Spirithorses schreef op maandag 19 november 2007, 10:37:


Super, geweldig!


Kijk, en dat bedoel ik.. geven en nemen. Dat geldt voor 'alle partijen'.. wat ik enkel probeerde duidelijk te maken is dat de middenwegen die bewandeld kunnen worden soms de meest verstandige zijn.
Charlot is hier met haar vragen, heb ontzettend veel waardering voor haar. Maar probeer enkel te zeggen laat dit (het PN-gebeuren) niet ten koste gaan van je relatie met je ouders.

Aafke schreef :

Ik vind dat veel hierin met 'voorbeeldfunctie' te maken heeft. Als ouders draag je iets uit, geef je een voorbeeld aan je kinderen in de hoop hen iets mee te geven. Mijn dochter ziet hoe het hier gaat, wat het allemaal doet voor de paarden die hier binnenkomen. Het is niet alleen het 'praten over' het is ook het 'zien' en zelf ervaren.
15 jaar is ze en ze wordt er akelig van als ze ziet hoe anderen ('The Others', hahaha) vaak met hun paarden omgaan. Hetzelfde met mijn jongste 12 jarige zoon, die dus nu eindelijk z'n pony heeft. Hij heeft een heel sterke eigen mening over haar en kan alles zelf ervaren. Niets in hen dat eraan denkt paardonnatuurlijke dingen te willen, zij zijn net als wij doordrenkt geraakt van deze filosofie doordat ze er dagelijks tussenin zitten. Gewoon door zelf het goede voorbeeld te geven en samen over onze processen te praten, ook de twijfels, ook de fouten, ook de goede dingen die eruit voorkomen.

Trouwens, @ Peter D: weet je nog dat we het over kinderen en eigen pony's hadden en ik ook altijd zei dat Okke geen eigen pony zou krijgen?
Nu Eining er is ben ik van gedachten veranderd. Als ik eerder had geweten hoe goed het hem zou doen en hoe hij er helemaal voor gaat met haar: Dat had ik veel eerder moeten doen. Het is zó leuk die twee samen door de velden te zien struinen....

Groet, Pien

ozzy schreef op maandag 19 november 2007, 10:45:


Ja niets geven en stress vermijden is natuurlijk dé oplossing
Heeft je paard er erg last van? Jeukt dat niet verschrikkelijk?
Indien niet, dan zou ik ook niets toedienen natuurlijk, maar ik ging er van uit, door men eigen ervaring, dat het vrselijk moest jeuken en je je paard kan verlichten van de jeuk door medicatie.

Spirithorses schreef op maandag 19 november 2007, 10:40:


Bijna helemaal over :). Hij heeft het 18 jaar van zijn leven constant gedaan, het was echt heel erg. Dus ik had nooit verwacht dat het over zou gaan eigenlijk. Nu doet hij het alleen nog als hij gestressed raakt. Bijvoorbeeld als hij in de stal staat en 'vergeet' dat hij gewoon naar buiten kan lopen. Dan wil hij nog wel eens 3 keer weven en dan zie je hem gewoon wakker worden en naar buiten lopen . Of als hij even vast moet staan voor we gaan rijden ofzo maar ik op dat moment even geen aandacht aan hem geef, dan gaat hij ook weer weven. Maar het is echt niks in vergelijking met wat het was hoor.
En het is eigenlijk gewoon over gegaan door rust en geen verveling in zijn situatie te brengen. En inmiddels wordt hij zelf steeds evenwichtiger zodat hij ook beter om kan gaan met een veranderde situatie. Hij kon er bijvoorbeeld niet tegen als hij ineens links in de trailer moest ipv rechts, dan raakt hij helemaal in de war . Ik heb nog niet uitgeprobeerd of dat nu wel zou gaan, maar hij kan beter omgaan met stress heb ik het idee.
Maar goed, bij Zafir was het weven misschien wel minder een aanslag op zijn gezondheid natuurlijk. Maar er is nog hoop hoor!

Groetjes Geertje

Aafke schreef op maandag 19 november 2007, 10:34:


Als hij kwalitatief goed hooi krijgt is er weinig kans op een tekort aan E en Sel. E en Sel werk op de spieren, maar ook op de vetstofwisseling.
Voltes zijn op zich niet goed voor een losse knie, maar als hij sterk genoeg is dan kan dat wel. Als hij sterk genoeg is dan kan alles weer.

ozzy schreef op maandag 19 november 2007, 10:45:


Ik zit te denken , maar zou het dan niet aanwezig zijn als je je paard 'rustig kan houden óp momenten van stress?
BV het commando calm down of zoiets introduceren?
Als zoiets zou werken , dan kan je misschien iets hebben aan de Perception Modification cursus....

Is zomaar een gedachtengang...

Gr Esther