Monique Meijer schreef :


Wat drachtigheid betreft denk ik dat dat wel meevalt, Egon kan daar meer over vertellen, die bestudeert regelmatig de Konikpaarden die in een dergelijke situatie leven. Ik denk dat wanneer een hengst oudere merries heeft, hij niet zo snel aan de jongeren begint. (Egon?)

Spirit zelf heeft geen interesse in de 1,5 jarige Peyote als zij hengstig is. Ook niet in zijn eigen moeder trouwens, en ook niet als zij hengstig is. Maar goed, ik zou er niet prat op durven gaan dus wordt zijn moeder uit de groep gehaald zodra ze hengstig wordt.

Maar Spirit heeft wél altijd en iedere dag interesse in Bombita en zij ook in hem, daar hoeft zij niet hengstig voor te zijn. Ook een hengst heeft een duidelijke voorkeur dat heb ik nu al zo vaak om me heen gezien....

Verder mag Spirit best opgeilen, flirten en druk doen, maar Winner staat niet toe dat hij zomaar op een merrie springt, dat wordt dan echt verhinderd (en Spirit laat dat dan wel uit zijn hoofd).
Echt, dat beeld van die losgeslagen hengsten valt best mee, daarom ook denk ik dat het zo goed is er oudere ervaren paarden bij te hebben zodat er een hiërarchie kan ontstaan met regels en systemen.

Ik weet van Spirit en Winner dat zij oude Bay deelden als sexpartner. Bay lustte daar ook wel pap van hoor en van Winner mocht Spirit oefenen op haar, maar hij mag op geen andere merrie. Waarschijnlijk wist Winner dat 'het' toch niet meer zou lukken op de 26 jarige Bay.

Groet, Pien

van Tilburg schreef op dinsdag 13 november 2007, 12:22:


Hier bijvoorbeeld:
http://www.elmosquero.de/index.php?cPath=29_30

beetje naar onderen scrollen tot je 'lederkappzaum vienna' tegenkomt. Ik heb deze en het is een fijn ding.

Spirithorses schreef op dinsdag 13 november 2007, 12:31:


Duidelijk :)

Heb zelf bij een boer een losgeslagen hengst meegemaakt die Indy (toen drie) contstant dekte en ook inelkaar beukte. Gelukkig was hij wel gecastreerd, dus geen veulentjes van een 2 jarige die nog tot een enorm groot dressuurpaard moest uitgroeien, helaas wel een kapotte schouder aan overgehouden.

Maar hier was dan ook geen hengst bij die de ruin op zijn nummer zette, alleen een oude merrie die aan het hoofd stond van de groep en al lang blij was dat hij haar met rust liet. Hij had overigens een duidelijke voorkeur voor Indy, de rest liet hij met rust.

Monique

Spirithorses schreef op maandag 12 november 2007, 23:38:


Nu ga ik mssn iets zeggen dat geen steek houdt want ik wéét het niet. Maar, als ik naar de foto's kijk krijg ik een zeer ongemakkelijk gevoel dat de ruiter véél te zwaar en te groot is voor dit fijne pony'tje.
Mn tenen trekken er krom van....
?

Jacqueline v d Berg schreef op dinsdag 13 november 2007, 13:30:


yep
zelf een baby van 10 kg is te zwaar voor een paard van minder dan 5 jaar oud op diens rug

Eva Saegerman schreef op dinsdag 13 november 2007, 13:37:


Ja, ok, het paardje is veel te jong.
Stel nu dat het paardje 5 jaar was (bijv) ..., mn tenen blijven krom staan, terecht?

Jacqueline v d Berg schreef op dinsdag 13 november 2007, 13:41:


Ik denk het niet, ze (de pony) is nu nog heel rank, maar over een jaar zal ze wel wat gaan uitdijen, en dan is het allemaal beter in proportie.

Isabel

van Tilburg schreef op dinsdag 13 november 2007, 12:22:


Ik heb hem bij Wim Vonck gekocht, ze zijn handgemaakt, hij weet wel wie ze maakt. Ze zijn duur, zo rond de honderd euro meen ik me te herinneren maar het is echt een superding.

Es

Een van de cursisten heeft afgezegd voor a.s. zaterdag. Als er iemand zit te springen om naar de cursus te gaan, kan die zich nu aanmelden.

De vrije plek is geschikt voor mensen die het pakket al hadden, ivm de korte tijd, maar de cursus of de herhalingscursus willen doen.

Locatie Alkmaar

Goed initiatief Anita, veel succes ermee!
Je hoeft dit naar mijn mening niet echt te 'leren' aan je paard, maar het is belangrijk om te weten dat er altijd een noodrem bestaat: kijk op deze website voor uitleg over one-rein stop.

Bedankt voor de tip, ik ben ook op zoek naar een nieuwe kaptoom!
Tanja

Esther schreef op dinsdag 13 november 2007, 10:07:


Daar zeg je zo iets. Mijn Huppeltje heeft geen speelmaatjes, ik heb (en nu nog) daar wel mee gezeten. Mijn man (een super man hoor!) is nog niet te overtuigen er een ander jonkie bij te nemen (dat zou ik zelf het liefste doen)Als tijdelijke kameraad voor een paar maanden wel, maar dat vind ik dan weer moeilijk, andermans veulen/jaarling op logeren, daar een band mee opbouwen en die dan weer moeten terugbrengen, en de verantwoordelijkheid ook.
Ik kan mezelf wel met allerlei argumenten paaien. In het wild zijn het soms ook maar kleine kudde's met één enkel veulen, Huppel is merrie en heeft theoretisch minder speeldrang. Maar toch. Ik had gehoopt dat ruin Cesar wel zou meespelen, dat blijkt niet het geval. Hij is lief hoor, dat kleine ding mag uit zijn emmer eten, hij dreigt wat in de lucht maar bijt nooit, en dat weet ze. Mama Lolita daarentegen die spaart de roede (nuja haar tanden) niet als het nodig is!
Ik speel wel met Huppel, maar ja, één keer per dag... Ik merk trouwens dat ze dat voor eventjes leuk vindt maar al snel weer verder wil eten of gewoon samen stilstaan. Ze mag ook niet alles met mij, bokken en uitslaan in mijn richting, of steigeren vlakbij mij, dat mag ik niet toelaten, dus dan loop ik weg of vraag ik haar achteruit. Saaie speelkameraad ben ik dus eigenlijk. Hoewel ze dat genoeg bij de groten kan doen (Lolita en Cesar), de hoefjes vliegen rond hun oren soms, maar dat wordt ook door hun volledig genegeerd. Soms zie ik Huppel vanuit het raam wel eens alleen wat tegen één van de ballen duwen, maar nooit fanatiek.
Ik twijfel om (meest praktische oplossing) de ruin van de buren te leen te vragen. Die is wel volwassen maar (itt. Cesarke) nog een echte man (die heeft Lolita ook gedekt dus denkt nu wie weet dat Huppel zijn kind is), die hebben vaker playdrive denk ik. Maar wie weet welk risico neem ik door die nu zomaar bij mijn kudde te steken, stel dat hij te ruw is met mijn kleine veulenbaby? Hij woont nu alleen met zijn schapenvriendinnen, dus dat is wel een omschakeling. De keren dat hij vroeger al bij ons was dan was hij de baas. Dus als Lolita haar kind niet durft beschermen... Gezien Huppels nood tot speelkameraad vooral in mijn hoofd zit (want als ik naar haar kijk zie ik geen duidelijk gemis - of wil ik het niet zien?) denk ik dan weer om maar gewoon te laten zoals het is.

Hebben jullie ervaringen of inzichten?

Groetjes,
Nathalie

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 13 november 2007, 16:16:


Ik kan je enkel mijn ervaringen vertellen. De eerste veulens die hier kwamen waren ongeveer even oud, de bonte was iedereen gek op, van het adres waar ze vandaan kwam en hardstikke lomp en opdringerig, de tweede was heel bescheiden en een beetje een minkukeltje. Ik denk dat die ene een maand of zes was en de bonte iets van 8 maand Het minkukeltje werd door Falka samen met Brett gezoogd!! Ze had die geadopteerd. De grotere mocht pas komen als Falk en de twee kleintjes klaar waren, daar zorgde Björk dan weer voor, die was de portier en zette de bonte op haar plek.. Zoals veulens met elkaar kunnen spelen daar kan geen volwassen paard tegen op, dat hebben we later ook kunnen constateren op het 'landgoed' met Ör die de kleintjes onder haar hoede nam, de kleintjes spelen steigeren wenden rennen etc. De volwassen paarden vinden vooral vreten belangrijk als ze op gras staan.

Es