Geertje schreef op vrijdag 9 november 2007, 21:08:


Heei! Nu voel ik me toch aangesproken! Ik ben niet alleen arts in Belgie maar ook nog steeds betrokken bij de opleiding (via de stages) en ik herken mezelf daar totaal niet in, en dat is ook niet het voorbeeld wat ik aan artsen in opleiding geef. Als het aan mij ligt vertel ik een patient alles wat ik zelf weet. De uitdaging is enkel dat voor iedere patient op een begrijpelijke manier te kunnen doen. En bij sommige ziekten moet je meer uitkijken om voldoende hoop te laten, misschien meer dan je zelf hebt. Maar verder? Het is een heel verschil inderdaad met hoe het tien jaar geleden nog werd gedaan en geleerd. Niet alle artsen kunnen en durven dit al. Maar denk jij dat je medestudenten nog van die ouderwetse paternalistische artsen gaan worden ? Ik hoop het niet, ik hoop dat de revolutie zich toch blijvend doorgezet heeft.


Daar heb je gelijk in, maar zo veraf is dat hopelijk niet.

Met vriendelijke groeten,
Nathalie

Maria Delavega schreef op vrijdag 9 november 2007, 22:35:


Wij hebben 2 Haflingers (van 2 en 14 jaar) Ervaar ze als vriendelijk en beslist niet als koppig.
Een karakter wordt m.i. voor een groot deel gevormd door omstandigheden waarin ze leven, voor een klein deel erfelijkheid/aanleg.
De vriendin van mijn dochter heeft een Fjord, ook een heel vriendelijk dier en niet koppig. Bij onze buren staan 2 Shetlanders, lief en vriendelijk.. alleen eentje van hen is wel eens ondeugend af en toe. Een klein bokje tijdens het rijden wil heel af en toe wel eens gebeuren. De andere doet bijna nooit een pas verkeerd.
Ik weet het niet, misschien is mijn beeld verkeerd hierover en heb ik het mis hoor. Maar wanneer jij bij voorbaat al een 'plaatje' over een dier heenlegt ga je het volgens mij ook op die manier ervaren omdat je het dier op een bepaalde manier benaderd. Je krijgt wat je geeft.

lizzy schieke schreef op donderdag 8 november 2007, 14:05:


Leer hem eens dat hij alleen maar mag eten wanneer jij dat wilt.
Zelf het ik dit boek gekocht waarvan ik veel leer. Plus wanneer ik ergens niet uitkwam ik het hier op het forum kon vragen.

http://www.ingeteblick.be/

Ik denk dat het komt dat die kleintjes zo koppig zijn, omdat ze meestal door kinderen worden `opgevoed`!
Ze krijgen daardoor vaker hun zin.
Wat kan zo´n kind nou inbrengen, ik zeg niet dat dat bij alle kinderen zo gaat, maar het gros wel!

Ik rij ook een haflinger ) Alcantara), een heerlijk ding, lekker flijtig!
Met het jippie gevoel gaat zij met 4 benen de lucht in, uhum.

Christel Provaas schreef op vrijdag 9 november 2007, 16:07:


Ah nou snap ik het. En ik ben juist van mening dat het spul dat de DA gebruikt niet zo heftig is, dat is een heel licht sloom makend roesje dat de spieren licht ontspant en waarvan in de treure bekend is wat het doet en hoe het werkt.

Scheren is voor de mooi: beslist niet het hele lijf, nooit eigenlijk. Ook niet waar meer gereden wordt (ook geen dekens trouwens).
Maar het lange, uitstekende haar onder de buik bijvoorbeeld, de benen en de kaaklijn en de oren, niet alles binnenin de schelp trouwens. Zodat je een glad en gestroomlijnd paard krijgt met meer uitdrukking.

Maria Delavega schreef op donderdag 8 november 2007, 20:59:


zo is het ongeveer ook met onze fjord gegaan. de vorige eigenaar was zeer onervaren, hun dochter had nog nooit paardgereden en meteen een eigen paard gekregen. als hij geen zin had om te lopen zette ze hem terug in de wei....
de eigenaars daarvoor hebben hem verkocht omdat hij bokte als ze hem wat meer pushte. hij is gewoon een verwend paardje. hij heeft altijd zelf kunnen kiezen of hij wilde 'werken'. als hij geen zin heeft is hij ook niet in draf te krijgen.
verder is hij heel lief, komt altijd naar me toe als hij in de groooooote wei staat en de derde keer liep hij zo de trailer in terwijl ik buiten stond. en we hebben het nagevraagd maar hij had nog nooit in een trailer gestaan....
dus hij is gewoon een slim paard.
en inderdaad is hij ook al twee keer met veel geweld ervan door gegaan, om verderop heel rustig gras te gaan eten en kan ik hem ook weer rustig pakken.