jan seykens schreef op woensdag 31 oktober 2007, 13:36:


Bedankt Jan.

Spirithorses schreef op dinsdag 30 oktober 2007, 23:35:


Leuk hé
Charly en Tempête ook. Dat zijn hele dikke vriendinnen. (In Charly haar geval letterlijk te nemen ) Maar Pête was vorige winter niet thuis en Lolita konden we niet houden.
Een pony langere tijd alleen laten staan, vonden we absoluut niet kunnen en daarom hadden we dus Puzzle gekocht. Maar toen Pête in het voorjaar weer thuis kwam. (Ik weet niet of jullie die filmpjes nog herinneren?) Net alsof ze terug was van nooit weggeweest en meteen met Charly aan het smoezen. (Kennismaking was met haar niet nodig. Want op de weg daarheen waren ze al op elkaar aan het roepen.) Maar o wee, Puzzle. Daar was ze echt niet goed gezind op. Zomaar haar plekje naast Charly inpikken terwijl ze even weg was. Dat kon ze niet hebben en moest ze hem ook even duidelijk maken. Arme pony is een week de wei rondgejaagd.

Ik ben ook benieuwd hoe ze morgen reageert als ze terug op pension staat. 1 van haar weidegenootjes daar is ondertussen gestorven maar er loopt daar ook een ponietje rond die heel erg verliefd op haar was. Dat zal ook wel een blij weerzien worden.

Nick Altena schreef :

Ik las inderdaad of die strepen moesten worden aangebracht
En met gemoedstoestand bedoel ik het volgende:

Túúrlijk willen we allemaal het beste/gezondste/verantwoordste/natuurlijkste voor onze paarden, daarom komen we er hier ook zo vaak over praten. De een durft daar wat meer mee dan de ander.
Maar ik toch wel vaak tegenkom is dat een eigenaar iets doet omdat het móét, omdat dat zo lijkt te horen als je bij de club wilt horen (welke klup?) , andersom naar het een (tradi) maar inmiddels al net zo goed naar het andere (natural). Ik heb moeite met "omdat iedereen dat zo doet" , net zo goed met de hele natuurlijke hype van het moment.
Ow, ik kom ze tegen hoor, mensen die dingen doen omdat het zo natural is, maar ondertussen niet nadenken, niet meer kritisch naar zichzelf zijn en de massa achternalopen en daarin echt stomme dingen doen met hun paard.

Ik beschouw mezelf nu toch wel redelijk als 'natural' maar ook daarin loop ik wel eens tegen mijn eigen grenzen aan, en heb ik mijn twijfels, onzekerheden en vragen. Wie niet?

Ik ben bijvoorbeeld toch wel overtuigd dekenloos maar ik zie hier ook ex stalpaarden die het gewoon nog niet redden zonder, wie ben ik om dan willens en wetens oogkleppen op te houden en zo'n paard daar te laten staan rillen omdat dat 'het beste' is? Daar schiet niemand iets mee op, ikzelf ook niet want ik lig de halve nacht in bed te draaien en het eerste wat ik 's ochtends ga doen is bij zo'n paard kijken. Kijk, dat paard moet zonder, is veel gezonder, maar ook dat is een heel proces voor zo'n dier. Als ik ontspannen ben ga ik ook veel meer ontspannen met de dieren om, als ik van het een naar het andere zou rennen, dit zou doen (omdat 'ze' dat zeggen, dat zou doen 'idem' ) is dat ook niet rustgevend voor paardlief en mezelf. Het gaat erom dat je op de lange termijn iets wilt bereiken en soms moet je daar wat stappen tussen zetten, nou en, als het maar overdacht is.

Je bent er als mens ook nog. We houden heel veel van onze paarden, maar we mogen ook wel een beetje van onszelf houden en af en toe voor onszelf durven te kiezen hoor da's eigenlijk wat ik wilde zeggen.

Groet, Pien

charlot van r schreef op woensdag 31 oktober 2007, 13:44:

ah ja tuurlijk, als die van merelbeke het geven, zal het wel goed zijn
Je weet het misshcien ondertussen al, ik geloof niet zomaar wat ze in merelbeke zeggen, omdàt ze van merelbeke zijn

Een andere dierenarts zegt na koliek een paar dagen niets van eten

Ra ra ra wie heeft gelijk?

Ik vraag en zoek altijd verder naar het waarom


Wat zal dan beter zijn?

charlot van r schreef op woensdag 31 oktober 2007, 11:59:

Tja, hoesten, met stalmanagement kom je er ook niet altijd en alle voorschriften dekken de lading niet. Eén groot vraagteken wat mij betreft!
Buck hoest twee keer per jaar een paar maanden, terwijl hij 24/7 buiten staat, hooi op de grond, in die periodes nat hooi krijgt, vlas in de loopstal, elke dag bewegen... de da stelde vast dat het een allergische reactie moest zijn, maar waarvoor mag de duivel weten.
Ik gaf/geef hem afwisselend zink, appelsap (anti-oxidanten), Respiraze, MSM Zwavel, Prodier Hoestdruppels, of gewoon niks... de hoest gaat gewoon pas weg als de allergische trigger blijkbaar is verdwenen.
Het is een ochtendhoest en ik heb het idee dat hij het opwekt door zijn hoofd naar beneden te doen om zijn eerste hooi te eten. Ook als hij lucht wat sneller naar binnen moet zuigen zoals bij het aandraven, wordt de hoestprikkel opgewekt. Ik heb een holistisch-achtig boek gekocht over allergisch hoesten en daarin wordt het type beschreven dat er ontvankelijk voor is: hij lijkt er in de verste verte niet op.
Hij is op het moment bijvoorbeeld weer hoestvrij en kan dan ook gewoon droog hooi eten en uit vanuit stap galopperen zonder geluid. Schiet mij maar lek.

Eva Saegerman schreef op woensdag 31 oktober 2007, 14:11:

ik bedoel net na hun operatie 2 dagen erna he!
dat zeggen ze in merelbeke ook! dat wordt hier ook steenvast zo toepast. dan krijgt ze enkel hooi en geen gras. niets eten is net iets te!
ik vroeg dat gisteren ook aan de veearts en wete wat ie zei, zit jij ook in je waarom fase. Grappig vond ik het niet.

Heb de grote wei in twee gedeeld met stroomdraad ertussen. Dina is er tot nu toe niet nog eens tussen door gekropen. Player komt meer en meer tot rust en is dankbaar.... ze wordt terug beetje bij beetje zichzelf. Zoekt continu mn gezelschap als ik op de wei ben, wil aandacht.
Dina heeft zich erbij neergelegd, ze heeft nu wel geen schuilstal maar zal een afdak maken voor haar aan de zijkant van de schuilstal die nu alleen van Player is. En dan opening richting haar eigen wei.
Hoop dat het goed blijft gaan. Hebben al neus tegen neus gestaan aan de draad.....