Moniek schreef op maandag 17 december 2007, 18:43:
> En verder lijkt me dat als ik mijn pink beweeg dat dan het hele
> heelal beweegt. Maw: wat hier is, is ook daar en wat daar is,
> is ook hier. Dus als er een scheefheid in de rug zit (paard of
> mens) zal dat ook een effect op de voeten hebben en dat effect
> zou een ongelijke gewichtsverdeling kunnen zijn.
Een beetje ongelijke gewichtsverdeling is er al gauw ja en dat is geen probleem. Wat wel een probleem is, is tijdens het rijden telkens één achterbeen dragend (het been wat meer ondertreed) en een achterbeen stuwend (de stijve kant dat niet goed kan inbuigen). Als je zo altijd blijft doorrijden dan rijd je, je paard de vernieling in, dat is onomstreden dacht ik.
De voeten op een weegschaal zetten is echt onzin, omdat de gewichtsverdeling staande gewoon telkens anders kan zijn.
De oorzaak van scheefheid is divers, een deel aangeboren, een deel toevallig ontstane stijfheid aan één kant, een deel eenzijdig behandelen van de ruiter, een deel veroorzaakt door stal-longeer gebruik, en een heel groot deel doordat de ruiter het eenzijdig lichaamsgebruik niet corrigeerd. Feit is dat een paard de makkelijkste manier van lopen gebruikt en de moeilijke kant gaat vermijden, waardoor het probleem zich vanzelf niet oplost en meestal alleen maar erger wordt. In de wei onbelast is dit allemaal geen probleem, het paard kan er wel onberijdbaar door worden en in de wei gewoon een goed leven hebben. Jur was anderhalf jaar geleden bijna zover. Sindsdien ben ik bezig met (te leren) gymnastisch te rijden en gaat het steeds beter met zijn lastige fysiek.
Met mijn eigen rugklachten ben ik vaak bij een osteopaat geweest en daarna bij een mensendieck therapeut. Je moest eens weten hoe scheef ik (en velen zijn) daarvan valt een klein beetje op te heffen. Het meeste is ook geen probleem, we kunnen uitstekend en goed bewegen met al die onoplosbare scheefheid. Ook mijn voeten worden heel anders belast tijdens het lopen, links meer op de heuvel voor de grote teen en rechts meer op de lijn kleine teen tot hak. Het rare is dat het ideaal meer het linkerbeen is en de rechtervoet toch het makkelijkst lange afstanden volhoud op blote voeten.
Maar goed, dit even als voorbeeld over scheefheid. Al deze scheefheid is echter geen probleem doordat ik geleerd heb bij mensendieck om een eenvoudige corectie toe te passen, die iedereen zou moeten doen, dat heeft niets met mijn unieke scheefheden van doen. En dat is het onderstukje van de ruggegraad onder laten treden met behulp van de bilspieren, waarop de buikspieren vanzelf mee doen aan deze lichte buiging.
Exact hetzelfde dus als de verzameling van een paard.
Tijdens het lopen en tijdens het zitten en vooral tijdens bukken en tillen pas ik dit toe. Waarbij zitten het minst merkbaar is. Verzamelt lopen
is een stuk duidelijker. Iedereen weet wel dat je bij het tillen vanaf de grond dit vanuit je benen moet doen. Maar bijna niemand weet dat je daarbij het onderstukje van je ruggegraad onder je moet trekken. En dat is nét het verschil tussen rugklachten en geen rugklachten. Wat oa. Pien aanraad als de beste zithouding op een paard met ondergekanteld bekken is een wat groteske beschrijving van precies hetzelfde. Niet alleen op een paard doen dus maar eigenlijk altijd. Als je recht op staat en je knieën staan op slot, dan is je ruggegraad net iets te hol. Treed dan iets onder met behulp van bil en buik spieren en je knieën gaan spontaan van slot af. Dat is de verzameling van waaruit je flexibel staat en alle kanten op kunt bewegen indien nodig. Meer is er niet nodig om goed te staan en te lopen en wat belangrijker is, geen rugklachten te krijgen of als je ze al hebt, ze zo op te lossen.
Groetjes, Michiel
Blootsvoets goed voor mensenvoeten en paardenvoeten.
Warboel
