Jaren geleden heb ik ook eens op het punt gestaan een paard te verkopen. Ik zag geen oplossing meer voor mijn onvermogen om te gaan met mijn leuke merrie, onstuimig, onzeker en toch ook dapper, supersnel, ik kreeg geen grip op het beest. Haar vorige baas had haar met de harde hand geprobeerd in het gareel te krijgen, dus ze was als de dood voor elke in haar ogen verkeerde beweging. Met pijn in mijn hart was ik vastbesloten haar een nieuwe eigenaar te zoeken. Gelukkig achteraf kwam die niet opdagen. Ze heeft een jaar in de wei gelopen zonder dat ik er iets mee deed en toen kreeg ik van lieverlee weer moed eraan te beginnen. Weer aan het leren geslagen en na veel vallen (ook letterlijk) en opstaan, nu heb ik een echt fantastisch paardje, beter kan ik me niet voorstellen. (heb 15 paarden in totaal) Dankzij haar heb ik zo veel geleerd, en wat meer is: al mijn angst is verdwenen, ik voel me altijd op mijn gemak bij haar en bij alle andere paarden, door deze leerschool.

Frans Veldman schreef op vrijdag 14 december 2007, 11:43:


Water dat afkoelt bevriest, zet uit: ijs. Als enige vloeistof . Hoe kouder het water, hoe minder het weegt. Daarom bevriest het ook eerst bovenop en blijft ijs drijven. Dat fabeltje van dat water van 4 graden het zwaarst is, sja, stuur dat maar naar sprookjesland:
read and weep:

Waarom drijft ijs op water?
Wanneer stoffen bevriezen, komen de moleculen meestal dichter bij elkaar. Water vormt daarop een uitzondering: het bevriest onder 0 oC, maar wanneer de temperatuur daalt tot 4 oC, gaat water uitzetten, waardoor de dichtheid lager is. De dichtheid van een stof is het gewicht in kilogram per kubieke meter van die stof. Wanneer twee stoffen met elkaar vermengd worden, zonder dat de een in de ander oplost, zal de stof met de laagste dichtheid op de andere stof gaan drijven. In dit geval zal ijs op water gaan drijven, omdat het water een hogere dichtheid heeft.

Water dat in beweging is, bevriest minder snel.... Dat is alles. Dan vormen ijskristalllen zich minder makkelijk.

Esther schreef op vrijdag 14 december 2007, 11:43:


Dank je Esther.
toch nog mensen met een open mind hier

Esther schreef op vrijdag 14 december 2007, 11:43:


Dat superkoeling bestaat weet ik, maar in de gegeven context is het hoogst onwaarschijnlijk dat je ook maar iets van dat effect zult merken. Zoals ook al in het artikel staat is iedere trilling of stofdeeltje genoeg om het effect te verpesten. Over een autoruit gieten, of in een emmer water voor de paarden, zal je hier niks van merken en bevriest warm water later dan koud water.

Het omgekeerde kan overigens ook, water verhitten tot boven het kookpunt, zonder dat het gaat koken. Ook hier weer lukt dat alleen zonder trillingen en zonder stofdeeltjes. Het is een paar keer voorgekomen in een volkomen schone gladde glazen beker in de mangetron dat het water tot boven het kookpunt steeg... tot iemand het deurtje opende en de trilling tot gevolg had dat het water in een fractie van een seconde werd omgezet in een stoomwolk.
Maar ook in dit geval is het verschijnsel te specifiek om gelijk maar tot een generalisatie te verheffen.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Jacqueline v d Berg schreef op vrijdag 14 december 2007, 11:49:



Ben ik onaangenaam omdat ik het er niet mee eens ben? Ok, als ik het teruglees kun je het ook kribbig lezen, maar zo wat het niet bedoeld.


Ik ben geinformeerd, beter dan jij denkt waarschijnlijk.


Koud water ook.


Wie is er nou degene die onaangenaam doet? Ik vind iemand "dom" noemen erg onaangenaam, over jouw verstand heb ik daarentegen geen uitlatingen gedaan.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Isabel van der Made schreef op vrijdag 14 december 2007, 1:39:


Nou Isabel, gisteren zocht hij op zijn zachtaardige manier iets van toenadering.
Beetje aan mijn handen snuffelen... en eens heel voorzichtig lippen.
Je merkt wel dat hij het eigenlijk niet durft.... maar hij wil zo graag.
Heel zachtjes blazen in m'n gezicht... dus ik heel zachtjes terugblazen.
Vond ie leuk.
Je ziet dan ook een heel andere blik in z'n ogen. Hij is op dat moment oprecht geinteresseerd in mij. Het is maar een paar seconden, maar hét is er!
Dat totaal apatische, afgestompte, de desinteresse in z'n omgeving is aan het verdwijnen.
Het is wel een dier wat heel zachtjes, subtiel, aangepakt moet worden.
Ik moet zeggen dat hij mij wel heeft geraakt ja ) Ik denk nl. hetzelfde als jij...dit paard is een grote vriend.... geweldig!

Ik heb gevraagd aan Katharina wat ze ermee gaat doen als ze hem nooit zou kunnen berijden. Ze zei dat ze hem waarschijnlijk dan toch zal houden.

Zij vind rijden heel belangrijk en wil dat zo snel mogelijk. Maar ik zie dat hij nog lang niet zo ver is. Zijn goede karakter laat een ruiter toe, da's trouwens een spichie van 14 jaar, die weegt niets. Inmiddels is er een goed passend zadel gevonden.
Katharina is deels traditioneel, dus loopt Mr. Ed dagelijks zijn rondjes in de rijbak.
Hij loopt uit zichzelf, toch staat ze in het midden met een longeerzweep.
Niets stompt meer af dan dit 'werk'.... Gelukkig mag ie ook vaak loslopen en dan komt ie langs de rest van de paarden.

Mijn mening is anders. Hij zou eerst moeten revalideren, lekker bijkomen in alle vrijheid.
Lekker vreten, bergje op, bergje af.... en de rotzooi vergeten.
Ik zou hier helemaal geen zadel opleggen.
Maar ik kan makkelijk praten, het is mijn paard helemaal niet en rijden is voor mij toch al geen prioriteit.

Groet,

Wil

Jacqueline v d Berg schreef op vrijdag 14 december 2007, 11:58:


Wie heeft er nou ergens een probleem mee? Tis toch echt waar hoor, dat water bij 4 graden Celcius het zwaarste is. Wordt het warmer dan stijgt het op (bestudeer maar eens kokend water) en wordt het kouder dan 4 graden, dan begint het ook weer te stijgen (daarom drijft ijs).


Je schrijft het zelf al. Beneden de 4 graden gaat water uitzetten, de dichtheid wordt weer lager, en daardoor stijgt het op.

Voordeel voor de natuur is dat de temperatuur onderin een diepe vijver rond de 4 graden Celcius zal blijven, zomer en winter. Want 4 graden is in alle omstandigheden het zwaarste water.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Karin schreef op vrijdag 14 december 2007, 7:39:


Ik kan je hier geen antwoord op geven Karin. Ik ben nog maar 2 x bij Mr. Ed geweest en zo goed ken ik hem dus niet qua bewegingen. Ik weet wel dat hij een heel goed achterhand gebruik heeft want hij plaatst de achterbenen heel ver onder de massa.
Dit paard zou t.z.t. eens flink soepel gereden moeten worden, maar dat zou nu niet lukken.

Groetjes,
Wil

Caatje schreef op vrijdag 14 december 2007, 11:23:


waren jullie vloergewelven geen isomoblokken die uitbekist werden,
daar dan wapening in, staalnetten en opstorten met beton ?
of heb ik dat zo slecht bekeken op de fotoreportage ?

stroleembouw, ken ik ook hoor,
maar het heeft ook een aantal minpunten
waarom geen houskeletbouw met eco-isolatie
(30cm, houtwol, vlas, schapewol, papier)
en meteen een passiefwoning ?

Isabel van der Made schreef op vrijdag 14 december 2007, 10:57:


? Chaser tikt zelf het ijs wel kapot in speciekuipen! Wij hebben in het verleden nog nooit ijs kapot hoeven te hakken.... Trouwens: zit net te bedenken dat onze IJslander het vroeger ook deed. En ons allereerste paard, kruising Gelder, maakte ook het ijs zelf kapot.
Is er bij jullie geen paard/pony die het zelf kapot maakt dan?

Wil

Wil schreef op vrijdag 14 december 2007, 12:30:


Soms is dat best moeilijk te verteren, vind je ook niet? Zij is je vriendin maar is tegelijkertijd zo tradi denkend wat het paard betreft.
Ik vind dat altijd best moeilijk....

Groet, Pien
(die nu ze het zo bedenkt eigenlijk geen tradi denkende vriendinnen meer heeft, iedereen is inmiddels 'omgevormd', hihi)

Spirithorses schreef op vrijdag 14 december 2007, 11:37:

Wáár je ook heen gaat, de (eventuele) problemen zitten in jezelf.... en die neem je mee.

Groet,
Wil