Spirithorses schreef op vrijdag 4 januari 2008, 1:02:


Daar houd ik je aan. Ben wel eens benieuwd wat jij ervan vindt.
En arme Eddy, Chinese vrijwilliger Maar al goed dat het geen jonge knappe blondine is, dat scheelt. (O ja, mooie blonde tienerdochters laat je best thuis. Kwestie dat je zelf ook nog wat aandacht krijgt als je daar met je paard aankomt. )

Ik twijfel er trouwens niet aan dat je zelf best wel in staat bent je paard voorruit te krijgen, hoor. Was maar een voorbeeld.
Wilde gewoon zeggen dat er aardig wat druk achter kan zitten.

Ans Jondral schreef op vrijdag 4 januari 2008, 0:11:


Ans, van harte gefeliciteerd!
Dank je voor je 'ooggetuigenverslag'.
Ik weet nog goed, ook omdat we wat meer contact hebben gehad dan alleen via dit forum, hoe je getwijfeld hebt, hoe hopeloos alles leek. De zoektocht via natuurlijk bekappen en je aarzeling om de lange weg te gaan om te proberen dit artrosepaard via Strasser te verbeteren. Ook dan was je veel geld kwijt geweest met een hoogst onzekere uitkomst. Alle voorstellen van klinieken blijken ook geen oplossingen.
Ik heb alles met zeer veel interesse gevolgd, want als jouw paard ook maar een spoor van verbetering liet zien, zonder iets te veranderen aan de voeten, kon het niet anders dan dat niet de voeten hoofdoorzaak voor het kreupelen waren, maar dat die ergens anders moest liggen.
Jouw paard blijft voor mij een van de bewijzen ervoor dat het inderdaad zo is. Terwijl er zelfs door De Bodt mensen aan getwijfeld werd, omdat ze vonden dat er al teveel aan verpest was.
De rest is ,met respect, niet relevant.

Of je het nu wel of niet na 4 lessen zelf kunt vooortzetten, of de behandeling hard of zacht is, of je er nu nog steeds aan moet werken om haar goed lopend te houden, allemaal zaken van een andere orde.
Het kan met van alles te maken hebben.

Natuurlijk zou je en ik ook en wie niet, onmiddellijk gaan voor iemand die het allemaal op een veel minder traditionele manier ( lees paardvriendelijker) oplost, maar het gaat om het feit.
Jouw kreupele paard met een practisch fatale aandoening is niet verbeterd door welke bekapping dan ook, door geen een veearts, maar door 'therapeutisch' te berijden. Wellicht, als je het allemaal van te voren geweten had en er dus met het rijden rekening mee had kunnen houden, had Pete nooit zo'n artrose ontwikkeld.

Piet
The opposite of positive reinforcement is no reinforcement, not correction

Michiel schreef op vrijdag 4 januari 2008, 1:03:


Het Verschil is 'tijd' denk ik. Jij neemt alle tijd om het heel geleidelijk op te bouwen en stukje bij beetje een beetje meer te vragen?
AdB, wil resultaat en wel nu. (Wat ik zoals ik al zei, wel kan begrijpen als je met kreupele paarden bezig bent.)
Bij Pête viel dat trouwens nog wel mee, die 'dwang'. Omdat die zelf nooit zo heel veel contact zal nemen, zelfs niet wanneer ze eigenlijk loopt te hangen op 1 teugel. Je hebt nooit zo vreselijk veel in je handen. Maar subtiel kan je het allerminst noemen. (Alhoewel Ilke zich er nog aardig vanaf bracht. Maar het was wel te zien aan't paard, dat die niet happy was.)
Maar met die jonge merrie, die ik nu rijd bijvoorbeeld. Moest ik die op dezelfde manier willen rijden als Pête in het begin. (En dus meteen doorvragen) Man, dan heb ik 20 kilo in m'n handen en vliegen we nog uit de bocht. (Stuur is nog een beetje zoek ) En om nou op een jonge gezonde merrie, zoveel druk te leggen. Nee, zie ik geen reden voor. (Alleen om pijnlijke botsingen met de muur te vermijden )

Btw, Ik ben afgelopen week alleen maar met Pête gaan wandelen. Keer of 4 gaan boscrossen. (in dit geval veldcrossen) Niets oefeningetjes.
En dan weer dressuurmatig gereden en paard liep echt super. Niks onregelmatig of schever, maar lekker voorwaarts en soepel. Ben ik toch wel blij mee.

Wil schreef op donderdag 3 januari 2008, 22:56:


Als u mijn eerste verhaal goed had gelezen,dan wist u nu wat ze in haar slokdarm heeft en verder heb ik later geschreven dat ik de veearts al weer heb gebeld.Tot nu toe heb ik kosten( heel veel kosten) noch moeite gespaard om het paard weer gezond en beter te krijgen.

Peter Donck schreef op vrijdag 4 januari 2008, 0:37:


Zeg dat nou maar niet.Wees maar blij met een pondje meer.Ik hang de vlag uit als het paard weer mollig in de wei staat net als afgelopen zomer

Piet schreef op vrijdag 4 januari 2008, 9:44:


Je vat het wel mooi samen.
Ik wilde gisteren trouwens foto's maken voor jou. Pête was niet meer bekapt sinds augustus. Stond eigenlijk niet te lang, maar wel nogal scheef. (Wikkelt nog steeds niet correct af)
En dacht dat je dat misschien wel interessant zou vinden ivm met die scheefheid. Maar het fototoestel wilde niet meewerken.
Heb dus maar bijgevijld, zonder eerst foto's te maken. (Achterhoeven moest ik trouwens niets aan doen. Die zijn, blijkt, ondanks dat ze s'nachts op stal staat, helemaal zelf onderhoudend. En voorhoeven alleen rechtzetten.)
Maar als het je interesseert, wil ik volgende keer, als ze weer schever staat, nog wel eens een poging ondernemen.

Ans Jondral schreef op vrijdag 4 januari 2008, 10:17:


Altijd geinteresseerd !

Piet
The opposite of positive reinforcement is no reinforcement, not correction