Even een vraagje van mijn kant...
Een paard wat nog zijn balans zoekt, [ althans ik denk dat als een paard met zijn hoofd/hals nog geen ''vaste'' positie heeft ingenomen , dus met hoofd/hals omhoog en omlaag gaat , zijn balans nog niet heeft....aub corrigeren als ik het fout heb!!!!] heeft die baat bij een volledige vrije teugelvoering? Begrijpen jullie wat ik bedoel?

Ik had ooit eens les in een heel ver verleden , en zij vertelde mij dat ik van de teugels moest afbijven , en eerst het paard de ontspanning moest laten opzoeken , dus desnoods stofzuigen.In draf , in het tempo dat het paard het makkelijkst liep.
Als het paard dat vol kon houden , een lengte van de bak bijvoorbeeld , zou dat beteken dat hij zijn balans in deze positie in ieder geval gevonden had , en ontspannen loopt.Door iets been te geven zou het paard actiever in de achterhand worden , en daardoor oprichting krijgen met hoofd/hals , en dat moest ik proberen te bevestigen...
Daarvoor had ik al vele oefeningen gedaan om het paard aan het been te krijgen , maar dit vooral in stap...

Is dit een verkeerde basis geweest? of is dit nog niet eens zo verkeerd?

Gr Esther

van lennep schreef op maandag 10 december 2007, 19:12:


Veel mensen houden een jong paard inderdaad te kort aan de teugel waardoor het paard niet leert 'op eigen benen' te lopen.
Dat zijn dan ook van die paarden die gaan struikelen als ze eens een wat langere teugel krijgen.
Verzameling, hoofdsetting, komt allermaal wel nadat het jonge paard geleerd heeft balans te houden onder het ruitergewicht. Ik ben het dus met jou eens en het is dus niet verkeerd zoals jij dit geleerd hebt.
Inderdaad: Het begint met een lengte van de bak, da's voor sommige paarden al moeilijk genoeg. Probleem van de rijder is vaak weer geen geduld, alles moet snel en dus wordt er onnodige druk op het paard gelegd, paard moet vrij snel al omlaag en aan de teugel etc etc.
Tja

Groet, Pien