Tijd om op enkel dingen te reageren.
Lena schreef op dinsdag 4 december 2007, 14:18:
> Of je je angst bewust laat zien of niet speelt volgens mij
> minder rol. Ze voelen het gewoon aan denk ik. Dat vind ik ook
> hoe langer hoe leuker aan het omgaan met paarden. Zij zijn
> eerlijk, tonen gewoon hun gevoelens zoals ze op dat ogenblik
> zijn. Mensen zijn op dat gebied wel eens anders...
Ja, ik denk dat ze de intentie van de mens haarscherp aanvoelen.
Alleen is dat alleen door lichaamstaal of meerdere dingen. Zelf denk ik meerdere. Het zijn enkel gedachten die ik hier schrijf en zich uitkristaliseren binnen het kader van deze topic.
Ik denk dat niet alleen je lichaamstaal maar ook de stem van belang is.
De mens kent onderling nog een ander facet namelijk gezichtsuitdrukking (zou een paard dat kunnen herkennen?)
Een paard heeft geen gezichtsuitdrukking in de vorm van lachen, grijnzen, boos kijken. Of je moet het orenspel als gezichtsuitdrukking willen zien.
> En ja, als kind denk je er minder over. Maar of dat nu goed of
> fout is... Het is gewoon zo, je kan nu eenmaal niet stoppen met
> denken hé?
Een kind doet.. soms zonder nadenken en leert van de ervaringen die daar uit voortvloeien denk ik.
> En paarden hun vertrouwen moet je volgens mij ook consequent
> winnen. Nexor was toen we hem kochten erg schichtig, angstig.
> Je kon niet eens naar zijn hoofd wijzen, laat staan zijn
> voorhoofd aaien. Waarom niet... Ik weet het niet. Maar we
> hebben hem altijd consequent rustig benaderd en laat dit nu wel
> toe (hoewel van vreemden meestal niet maar van ons petekind van
> 2.5 jaar dan weer wel).
Ik herken dit t.o.v. Winsor die enkele nare ervaringen achter de rug had toen hij hier kwam.
> Zo, Dit waren enkele gedachten van mij. Ik weet niet of je hier
> wat aan hebt.
> Groetjes, Lena
Alles is welkom.
Warboel
