Lena schreef op donderdag 13 december 2007, 21:32:


Doen de paarden zelf, die steken er regelmatig hun neus in zodat het wel ijsvrij blijft. En gebeurt dat niet dat kunnnen ze wel een paar uurtjes zonder water totdat een van ons komt hakken. Of heel soms nemen we een paar thermoskannen heet water van thuis mee en gieten dat over het ijs.


In de natuur drinken paarden ook niet de hele dag doorlopend. Al gezien hoe de zebra's en de gnoes 's avonds de waterkant opzoeken?
Kwestie van gewoonte en ze gaan echt niet dood van effe niks. Voor ik het hele forum over me heen krijg: Mijn paarden kunnen doorlopend beschikken over vers water .
Ik vind trouwens dat de paarden in de winter juist meer drinken met dat (droge) hooi dan in de zomer wanneer ze op het gras staan.


Is maar voor even en bevriest ook, bovendien sleep je je te pletter, zo'n 40 liter per paard per 24 uur. Waarom zou je?


Hoeft niet. Wij hebben ze ook en wat je kunt doen is een juten zak of iets over de kranen binden met een strotouwtje en de tank iets beschut zetten (niet in de felle oostenwind). Als-ie bevriest duurt het een paar uurtjes voordat-ie weer ontdooid is, als het niet te streng vriest tenminste. Meestal is het al gauw weer boven nul. Zorg dat je 's avonds alle waterbakken goed afgevuld hebt zodat de paarden wat voorraad hebben tot de tank ontdooid is. Leeglopen is niet nodig (en zonde zoals bij ons, wij hebben geen waterleiding), wel ervoor zorgen dat de tank niet té vol is zodat het kan uitzetten als het water bevriest, maar dat komt maar zelden voor; meestal is het de kraan. En wij zetten de waterbakken dan in de inloopstallen.

Doet me eraan denken nu ik dit schrijf dat wij dat morgen ook maar eens allemaal moeten gaan doen; het heeft al zó lang niet meer gevroren dat we daar niet aan gedacht hebben. We hebben wel de bieten alvast maar afgedekt gisteren.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op donderdag 13 december 2007, 22:41:


toch goed om weten


ja, die indruk had ik ook al.

had ik nog niet aan gedacht
Als-ie
gebeurt zelden, er gaat per dag toch zo'n 80 liter uit

maar dat komt maar zelden voor; meestal is het de

fijn dat ik ook eens een positieve bijdrage kan leveren.

het heeft al zó lang niet

alvast bedankt voor de tips, Lena

Nathalie Lagasse schreef :


Ik meen me te herinneren dat ik jouw Lolita op de foto's ook wat zag 'hangen' op haar achterbenen, beetje week gekoot dus, net als onze Holly. Holly heeft enorme moeite met het loslaten van haar benen, ik weet niet of het daarvan komt. Ze geeft prima haar voetjes maar gaat snel trillen, bibberen, ze houdt het niet vol om lang haar voeten te geven. Al helemaal als ze merkt dat iemand haar voeten vasthoudt als zij het niet meer kan houden (daarom mag geen lesser haar hoeven uitkrabben - alleen wijzelf doen dat bij haar). Het is bij Holly alles behalve onwil, maar op de een of andere manier heeft ze echt angst, ze geeft zonder probleem haar voeten als je het héél rustig vraagt, maar ze houdt het gewoon niet vol, zeker met haar achterbenen.

Jack is heel geduldig met haar, als hij haar bekapt doet hij dat op een rustig moment zonder al teveel mensen en geluiden om haar heen, zodat ze zich echt met hem kan verbinden. Eerst masseert hij haar, haar benen, tuttelt en friemelt en pas als Holly 'in overgave' komt (en dat zie je bij haar heel gemakkelijk in haar ogen en in haar lijf, alles wordt zacht), vraagt hij haar voeten en houdt zij het ook beter vol.

Ze kan vreselijk freaken als je haar hoeven 'even' wil uitkrabben voordat de les begint ofzo, dat hoef je bij haar niet te proberen, dan is ze zo bang. Wij weten niet wat er met haar gebeurt is vroeger, wel weten we dat ze een botchip gehad heeft en daaraan geopereerd is, dat is nu helemaal goed (röntgenfoto's), maar ze is altijd onzeker gebleven als je aan die achterbenen kwam. Inmiddels gaat het stukken beter, en hebben we dus een weg daarin gevonden, maar het blijft zielig dat zij er zo'n moeite mee heeft, ze doet het echt voor ons, ze probeert zo erg, geeft zo braaf haar voeten.... de arme schat.

Lolita is ook niet meer de jongste (dacht ik). Holly is inmiddels 18 en er kan ook best wat slijtage aan het ontstaan zijn. Dat hoort ook een beetje bij de leeftijd, zij heeft een hard leven gehad.

Groetjes, Pien

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 13 december 2007, 18:29:


Mssn of zelfs waarschijnlijk domme vraag van onwetende persoon, maar...wat is een karperrug?

Lena schreef op donderdag 13 december 2007, 22:55:


Hoe het precies ineen zit waat ik niet, maar warm water bevriest sneller ...
Twee voorbeelden: leg warm water in diepvries en koud water (ijsblokjes maken of zo) en zie maar eens welke eerst bevroren is;...
en: ontdooi autoruit eens met war m water en eens met koud water: warm water vries direct terug vast....
Dus: beter bijvullen met koud water....

Jacqueline v d Berg schreef op donderdag 13 december 2007, 23:14:


euh waat = weet

Lena schreef op donderdag 13 december 2007, 21:32:


je kunt er een beetje zout in doen zou water bevriest niet en zout zorgt er ookvoor dat ze vocht vasthouden dus hoeven ze niet erg veel meer te drinken

en een bal erop leggen

verder kan je twee bakken in elkaar zetten en ertussen pur schuim spuiten

succes

Jacqueline v d Berg schreef op donderdag 13 december 2007, 23:14:


méér warm water gebruiken, zodat het glas ook warm word en dan vriest het niet meer aan

Maar inderdaat, ik geef ook geen warm water aan de paarden.
Als het niet al te fel vriest stoten de paarden zelf nog het ijs kapot in de ton en als de ijslaag dikker word hak ik het zelf kapot en haal de stukken er uit en als ook dat niet meer gaat, dan moet ik slepen met emmers water s'morgens en s'avonds. (1 emmer per paard per keer)

Nils en Olly

Jacqueline v d Berg schreef op donderdag 13 december 2007, 23:09:


Dag Jacqueline, een karperrug is een rug die niet recht of een beetje hol is, maar juist BOL staat. Dus net als de rug van de vis. Soms betreft het maar een paar wervels, b.v. op de croupe, soms begint het meteen al achter de schoft en is de hele ruggengraat bol gevormd.

Groetjes,

Wil

Wil schreef op vrijdag 14 december 2007, 0:06:


En ik heb me laten vertellen (vergeten door wie) dat het een teken is van een sterke rug.
Isabel