Aafke schreef op dinsdag 8 januari 2008, 23:34:
>
>
Zucht ... je wilt niet weten wat voor discussie ik vanavond
> had met mijn dochter van 16... Onze ideeen botsen gehoorlijk en

> Ze is al zo aan het puberen en 'moeders'..... (ach, die weten
> d'r niets vanaf)
>
>
Zucht 
Stel je dochter de volgende vraag;
Zou je graag een kat willen zijn? Waarom?
Zou je graag een paard willen zijn? Waarom, of vooral, waarom niet? Een bit op een onderarm of onder een voet zetten, is soms weleens heel verhelderend..
Ze moet nog leren zich in het paard te verplaatsen, dat hoort bij groot worden, empathie ontwikkelen voor andere wezens...
Film haar een keer als ze zo rijdt...
daag haar uit om het een keer zonder speelgoed te doen, en film haar, en zoek de verschillen bij het paard. In welk geval ziet het paard er gelukkiger uit?
Mijn dochter is 14....en heeft veel inbreng, behalve als de dingen niet meer goed gaan, want....uiteindelijk ben ik ben de baas! (Dit spreek ik nooit harop uit, dat is gewoon duidelijk..bijvoorbeeld als ze een grote mond opzet, zeg ik "wat zei je? Grote mond tegen je moeder? Dit gaat natuurlijk alleen goed als kinderen vanuit de basis het gevoel hebben er te mogen zijn en gehoord te worden)
Maar in deze kwestie, is het meer een zaak van rustig praten, laat haar inzien wat ze een ander wezen aandoet....zonder teveel in te gaan vullen.
Ze is niet de enige die zo met paarden omgaat, je kunt het haar nauwelijks kwalijk nemen, maar ja, jij bent uiteindelijk wel degeen die de kosten op zich neemt, je hebt wel degelijk iets te zeggen, denk ik.
Ik denk dat het voor jou lastig is, omdat je er zelf nog maar pas anders over bent gaan denken, en op nog niet alle dingen een weerwoord hebt.
Blijf je gewoon verder ontwikkelen, voorbeeld geven kan nooit kwaad, de waarheid bewijst zich meestal in de praktijk...
groetjes Clarissa