Nathalie Lagasse schreef op woensdag 7 november 2007, 12:30:


Denk je dat het paard de lach ziet, of dat zijn mens opeens een andere uitstraling heeft?

Omdat ik net weer de websites over gezichtsvermogen van het paard heb bekeken, kan ik me eigenlijk nauwelijks voorstellen dat ze een lach zien. (Hoewel, als het parelend witte Amerikaanse grijns is....)

Aan de andere kan heeft het ontbloten van de tanden in de dierenwereld een geheel andere betekenis dan in de mensenwereld, en is het een hele belangrijke betekenis.

Aan de nog weer andere kant, leren honden hun tanden te ontbloten als teken van blijdschap, dus geheel tegengesteld aan de betekenis die ze aangeboren meekrijgen.

Isabel

n stalgenote heeft een arabische merrie van 13 jaar gekocht die op een strandrit t voorbeen zo verdraaide in t mulle zand dat t heel erg ging opzetten.
ze liep de eerste tyd in draf en na een doktersbezoek was de conclusie dat t waarschijnlijk niet meer goedkomt.
Zij kocht t dier voor de slachtprijs en we zijn ermee naar utrecht gegaan.
Wel de zelfde conclusie maar er werd stalrust aanbevolen.
Nu heeft t dier erg veel energie en er moet 2x per dag mee gelopen worden ongeveer 10 min en dan verder dag en nacht op stal.(wij hebben haar in een kleine paddock buiten gezet)
nu heeft een veulen van mij jaren geleden een ongeluk gehad waardoor de pees bijna helemaal door was en na 3mnd in utrecht werd ook gezegd dat ik hem rustig moest houden.
Nou ja we kwamen terug op t land bij merrie ,niks rustig!!
T verband vloog over t land en ik heb hem maar laten gaan.
Dat is 5 jaar geleden en t is helemaal hersteld.
Nu is deze merrie wel al 13 jaar maar ik vraag mij af of dat de hele dag stilstaan nou eigenlijk wel zo goed is.
ik kan mij voorstellen dat in de kudde misschien te riskant is maar zon stuk opgebalde energie en dat dan mnden lang??
Ze loopt op de verharde weg goed en verder merk je niks maar t been is wel nog wat opgezet.
Ben benieuwd of een van jullie zo iets hebben meegemaakt.
Kijk de dierenartsen weten best veel maar ik ben t niet gevoelsmatig altyd eens.
trudy

e m kraak schreef op woensdag 7 november 2007, 11:59:



Thanks, ik vermoedde al wel dat dit soort onderzoek gedaan was. Maar maken we geen fout door zomaar te extrapoleren van een paard in een proefstalopstelling met een machine naar een paard op de wei bij zijn toch wel goed zichtbare baasje? Dat dolfijnen goed reageren op een fluitje geloof ik meteen, ze communiceren zelf ook met klanken. Een paard communiceert met klanken alleen grote emoties of alarmsignalen, alle dagelijkse 'gebabbel' (ik wil hier staan, groom mij even?, ga bij dat hooi weg, wil je spelen, ...) doen ze met lichaamstaal. Ik denk dat in realiteit de paarden van veel mensen die clickeren weinig op de geluidsbridge letten. Wel iets, maar minder dan op de lichaamstaal.

Met vriendelijke groeten,
Nathalie