Esther schreef op zondag 11 november 2007, 21:12:
> A: Wie heeft er leren rijden met bit
> B: Wie heeft er leren rijden zonder bit
>
> Ik val in catogorie B, ik heb het zonder geleerd. ( ik leerde
> het nou pak weg in 1968)
>
> Misschien moeten we ook wel jaartallen aan koppelen om te
> kijken of er voor jonge beginnende ruiters al wat is veranderd.
A. Op de manege, vanaf, euh, (Alzheimer light) 1988 ongeveer. Compleet traditionele lessen met alles erop en eraan van riempjes, sporen, slofteugels (daar heb ik zelf nooit mee willen rijden wel), op verschillende maneges.
> Volgende vraag kan zijn,
>
> A: ging je van de ene op de andere dag over om het bit weg te
> laten, of heb je er lang over nagedacht.
Lang over nagedacht! In die zin dat ik nu nog niet volledig
bitloos ben. Lees verder... Toen ik rond 1997 voor het eerst een 'eigen' paard had (ik huurde Cesar samen met een ander meisje) waarmee ik niet alleen in lessen reed maar ook alleen kon rijden is dat bitloze langzaamaan gekomen. Zonder informatie van buitenaf, nog geen internet of NH boeken toen, gewoon een drang om met mijn vriend Cesar 'meer met minder' te kunnen. Ik had zelf een simpel
bitloos hoofdstel geknutseld, ik longeerde hem vaak met de longe gewoon los om zijn hals geslagen (mijlen vooruit op Nevzorov en zijn cordeo eigenlijk
) of soms ook wel helemaal zonder longe, enkel op stem, en dat in een grote piste. Allemaal zelf bedacht toen. MAAR, ik was niet gestopt met bit te rijden, in de dressuurlessen en ook op buitenritten had Cesar altijd een bit in, ik dacht er niet over na dat ook die dingen zonder zouden kunnen.
Dat veranderde pas echt met het
Parelliprogramma. (Jaartal... euh... 2002?) Daar mag je in het begin (level 1 en 2) geen bit. Door de goede opbouw van het programma ben ik geen moment ongerust geweest over controle of zo. Sinds dan gebruik ik om buiten te rijden standaard mijn natural hackamore (= touwhalster) en daar voel ik mij ook het veiligst mee, niet met een bit. Door omstandigheden (ja, ik weet het, als ik alles kon overdoen zou ik de overgang naar natuurlijk veel sneller maken natuurlijk!) bleef ik ook met Lolita een tijdlang dressuurles volgen, met bit dus. Dat ik de neusriem wegliet vond mijn leraar niet alles maar dat kon hij nog net accepteren.
> B: Of wanneer en in welke situatie besloot je om toch eens een
> bit te gebruiken.
Omdat je van
Parelli de toestemming krijgt terug een bit te gaan gebruiken eens je bewezen hebt dat je je paard ook zonder hoofdstel kan sturen ben ik dat eind level 2 (2004) ook gaan doen. De dressuurlessen zijn nu al een paar jaar gestopt, maar eens per maand of zo rijd ik nog een keer met bit, dressuurderige dingen binnen het
Parelliprogramma waar het touwhalster niet fijn genoeg voor is. Nu alweer een paar maanden niet meer natuurlijk, Lolita is nog steeds met zwangerschapsverlof. Ik heb intussen ook een sidepull en die kan redelijk goed het fijne van een bit benaderen voor de dressuurdingen (met name overgangen tussen travers, renvers, schouderbinnen, schouderbuiten doorelkaar). De kans bestaat dus dat ik langzaamaan kom tot één keer per jaar met bit rijden, tot één keer om de tien jaar,
Moet ik wel zeggen dat ik bv. op de recente TREC wedstrijd in Merendree (Belgisch kampioenschap) veel mensen heb aangesproken over bit en neusriem, kennelijk in die mate opvallend dat ik nadien ervan verdacht werd gesjoemeld te hebben in mijn jurering op de hindernissen, dat ik zou de bitloze combinaties voorgetrokken hebben!
En toen ik recent een Centered Riding clinic meedeed was dat zonder eigen paard, ik ben erin geslaagd te bekomen dat ik op de mij geleende paarden met mijn eigen meegebrachte sidepull mocht rijden. Was trouwens niet zo'n grote stap hoor, de clinic ging door een een heel NH vriendelijke omgeving.
Leuk topic Esther, een boel mensen stellen zich op deze manier voor door een deel van hun paardenvoorgeschiedenis te vertellen, ik ook merk ik!
Nathalie
Warboel
