Christel Provaas schreef op dinsdag 30 oktober 2007, 9:07:


Jesus has just left the building
those are his footprints right there !
maar waren de ijslanders géén keltische ponies
die de grote oversteek deden van hier naar daar ?


scheren langs de halsslagader ?
of op een plek die je bij dan toch te slecht weer kan afdekken ?
beter géén brasilean......?

Spirithorses schreef op dinsdag 30 oktober 2007, 9:55:


Hier in B. ik weet niet voor NL, is het, hetzelfde als bij fietsers.
Dus vooraan wit licht, achteraan rood licht, reflectoren zijn ook wenselijk, maar niet voldoende alleen, en niet verplicht.

jan.

Spirithorses schreef op dinsdag 30 oktober 2007, 9:55:


wit vooraan,
rood achteraan
te bevestigen waar mogelijk

van lennep schreef op dinsdag 30 oktober 2007, 10:07:


Ik zit te denken om op haar boeg wat weg te scheren, zeg maar de lage racestreep. Eerst ga ik ook de temperatuurtest doen, bij haar en bij een van de anderen die hetzelfde werk verrichten. Zo kan ik controleren of haar temperatuur veel verschil maakt vergeleken met een ander paard. De anderen panten trouwens niet.

Gisteravond is de dierenarts geweest - Indy had weer last van haar jaarlijkse hoest. Haar longen waren gelukkig schoon; ze heeft een poedertje gekregen en daarmee zou het binnen enkele dagen over moeten zijn. Met een beetje sinaasappelsap slurpt ze het poeder zo op.

Mijn vaste dierenarts was vrij, een vrouwelijke dierenarts is geweest, een erg aardige vrouw. Ze heeft Indy nog even verder onderzocht, vooral de problemen met de knieschijf rechts achter. Indien Indy over een paar maand nog steeds problemen met haken van de knieschijf heeft, wordt er een foto gemaakt en volgt er indien nodig een operatie. Dit kan gelukkig allemaal bij ons thuis, onder plaatselijke verdoving. Mocht het zover komen, beveelt zij of mijn vaste dierenarts ons een specialist aan die de foto zal maken en de ingreep zal doen.

Misschien hoeft het niet zover te komen, maar Indy vertoont alle symptomen van een vasthakende knieschijf. Ze wordt er ook erg onzeker van en maakt maar kleine stapjes. Kan ik me goed voorstellen, draaf je net lekker ontspannen, wil ineens je rechter achterbeen niet meer mee. Het lijkt echter alsof het nu langzamerhand iets beter wordt. Zondag heeft ze voor het eerst weer een zadel op de rug gehad om haar weer een beetje gewicht te laten dragen. Ook kunnen we steeds verder wandelen. Indy heeft steeds minder last van een plotseling blokkade van de achterbenen. Ze is nog wel aardig stijf, maar na een paar rondjes merk je er steeds minder van, tot die knieschijf weer vastzit.....

Monique

Ik heb 3 zadels gekocht voor m'n Haflo Arabier en Haflinger.
Ik zoek een geschikt pad voor onder een Equiflex Continental short and wide (roundskirt), Torsion trekking en Bentaiga Campo Flex (3 verschillende soorten pads dus).
Daar m'n Haflo een zeer gevoelig huidje heeft dacht ik aan schaapvel (Christl/ Bartl...), maar naar het schijnt zou dit niet zo vast liggen op rondgeribde paarden met weinig schoft.
Iemand ervaring mee? Of suggestie's?
Ik las over deze pads, met memory schuim: zijn die werkelijk beter dan andere pads, vooral voor onder boomloos of is een Christl lamsvelpad de beste keuze voor gevoelige huid?
http://carouseltights.com/treeless_saddle_pads.htm
Het is de bedoeling om wat gymnastiserend dressuur te rijden en wandelingen/trektochten te maken.
Welk pad kies ik best?

Nog een vraagje: mijn boxen zijn nog niet af en daar de Arabier wat gevoeliger is voor vochtigheid en regen had ik een waterdicht, warm deken gekocht om op te leggen als het regent (hij heeft twee schuilhokken, maar gaat er niet in en hoorde hem hoesten bij 't longeren).
Naar het schijnt is het ook niet aan te raden om een deken op te leggen bij regenweer omdat het deken de haartjes plat drukt en het paard zo zelfs meer koud kan hebben.
Klopt dit?

Ik vraag me ook af of deze levensstijl leuk en gezond is voor paarden. Een kar trekken is een hele eenzijdige belasting. Bovendien lijkt het me moeilijk op zo'n tocht de paarden een mogelijkheid te kunnen geven lekker in vrijheid (op de wei) te kunnen rennen, bokken, rollen enz., wat paarden zo graag doen. Het is natuurlijk een heel aantrekkelijk idee om met paarden op pad te gaan en 24 uur per dag met ze samen door te brengen... Maar leuker voor de mens dan voor het paard.
Groeten,
Tanja

Tanja Fomenkova schreef op dinsdag 30 oktober 2007, 10:44:


Ach, ik weet niet, er zijn ook paarden die ervan genieten mééé te mogen.
Er zijn er ook waar je maar beter niet teveel aan vraagt. De kunst is om paarden te vinden die plezier hebben in werken en nieuwe omgevingen verkennen zodat het samen op pad gaan ook daadwerkelijk een aanwinst is voor beide partijen.

Groet, Pien
(die weer eens wat tijd heeft om hier rond te komen hangen)

charlot van r schreef op maandag 29 oktober 2007, 18:30:


Niet omdat het gras 'te sterk' is, geloof ik niet in bij een verder gezond paard. Maar wel wanneer een paard te lang ineens, zonder heel rustig opbouwen, het gras op gestuurd werd zoals dat vaak gaat. Als ik hoor hoe mensen hun paarden gelijk een halve dag op en nieuwe weide met vet lang gras zetten, tja, dat is vragen om problemen.

Groet, Pien