Caatje schreef op woensdag 12 december 2007, 10:14:
> eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 11 december 2007, 20:57:
>
>> Piet schreef op dinsdag 11 december 2007, 20:39:

> Die van Piet is zijn manier en als ie het anders zou doen en er
> gaat "iets" mis, is het de andere manier z'n schuld.. Gaat er
> nu, met zijn eigen manier iets mis, is het de schuld
> van...........teveel naar ons luisteren?
Yep

Wil daar toch nog wel ff op reageren, op al doen duizend mensen het zo , wil nog niet zeggen dat het de beste manier is en dat dit mijn manier zou zijn.
Ik begrijp dat echt niet.
Wat ik beschrijf is gestructureerde training. Ok, met een andere , betere, manier van aanleren. Voor velen waarschijnlijk nieuw, maar precies zoals elke moderne training en trainer werkt. Behalve dan die van paarden omdat daar nog systemen en technieken uit de grijze oudheid bij gebruikt worden. Even knuppelen in hoenderhokken
Wat elke trainer doet, of ie nou dieren of kindertjes op school als juffrouw onder zijn/haar hoede heeft is zo gestructureerd mogelijk werken.
Een doel bedenken, een leerplan maken en een tijdspad richting het doel ontwikkelen en op gezette tijden de boel evalueren.
Zoals een leerling van klas 1 naar 8 tijdens de basisschool.
Het meest logische is de lesstof zo toe te dienen dat het kind, om ff met school verder te gaan, die kan verwerken, begrijpen, onthouden en dat het niet overvraagd wordt, zodat het uitbreiding van die lesstof niet meer kan begrijpen omdat het de oude nog niet echt snapt.
In ouderwetse gevallen blijft het kind dan zitten,( een paard kan in verzet komen of ervandoor gaan) maar in verreweg de meeste gevallen is het natuurlijk de schuld van de trainer of de starheid van het toegepaste klassikaal systeem.
Ik doe niet anders voor dit paard, behalve de starheid, die is er niet.
Een doel vastleggen, een trainingsplan maken en dit gieten in een flexibel tijdspad. Waardoor ik alle ruimte en vrijheid heb om het toe te snijden op DAT paard, maar toch structureel te blijven werken.
Dit maakt ook ontzettend duidelijk welke fouten je maakt., maar net zo duidelijk wat je moet doen om die te herstellen.
Het bewijs daarvan ligt er.
Twee trainingssessies geleden heb ik een fout in het leerplan gemaakt.
Geevalueerd wat er fout was gegaan. Dat bij de kop genomen door de veranderde situatie aan te leren en niet meer sneller te willen dan de principes van het leerplan toelaten. ( alleen nieuwe dingen aanleren als de vorige volkomen geaccepteerd zijn) Vorige training dat bevestigd en gisteren weer een mooie stap voorwaarts gezet.
Maakt dat het tot mijn methode? Pffff als dat zou kunnen! Dan had ik nu "hoe leren wij" uitgevonden.
Had ik gisteren nog verder kunnen komen? Ja , best mogelijk, dat hij nog wel had willen draven ook. Maar dan had ik weer iets overgeslagen en was het prompt gokken dat het goed ging geworden.
Ik had overgeslagen dat ik zeker weet hij in
alle omstandigheden het gewicht op zijn rug accepteert, .... in stap.
Piet
The opposite of positive reinforcement is no reinforcement, not correction