Eva Saegerman schreef op woensdag 26 december 2007, 11:48:
> Jacqueline v d Berg schreef op woensdag 26 december 2007, 11:41:
>
>> Eva Saegerman schreef op woensdag 26 december 2007, 10:18:

> kijk naar skiërs.
> hoe vaker ze skiën, hoe sterker de spieren de schokken
> opvangen, hoe minder blessures, etc
> dat is een kwestie van training
Ja, dat is wel zo. Maar zij vangen de schokken en bewegingen op vanuit hun hele lichaam, buigen diep door hun knieën, veren mee. Een paard kan dat wel niet he..De benen blijven hetzelfde doen en hebben gewoon meer te verduren.
> Paarden kunnen best wel leren hun voeten optillen, kijken waar
> ze lopen en voorzichtig stappen als ze voelen dat het glad
> word, dat moeten wij hen niet steeds vertellen. En ja, als het
> te glad word, afstappen natuurlijk, want paard is misschien
> redelijk ik balans, maar dat ben jij daarom niet

Ja, daarin ben ik wel mee hoor. Dat paarden zelf hun weg moeten zoeken en hun voeten optillen. Maar toch als het overal hobbeldeboobel ligt en elke voet die ze zetten weer anders scheef komt te staan en dan het gewicht van een ruiter erbij... Zal best gaan, maar ik vind het maar niets. Niet leuk voor haar en gevaarlijk.
> zijn; wij moeten niet altijd in hun plaats dénken, omdat we
> dénken dat we het wel beter weten. Ik zie vaak mensen hun
> paarden sturen, "ga daar lopen, is beter"; maar ik laat ze zelf
> de weg zoeken, ik geef hen die keuze zelf.
op de wei zit er geen gewicht van een ruiter op hun rug en kunnen ze echt zelf bepalen wat en hoe ze bewegen.
Kan zijn hoor dat ik te voorzichtig ben, te bang dat ze zich zou blesseren door het feit dat ze er door moet van mij. Maar als ze zelf nog niet of nauwelijkskan draven over de hobbeldebobbels(

) moet ik er toch niet gaan opzitten en zeggen hopsakee, go girl......?