Christel Provaas schreef op dinsdag 8 januari 2008, 12:53:


Ja... vandaag heb ik één van de dierenartsen eens de pieren uit haar neus gevraagd. De gemiddelde overleving één jaar na een dunnedarmresectie is 30-50 procent... Door vroege complicaties (die eerste vier dagen) of door nieuwe kolieken.

Mijn eigen dierenarts had bij het doorsturen al dit soort cijfers aangegeven, en mij gewaarschuwd om niet zomaar akkoord te gaan met een operatie. Omdat men mij overtuigd heeft dat er zeker mogelijkheid was dat Cesar hier als normaal gezond paard zou kunnen uitkomen zijn we ervoor gegaan (niet opereren was gelijk aan doodvonnis in zijn geval). Ik heb hem de vorige twee keren bijna vlekkeloos zien genezen (arthrodese kogel, twee weken opname en twee maanden stalarrest in de gips; en de recente slokdarmverstopping) dus zie ik hem in mijn gedachten dat nu ook doen... Maar als er nu iets fout zou gaan dan ga ik mij niet egoistisch aan hem vastklampen, ik heb hem beloofd dat hij mag doodgaan als hij wil. Vandaag wou hij dat overduidelijk niet, hij heeft met mij (na Charlot's advies) al de hele campus afgewandeld, geinteresseerd naar alle koeien en paarden en mensen gekeken, wou overal eten (mocht nog niet) en heeft enorm genoten van de twee handjes luzerne die hij wel al mag (vier keer per dag). Maar gelukkig zal hij zich niet voelen nu, vastgebonden aan infuus, met honger en een pas geopereerde buik. Ik vind het nog steeds niet makkelijk, deze keuzes over zijn leven.

Groetjes (en weeral bedankt aan alle andere supporters!)
Nathalie

Esther schreef op dinsdag 8 januari 2008, 14:53:


Oei Esther, niet leuk voor jullie, maar hopelijk wel nuttig... Hou ons maar op de hoogte (en ik denk dat de duimen van de forummers in dubbele overtime gaan nu)

Nathalie

Vicky Verreycken schreef op dinsdag 8 januari 2008, 12:44:



Klinkt goed ja, maar ik had het niet over de prof bij jullie, maar over mijn baas die intussen ook al wel weet dat mijn paarden een beetje als mijn kinderen zijn. En ze is een vrouw trouwens (en diensthoofd, Go Girls!).
Leuk misverstand want zo horen we nog eens positief nieuws uit de diergeneeskunde!

Diestelmans Liesbet schreef op dinsdag 8 januari 2008, 13:01:


Je bent lief Liesbet!
En Irene, en alle anderen die zelfs speciaal uit leesmodus komen...

Ik hoop dat er gauw meer duidelijkheid komt met een bijpassende goede behandelmethode zodat ze weer op knapt....
Veel sterkte voor jullie allemaal.... We duimen!

Caatje schreef op dinsdag 8 januari 2008, 15:53:


Ze krijgen twee keer per dag wat geweekt voer. Eigenlijk om Lolita, zij is te mager en moet nog een veulen melk geven, zij krijgt bietenpulp+grasbrok+lijnzaadbrok (= Equifyt Zupa) en een poeder van rijstkapseltjes ofzo, 'stabilized rice bran' wat zogezegd weinig zetmeel en suikers bevat en veel (goeie) vetzuren, dus veel energie en hopelijk niet te zware glycemische belasting.
Cesar en Huppel krijgen om hun bezig te houden (en bij Cesar tot voor kort ook nog om medicatie erin te kunnen geven) geweekte grasbrok (Equifyt Herbs). Jaja, Huppel heeft een eigen emmer nu!

Als alles helemaal goed gaat mag hij na twee weken naar huis.

Groetjes,
Nathalie

stumperd schreef op dinsdag 8 januari 2008, 19:48:


Hoi Conny,
gelezen wat je heb geschreven.
Inderdaad interesant.
Maar ik denk toch dat het komt omdat de indianen, het gelijk wel "goed" moesten doen, want als ze het niet goed aangaven ging het paard de verkeerde kant op, misschien wel de gevaarlijke kant!
Wij leren het met hoofdstel, en in de meeste gevallen nog met bit.
Het is moeilijker om iets af te leren, dan aanleren.
Wij zitten gewoon veel te veel aan de voorkant.
En daar beginnen de problemen.

Ik werd ook weer even met mezelf geconfronteerd van de week in de les bij Conrad.
Zalitha wilde niet links om.
Ik had te veel spanning op de linker teugel, dus zij ging ertegen in.
Durven loslaten zegt Conrad, en ja hoor ze gaat linksom.
Ik heb dagen dat het erg goed gaat, maar het kan ook averechts gaan.

Eddy je bent heel stellig in jouw kunnen, en ik waardeer dat.
Ik wilde dat ik al zover was.
Maar ik ga zeker met je mee watbetreft het rechtstellen , verzamelen etc.daar heb je geen bit voor nodig.
Vandaag had ik een dipdag
Ik zit in de auto, en denk Anita wat zal het paard dan wel niet voelen!
Voor haar is ALLES nieuw, heb geduld.
Dan moet ik gewoon weer mezelf moed inspreken, want met sip doen
help je niemand mee.

Ik heb ook een Pion/ Abkar gereden, (vader Aktion) en die was ook erg moeilijk.
Absoluut niet voorwaarts, en een slang onder je.
Het was een paard die niet wilden lopen.
Ik vraag me af, waar we verkeerd zijn gegaan.
Of dat het een NO NO horse was?

Tekenen jullie de petitie nog?
Daarin staan ook mensen die er tegen zijn dat er zonder bit in de wedstrijd wordt gereden.
Start een bitlose vereniging wordt er gezegt, of ik kan toch geen bitlose toelaten!
Ik snap er niks van,waarom niet denk ik dan, het gaat toch om het goeduitgevoerde?!
Als je netjes met je plastron, en jasje witte broek etc. de ring inkomt?

Ik denk dat de problemen echt naar voren komen als je zonder bit rijdt.
En ik vind het dan dat je dan juist bitloos zou moeten gaan rijden, om het te gaan verhelpen.
En nou doel ik op mezelf, ik ga niet zeggen hoe andere het zouden moeten doen.
Nu ik dat probleem met Zalitha heb, is het te makkelijk om het bit erin te hangen.
Ik wil het "naturel" oplossen, zoals het er nu voor Zalitha en mij voorstaat.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 8 januari 2008, 18:27:


Ja, ik sluit mij hierbij aan. Ik zal Parelli maar eens bovenhalen, het is zo lang geleden nietwaar
Hij zegt dat als je je paard in een piste niet kan stoppen en sturen in alle gangen zonder teugels (zonder! dus zonder hoofdstel, ook geen bitloos) dat je dan niet buiten moet willen rijden. En ook, als je dan wel buiten gaat: niet draven als je nog niet makkelijk kan stoppen in stap, en zovoort. En uiteraard eerst relatie, respect en vertrouwen opbouwen op de grond, eerst in de piste, en dan ook op straat, en dan pas op straat ook opstappen.

Niet aanvallend bedoeld uiteraard naar jou Charlot, maar ik denk dat je nog maar pas uit de 'normale paardenwereld' komt, waar men denkt dat een paard 'niet wil luisteren', 'tegendraads is' 'veel energie heeft' 'enthousiast is om te lopen' 'gewoon een zotte is' enzomeer. Dus ik begrijp wel waar je vandaan komt, in jouw omgeving vindt iedereen het waarschijnlijk normaal dat paarden beesten zijn die makkelijk op hol slaan en buiten trippelen en 'onnozel doen', onvoorspelbaar zijn en moeilijk te houden zijn, maar dat is eigenlijk niet normaal, of tenminste voor mij niet meer.

Groetjes,
Nathalie

Anita Cats schreef op dinsdag 8 januari 2008, 21:18:


Zo mooi om dit te lezen Anita , echt super!!!! , Enhe Zalitha kan zich geen beter bazen wensen!!!

Gr Esther

Ans Jondral schreef op dinsdag 8 januari 2008, 18:03:


Ans, lees aub mijn berichten nog eens! Ik heb NERGENS gezegd dat iedereen die met bit rijdt met hulpteugels rijdt, in de krul getrokken wordt
Om misverstanden te vermijden heb ik er nog aan toegevoegd dat de regel de uitzondering bevestigt. Ik heb gezegd dat de meeste bitrijders wel zo rijden. Ik heb niet gezegd dat iedereen die met bit rijdt op dergelijke onvriendelijke manier rijdt.

Neem
En ik heb ZEKER NIET geschreven dat ik jou op die hoop gooi!

je voelt je duidelijk op je nest gepakt, alsof ik het over jou had, néén, ik zei alleen dat er weinig lesgevers te vinden zijn die bitloos les geven en dat als blijde de tip van piet zou volgen; beter goed leskrijgen met bit dan je paard verkeerd belasten zonder bit, het uiterst moeilijk zou zijn een lesgever te vinden die met bit rijdt volgens bitloze principe.

En ik zei dat Pien maar es moest verhuizen naar hier, maar daar reageert ze niet op


In dat geval merk ik dat je snapt wat ik bedoel.

Dank je Esther,
Ben je ook het boek Dont shoot the dog aan het lezen?
Daarin staat ook, krijg je geen complimentjes, geef jezelf er dan eens een!
Marinus heeft er de ballen verstand van, dus daar komt niks vandaan.
Conrad is erg vriendelijk wat dat betreft, haha.

Eva Saegerman schreef op dinsdag 8 januari 2008, 13:01:


Ja tuurlijk! Ik snap niet waarom Blijde elders moet gaan leren galopperen als je twee paarden hebt die per toeval toch ook kunnen galopperen? Doe zoals je schrijft, of neem Q aan een touw (kan voor vanalles leuk zijn: passagieren op een paard dat door een persoon vanop de grond wordt gestuurd, voor alle gangen en zijgangen) of zet in de manege een roundpennetje of picadero af waarin Blijde niet hoeft te sturen.
Blijde, doe eens wat Parelli zegt en doe passenger lessons: niet in galop beginnen, nee, eerst stap, teugels los op de hals van het paard. In een veilige omheinde ruimte, dus bv. de afgehuurde manege. Paard mag overal gaan waar ze wil, maar je vraagt stap. Als ze stilstaat, aaien en weer stap vragen, als ze gaat draven één teugel opnemen en weer inbuigen tot stap. Als je dat kan, dan zelfde in draf. En dan in galop. Simpel toch? Neem zitles bij je paard, ik doe het nog regelmatig.
En als je echt Parelli ziet zitten doe dan Pushing Passenger Lesson.


Nathalie

Anita Cats schreef op dinsdag 8 januari 2008, 21:30:


Uhhh ik lees ;stop met blaffen.


Zover ben ik nog niet...


Ja , maar ook hij heeft het beste voor met Zalitha , toch?!!!Hij stemde er mee in dat je bitloos ging proberen , en hij zegt niet dat je wedstrijden enzo moet gaan rijden ,zodat zijn paard meer waard word?!]



Gr Esther

Piet schreef op dinsdag 8 januari 2008, 18:04:

Jij hebt geluk
Ik moest, en dat zijn gangbare praktijken hoor, op de kont slaan om paard in galop te krijgen, en ja, eerst de teugels 30cm korter, pfff, wat een tijd....

Het
Ze, bedoel je Blijde?
Maia is niet het paard van Blijde he, over trainingsmethode heeft ze niet zo veel te zeggen natuurlijk, maar als ze clickert wel eens hoor, waarom denk je dat het nu zo goed gaat ? Blijde weet op welk moment te belonen en hoé.

Haar, bedoel je nu Maia, of nog steeds Bijde ?
Waarom een gedrag dat ze al kent eerst opnieuw trainen?
Galop kent ze al, dus dat hoeven we alleen bij maia op cue te zetten
Maar ook dat is ok, de cue galop kent blijde wel al min of meer, enfin, blijkbaar wel, want als blijde maia zou willen laten galoperen, lukt dat onmiddellijk. Het aanspringen in galop is dus absoluut geen probleem, met eenvingerknip en weg is Maia. het is het stoppen dat het probleem is
Dàt moet getraind worden en daar is Blijde mee bezig
Maia stopt nu al veel makkelijker dan enkele weken geleden op Blijdes hulpen.Maar het hele gedoe gaat er om dat al het de eerste keer is dat je galopeert, en ik denk dat we ons dat nog allemaal min of meer kunnen herinneren, je zo van je melk bent dat je je hulpen wel eens "vergeet" omdat je hersentjes die in combinatie met galop, nog niet getraind, of geregistreerd hebben

Effe verder lezen nu, misschien heeft blijde zelf al gereageerd en zit ik hier voor nikske te schrijven

Ja, stop met blaffen, de ned. vertaling.
Marinus vindt het prachtig.
Wedstrijden hoeft echt niet hoor, ik mag ermee doen wat ik wil!
hij staat hier helemaal achter.
Ambitie om ooit weer wedstrijden te gaan rijden heb ik niet, wel om dressuur te laten zien zonder bit.
Het stoort mij gewoon dat je dan niet welkom bent op het wedstrijd terrein.