Esther schreef op vrijdag 16 november 2007, 19:36:


Mijn eerste Ijslandse merrie kon er ook niet tegen als je benen haar aanraakte. Zij bokte niet, maar begon hard te lopen. Als je dan van de schrik met je benen kneep, zette ze het op een rennen.
Ik vond het best gevaarlijk. Verder was ze een hele lieve en leuke merrie die lekker kon tolten.
We hebben het gewoon geoefend, gedesensibiliseerd dus. Zodra ze ook maar even wachtte met wegschieten als reactie op de aanraking van je benen was het 'braaaf.
Het is helemaal goed gekomen met deze merrie.

Moniek

Moniek schreef op vrijdag 16 november 2007, 20:27:


Esther, was het beter voor de racestreep? Met haar berevacht?
Indien ja, laat dan op de plaats van je benen het haar terug groeien en scheer alleen nog ervoor en erachter.

Marianne

Dit filmpje maar duidelijker wat ik al maanden probeer over te brengen.
http://www.youtube.com/watch?v=pMhVVcF3EpU
Dit is geen rijtechnisch probleem zoals wel werd verondersteld. Door slecht lezen werd er een niet correct rijden probleem van gemaakt.
Hier is het probleem de overgevoeligheid van de vacht, daardoor ook slecht de gangen goed aan te leren omdat de beenhulpen niet toe te passen zijn, alleen de bovenbenen zijn te gebruiken, bij haar is dat de rem. Zo hebben we dat samen afgesproken. Met gewichtshulpen heeft ze ook problemen, dat resulteert in bijten. Voor mij zijn deze problemen de reden geweest om tijdelijk een bit te gaan gebruiken omdat ze anders gaat zwijnen. Gewichtshulpen en beenhulpen vallen af. We hebben van alles geprobeerd en het leek er op dat ze aanraking van het been wat beter verdroeg, na de racestreep bleek dat dus niet zo te zijn, wel is het panten over!!!!!
We hebben haar zadel al iets verbouwd door een hele brede zachte dressuursingel te gebruiken en er geen leer in aanraking komt met haar vacht.
Misschien is er wel een manier om de zweetbladen te verlengen met iets zodat er geen direct contact is met een perongeluk beencontact. Of het zinnig is betwijfel ik ook wel weer. Ik ben bezig om haar aan de stemhulpen de gangen te leren scheiden, maar wie kent dit probleem, ze zegt echt heel duidelijk rot op met die poten van mijn vacht. Op de grond kun je alles met haar ook met he aanraken van de vacht, dat kan met stokkie zonder blaadjes, met je vingers etc. het resulteert wel in het kamelen. De Lip dus.
Stilzetten is ij haar gen optie omdat ze dan dichtgroeit, fietsen en wandelen etc is niet genoeg, kar vindt niemand hier leuk. Ze lijkt potdorie wel de ponnie van Lee Towers, die beweegt ook zo mooi met zijn rechterelleboog.

Es

Caatje schreef op vrijdag 16 november 2007, 19:44:

Zo heel slim vind ik um dan niet.

marianne laenen schreef op vrijdag 16 november 2007, 20:34:

Klinkt als een goed idee!

Ik herinner mij dat ik vroeger een voormalige draver kende die ook wegspatte als je er met je been aankwam in een poging van dat been verlost te zijn, hij vluchtte ervoor, wat ook een wijze van niet-accepteren is. Hield je hem tegen aan de voorkant omdat wegspatten niet de bedoeling is, dan ging hij telgangen. Ik neem aan dat dit paard zo deed omdat hij vroeger voor de sulky heeft gelopen en het associeerde met misschien de bomen van de sulky (en de daaraan gelieerde druk of stress)? Dat hij daarop gefixeerd was?
Heeft Björk voor de wagen gelopen, nee toch?
Van Cadiz weet ik geen menverleden, hij is vroeger wel met stokken geslagen, zodanig dat hij continu in de afweerstand staat. Stokjes met en zonder blaadjes doen hem he-le-maal niets, hij heeft dat gevoel uitgezet en reageert er totaal niet op. Been of aaien daarentegen irriteren hem buitensporig, ook hij slaat net zo nijdig als Björk met een achterbeen naar het been waarmee ik hem 'om' wil zetten. Zet ik hem om met dijbenen en zit, is er niets aan de hand.

Christel Provaas schreef op vrijdag 16 november 2007, 21:20:


Ik had er even een nieuw topic van gemaakt. Mijn dijbenen betekent bij Björk de stop. Gewichtshulpen geven gaat ook niet dat resulteert in bijten, ik zal ook dat proberen te filmen. Misschien is het wel handig om in nieuwe topic gevoeligheid verder te gaan. Ze heeft nooit voor een kar gelopen trouwens, wel heeft ze echt angst gehad voor stokken met en zonder blaadjes. Maar wat een nijd he met dat meppen, ze kan het in alle gangen en ook in zomervacht.