Christel Provaas schreef op woensdag 7 november 2007, 14:37:


Je moet er ook vanuit gaan, dat het been nooit meer de oude wordt, het weefsel dat zich herstelt is een soort stevig bindweefsel, dat dus ook niet zo soepel is als de originele pees. Ik zou zeker de moed niet opgeven, ik heb hier een 21 jarige merrie die 10 jr geleden opgegeven was door de da. 20% kans op herstel en dan nog als ik dan weer zou gaan rijden na een jaar, heel grote kans dat t weer mis zou gaan.Alleen gaven ze daar het advies haar een jaar in de wei te doen, daarna nog een jaar gestapt en rechtuit drafjes. Daarna heeft ze zelfs nog met een verzorgmeisje tot aan de L2 dressuur gereden in driekwart jaar. Ze heeft nog wel 2 andere peesblessures gehad, minder dramatisch als de eerste. Vooral niet in de bak rijden, zelfs die rechte lijnen zijn te kort, je moet toch weer de hoek om, en ook geen zachte ondergrond. Ik gebruik hier de nieuwbouwwijk als revalidatieplek. Gemaaide plantsoenen zonder gaten, vlakke stoeptegels, perfekt. Sterkte Ingrid

Geertje schreef op woensdag 7 november 2007, 19:31:


En hoe zou jij dat dan doen, dat opvangen? Wissel je dan van been en gewichtshulpen?
En wat dan in de wending naar rechts, waarbij het paard niet goed de buiging aanneemt? Wat ga je dan doen om het binnenachterbeen beter te laten ondertreden?
Kan je dat even uitleggen, hoe jij dat doet? Ben nieuwsgierig. (En moet eerlijk toegeven dat ik in vorige discussies nogal vaak afgehaakt heb, omwille van gekibbel. Wat jij hier schrijft is dus nieuw voor mij )
(En tja, of topic: T'is pn, blijft zelden bij het oorspronkelijke onderwerp )

Ans Jondral schreef op woensdag 7 november 2007, 12:53:


Nee, dat was ik dus. Paard ong. 5 jr op voorijzers, allerlei peesproblemen, kom ik uiteindelijk bij de kliniek in Lienden. Toen vertelde de smid mij dat ie waarschijnlijk een hoornzuil had. Halverwege de hoef, midvoor, op de steile voet. Ik weet t nog zo goed, eindelijk had ik t besluit genomen om m natuurlijk te laten bekappen, en de laatste week (met ijzers nog) krijgt ie een spleetje in de toon van die hoef. Ik kreeg t werkelijk spaans benauwd. Toch doorgezet en vorig jaar is die hoef binnenste buiten gekeerd (figuurlijk dan) en er was 100% geen sprake meer van een hoornzuil. Ook het rare plekje op die plaats is weg. Dat spleetje heeft er wel een jaar gezeten trouwens. Ook heeft de nb'r steeds een mini v'tje gemaakt om dat stukje te ontlasten. Nu zie je er niets meer van. Groetjes Ingrid

Jacqueline v d Berg schreef op woensdag 7 november 2007, 18:58:

Ik denk dat ik het heb gemist, de behandeling van de artroseknie. Sorry als ik iets vraag wat al op het forum heeft gestaan! Is het van die vechtpartij?
Wat is er precies behandeld, is de knie ingespoten? Dat je na een maand al mag longeren vind ik erg snel. Vooral longeren is uiterst belastend voor de knieën, zeker wanneer Het Been aan de binnenkant zit.
Bij knieproblemen en herstel van knieblessures of -behandelingen wordt er altijd flink rechtdoor gestapt en gedraafd, balkjes eventueel. Pas als de knieën daardoor wat sterker geworden zijn, mag met het bochtenwerk begonnen worden.
Zeker als ze deze week nog de oren plat legt omdat je de knie aanraakt, lijkt mij longeren veel te snel! En dat ze dan ook nog eens flink uit haar dak gaat, is dan ook niet echt goed. Maar nogmaals, ik weet dus niet waaruit de behandeling bestond.

marianne laenen schreef op woensdag 7 november 2007, 19:44:


Marianne ten eerste noem jezelf NOOIT een primitieveling ( dat is wat ik laatst bedoelde met jezelf naar beneden halen) ALLES wat JOU lukt doe je helemaal zelf.
De kopstoot vind ik een leuke vraag, doet ze hem echt of denk je dat ze hem gaat doen? Het singelen sluit er wel erg mooi bij aan. Bij je dochter is het snel klaar, dus het levert Couscous niets op. Zij negeert het gedrag eigenlijk.