> Ik vind een paard dat in z'n eentje inderdaad ook maar zielig,
> maar ik heb verschillende kennissen die toch wel problemen
> hebben met hun 2 paarden. Ze zijn blijkbaar niet meer uit

> oplossing. Maar hoe doe je dat dan met de jaarling? Gaat hij
> of zij dan niet te fel gehecht raken aan het oudere paard zodat
> hij / zij niet meer alleen weg wil?
> Oh ja, de weide is ongeveer 3/4de ha.
Hoi hoi
Dat is ook maar net geluk hebben én goed oefenen. Mijn verzorgpaarden staan met zijn tweetjes en de achterblijver gaat altijd wel wat hinniken, maar echte gekkigheid is er nooit.
Als je een ouder paardje en een jaarling koopt kun je mooi oefenen. Elke keer een stukje verder en een stukje langer uit elkaar. Merk je vanzelf hoeveel moeite ze er mee hebben. De achterblijven vooral wel achter een veilige omheining zetten zodat er geen brokken gemaakt worden als hij er toch een keer doorheen wil.
Qua voeren, de twee ijslanders krijgen ook 3 keer per dag hooi. Vorig jaar nog 2 plakjes per keer samen, nu is er een mooie hooikist met rooster en mogelijk kunnen we ze dan iets meer voeren en dat ze er langer mee doen. Zal even aankijken worden, zoals eigenlijk ook met weidegang. Worden ze te dik dan gaan ze minder op het gras (eventueel in 2 tijdsblokken zodat ze geen hele lange tijden zonder eten staan), zijn ze dun mogen ze langer.
Groetjes Karin