durft, en op dat moment had ik dus geen snoeppie. .
Iedere keer als Brella een stappie zette was het een YES. En wat een mazzel, toen ze er voorbij was bleek Dick nog een snoeppie in zijn jaszak te hebben, ze heeft het niet om het snoeppie gedaan , maar om de yes.

Groetjes Esther