Piet schreef op woensdag 5 december 2007, 8:55:


Sterker nog, Winsor was even een tijdje doodsbenauwd voor het halstertouw... opgelost d.m.v. lichaamstaal, rustig geruststellend praten en heel traag/voorzichtig 'dichtbij hem brengen'. Nu is zelfs de longeerlijn geen probleem.

Grinnik... denk nu even aan het forumgebruik, volgens mij escaleerd dat vooral op sommige momenten omdat de lichaamstaal/gezichtsuitdrukking mist, niet aanwezig is. Alles moeten we afleiden van 'platte tekst'.. hoe gemakkelijk leg je daar niet 'je eigen gevoel' in..?

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 5 december 2007, 1:29:



Eddy! Leuk je weer te lezen! Maar wel nuttige bijdragen en geen woordspelletjes, weet je nog?
Ik snap namelijk niks van je bericht, of kan dat alleen met persoonlijke mail erbij?

Maar, wat ik eigenlijk wou vragen: begrijp ik nu dat jij ook in Sint Niklaas was gisteravond? Want wij hebben nogal rondgekeken naar mogelijke bekenden, en dus nadien enkel nog Ans teruggevonden (was wel leuk natuurlijk). Kom je de volgende keren ook nog?

Groetjes,
Nathalie

Frans Veldman schreef op woensdag 5 december 2007, 12:28:


Hm, weet het niet maar volgens mij heb ik Piet dat nergens horen zeggen.


Lichaamstaal is ook sterk volgens mij, maar je kan mijn niet vertellen dat een clickeraar alleen maar met z'n clicker/stem werkt.

Misschien, heel misschien was de lichaamstaal op het moment van 'dat gebeuren' wel heel sterk. De verborgen lichaamstaal van onzekerheid. Nee, Piet dit is geen 'aanval' op jou.. maar een gevoel wat ik over hetgeen is las hierover een tijdje geleden.


Hé, nog een facet. Lichaamstaal, stem.... met als resultaat... vertrouwen.
Middelen: lichaamstaal, stem... doel -> vertrouwen.


Ik denk dat jij de middelen en het doel met elkaar verwart (of lees ik nu zo verkeerd, kan ook nog)


Hé niet doen in "mijn" topic..

Piet schreef op woensdag 5 december 2007, 13:12:


Tja, die hand he. Die kan slaan en aaien. Die een gemene prik kan geven voor z'n eigen bestwil... Je kan een paard dus met een liefdevolle intentie pijn doen. Hoe dat op te lossen..?


Dezelfde hand die een penicilline-spuit kan hanteren..??

Luna2004 schreef op woensdag 5 december 2007, 15:17:


Dit jaar krijgen de paardjes hier voor t eerst hooi van t vorige jaar, dat omdat het hooi anders veel te rijk is. Onze da heeft dit rijke hooi nog bekeken van t voorjaar en zei dat er geen krachtvoer bijgegeven hoefde te worden. Ook een van mijn hoefbevangengevoelige shetten is vorige winter alleen maar bevangen geweest. Hij kwam niet eens in t gras en werd waarschijnlijk van t rijke hooi bevangen. Nu krijgen alle paardjes al maanden hetzelfde hooi, dat van vorig jaar dus, en t gaat nog steeds goed.

Tanja Fomenkova schreef op woensdag 5 december 2007, 10:41:


Hoi Tanja, goed dat je je eigen weg gevonden hebt, jammer dat de nieuwe Parellipaketten voor jou te laat gekomen zijn.
Initiatief van het paard wordt juist wel geapprecieerd hoor bij Parellipaarden, een voorbeeld: ik beschreef eerder al hoe Linda Parelli haar paard gewoon vraagt 'iets' te doen met een object ('express yourself with the barrel') en hij een beloning krijgt telkens hij iets nieuws doet.


Vroeger was gymnastiseren pas in level 3, klopt. Als je maar een paar maanden tot een jaar doet over level 1 en 2 is dat ook geen probleem, het psychische en het emotionele gaan (volgens Parelli) voor. Jammer genoeg is niet iedereen zo snel met het programma, en zo kan je zeker met een paard met lichamelijke mankementen in de problemen komen. Vandaar ook dat aangeraden wordt om als je als mens zelf met Parelli begint dat te doen met je 'makkelijkste' meest ongecompliceerde paard. De meeste mensen hebben echter ook niet die keuze, en sommigen zijn itt. juist bij Parelli terecht gekomen omdat ze een 'probleempaard' hebben. Alleszins wordt aan het lichamelijke nu ook al vroeger gewerkt, en ik zie dat Parellistudenten die zelf al level 3 hebben (zoals instructeurs) met een nieuw paard wel meteen ook aandacht hebben voor de lichamelijke ontwikkeling, zeker als dat nodig is voor het paard zelf.

Groetjes,
Nathalie

Aafke schreef op woensdag 5 december 2007, 15:33:

Nee, dat is gelukkig de hand van de dierenarts.
Een hand met een heel naar mens eraan vast.

marjolijn schreef op woensdag 5 december 2007, 16:31:


Vergis je niet, sommige mensen mogen de injecties zelf geven.
De d.a. liet de laatste injectie voor Winsor die hij nog moest hebben hier achter zodat ik het zelf kon geven (Winsor had het wel gezien na 2 keer en ging er vandoor, was niet meer in handen te krijgen) Ik durfde niet, een vriend van ons wel (die het al vaker had gedaan, ervaring heeft hiermee)
Ik weet ook dat sommigen hun paarden zelf vaccineren in aanwezigheid van de d.a. Kortom.. dit gaat niet altijd op.

Tanja Fomenkova schreef op woensdag 5 december 2007, 10:41:


Over de hengsten... 'iemand schreef dat hier' ...
Pat Parelli zelf heeft hengsten, werkt met deze hengsten ook los terwijl hij op een merrie rijdt enzovoort. Maar misschien kan je wel begrijpen dat hij beginners niet meteen aanraadt hiermee te beginnen. Veiligheid voor de mens is prioriteit nummer één in het Parelliprogramma, level 1 gaat daar voor een groot deel over zelfs. Een hengst is eerlijk en betrouwbaar, maar vaak ook directer en minder vergevend, dus niet ideaal om al je beginnersfouten mee te maken. Als je nu eenmaal in de situatie zit dat je zelf nog niet veel kan en Parelli wil doen met een hengst dan kan dat zeker, het werkt even goed. Maar op een cursus (met andere deelnemers) ben je pas welkom met een hengst als je zelf (niet het paard, een paard is altijd van zichzelf al level 10 ) level 3 gehaald hebt.

En tuurlijk vind ik Eddy Druppel en Josien goed bezig (ook zonder Parelli), en Nevzorov, daar ben ik ook jaloers van. Maar simpele Parrellistudenten als ik werken ook met hun paard aan een touwtje om de hals, en Trea wandelt ook met haar merrie los door het bos, enzovoort. Allemaal goed bezig dus!

Groetjes,
Nathalie

Aafke schreef op woensdag 5 december 2007, 15:33:


Vandaag heeft mijn hand de penicillinespuit gehanteerd zonder halster. Had wel eventjes touw om de hals nodig om zijn hoofd naar boven te vragen (Cesar was emmer grasbrok aan het slurpen) om dat ik de juiste plek goed zou kunnen bepalen