Isabel van der Made schreef op vrijdag 14 december 2007, 1:39:
> Wil schreef op vrijdag 14 december 2007, 0:50:
>
>>

> Heb de foto's van Ed gezien, en denk dat dat een superpaard is.
> Niet vanwege of ondanks zijn rug, gewoon een geweldig paard.
>
> Isabel
Nou Isabel, gisteren zocht hij op zijn zachtaardige manier iets van toenadering.
Beetje aan mijn handen snuffelen... en eens heel voorzichtig lippen.
Je merkt wel dat hij het eigenlijk niet durft.... maar hij wil zo graag.
Heel zachtjes blazen in m'n gezicht... dus ik heel zachtjes terugblazen.
Vond ie leuk.
Je ziet dan ook een heel andere blik in z'n ogen. Hij is op dat moment oprecht geinteresseerd in mij. Het is maar een paar seconden, maar hét is er!
Dat totaal apatische, afgestompte, de desinteresse in z'n omgeving is aan het verdwijnen.
Het is wel een dier wat heel zachtjes, subtiel, aangepakt moet worden.
Ik moet zeggen dat hij mij wel heeft geraakt ja

) Ik denk nl. hetzelfde als jij...dit paard is een grote vriend.... geweldig!
Ik heb gevraagd aan Katharina wat ze ermee gaat doen als ze hem nooit zou kunnen berijden. Ze zei dat ze hem waarschijnlijk dan toch zal houden.
Zij vind rijden heel belangrijk en wil dat zo snel mogelijk. Maar ik zie dat hij nog lang niet zo ver is. Zijn goede karakter laat een ruiter toe, da's trouwens een spichie van 14 jaar, die weegt niets. Inmiddels is er een goed passend zadel gevonden.
Katharina is deels traditioneel, dus loopt Mr. Ed dagelijks zijn rondjes in de rijbak.
Hij loopt uit zichzelf, toch staat ze in het midden met een longeerzweep.
Niets stompt meer af dan dit 'werk'.... Gelukkig mag ie ook vaak loslopen en dan komt ie langs de rest van de paarden.
Mijn mening is anders. Hij zou eerst moeten revalideren, lekker bijkomen in alle vrijheid.
Lekker vreten, bergje op, bergje af.... en de rotzooi vergeten.
Ik zou hier helemaal geen zadel opleggen.
Maar ik kan makkelijk praten, het is mijn paard helemaal niet en rijden is voor mij toch al geen prioriteit.
Groet,
Wil