@nita schreef op Wed, 1 Sep 2004 04:04:43:


Kan niet nalaten te reageren: leuke, leerzame site!!!!!!!!
Groet, M.

Marianne schreef op woensdag, 1 september 2004, 12:16:




Als je je paard in een stal zet zonder uitloop waar hij lekker kan liggen op een stukje zand dan is een goede bodem denk ik wel een must. Bij ons hebben de paarden altijd een stuk droog zand en dat lijken ze wel fijn te vinden. Ik voel me niet geroepen om de inloopstal te voorzien van matten of van strooisel, vind dat zelfs zonde omdat dat minder ok is voor de hoeven. maar zoals gezegd, als je je paard opsluit vind ik eigenlijk dat je het m wel een beetje comfi moet maken.

Als dat spul van jou echt stofvrij is en verder ook geen nadelen heeft dan lijkt me dat goed spul. Zou het dan niet ideaal zijn om gedeelte daarmee te doen (rubbermat+dat spul), dat gedeelte is dan om te liggen en de rest gewoon kaal beton voor de hoeven? Die koolzaadvezel kun je denk ik ook weglaten, volgens mij ligt kaal beton niet zo lekker (erg kou-doorlatend) maar betegeld met rubbertegels lijkt mij voldoende (en dat bespaart de mens natuurlijk geld en arbeid).

Misschien een idee.

groeten Ilona

Hoi frans


Zou je me kunnen vertellen hoe jouw stappen zijn als je paard ergens bang voor is?

Ons paard, die over 2 weken met de eigenaresse gaat verhuizen naar Arnhem - dit even tussendoor - want we zoeken noch een nieuw bijrijdadres, daar gebruik ik het volgende:

Eerst mijn kant op staan en kijken ...
Dan vraag ik even kort met stem en benen ...
(we gebruiken heel veel die losse teugel, dus dit
loslaten is geen signaal dat het goed is, om niet verder te gaan)
Dan ontspan ik zelf ...
Elk wegdraaien van hoofd of lijf corrigeer ik ...
Als de oren naar voren gaan, of ik voel iets anders
dat duid op de bereidheid verder te gaan, dan geef
ik aanmoediging met stem en benen ...
Maximaal na drie keer aanmoedigen, stap ik af
en pak de teugel en lopen we voorbij de hindernis.
En dat laatste werkt altijd gelukkig.
Soms klik ik "Yes" als hij uitzichzelf verder gegaan is,
boven op het bruggetje of na de dreiging.
Te vroeg klikken geeft een stop en een herhaling van het probleem.

Overigens hetzelfde protocol gebruik ik bij een routeconflict,
als mijn paard de kortste weg naar huis wil.
Voor veel paarden werkt misschien het verhogen van druk,
ons paard raakt daar geheel van in de war. Met zachte hand,
dus uiteindelijk het leiden aan de teugel, werkt wel snel en gemakkelijk.
Na enkele meters kan ik dan weer opstijgen.

Michiel

Marianne schreef op dinsdag, 31 augustus 2004, 21:58:


Die info had ik destijds ook van je gekregen.
Heb ze 2x gemaild...nooit een reactie op gekregen

groeten,
Marina

Esther schreef op dinsdag, 31 augustus 2004, 23:30:


Hoi,
ik dacht dat jij die hoefsmid uit Assen had?
Of ben ik nu in de war? :)
groeten,
Marina

Marina schreef op woensdag, 1 september 2004, 12:36:


Je bent in de war
Maar niet helemaal denk ik, we deden strasser, maar het zelf bekappen valt lichamelijk te zwaar. Dus eigenlijk hadden we het gevoel dat we het niet goed genoeg deden, het zelf bijhouden. De jaarling durven we zowiezo niet zelf aan zonder begeleiding. Daar hebben we echt veel te weinig ervaring voor.

Groeten Esther

Elke Straatman schreef op woensdag, 1 september 2004, 11:35:


Hallo Elke (en de rest)
toen we de stal gingen bouwen hebben we daar, ongeveer in het midden) een stalrooster in gelegd, in een betonnen vloer. De vloer is expres een beetje ruw gemaakt toen het beton nog vloeibaar was, d.m.z. een hark... Het vloeit daarna nog wel een beetje dicht maar je krijgt op deze manier geen spekgladde vloer. Ook zit er iets door het beton heen om het urine-bestendig te maken. Onder het rooster hebben we een PVC-buis gelegd, in een soot betonnen 'glijgoot'.....
De urine wordt hierdoor afgevoerd. Inderdaad: bij rubber tegels loopt de urine eronder door... verdwijnt bij ons dus in de onderliggende riolering.
Toch zul je, door dichtslibben met mest en zand, inderdaad zo af en toe de handel eruit moeten halen en daaronder met een hoge drukreiniger moeten schoonspuiten.... Da's gewoon een rotklus! Gelukkig hebben we brede staldeuren en is dit te doen. Heb je smalle deuren heb je een probleem!
Ook iets om rekening mee te houden met de stalbouw....
Als je de tegels op b.v. gras legt kun je ze gewoon reinigen met een hogedrukreiniger. Ze zijn snel schoon en weer droog.
Enne... ze zijn nogal duur, ik geloof iets van 45,00 per tegel. Althans: hier in de buurt, Drenthe dus. Als je meerdere paarden hebt wordt het een fikse kostenpost. Ik ken iemand die koopt iedere maand 1 tegel... Is wel een idee!
Deze tegels zijn zeker 4,5 centimeter dik.
Wat wij gedaan hebben is iets anders. Er zijn speelplaatsen waar ook grote rubbertegels liggen, 1 m2. Die zijn dunner, ongeveer 1,5 a 2 centimeter. Natuurlijk wegen deze niet zo zwaar, ze zijn (indien nodig) goed in model te snijden met een Stanleymes want ze moeten wel door de hele box goed aansluiten. Paarden lopen anders de naden uiteen...
Deze tegels schijnen niet urine-bestendig te zijn maar een stuk goedkoper.
Die van mij liggen nu ruim 1 jaar en ik zie absoluut geen slijtage!
Misschien is dit een handige tip voor je? Kenmerkend aan mijn tegels zijn ingefreesde 'geultjes' zodat het vier stoeptegels lijken... maar het is echt een complete tegel van 1 vierkante meter....Wij hebben geen middentegel eruit gelaten, we maken een 'piesplek' door een dun plakje stro uit te spreiden over de plaats waar ze altijd plassen... Werkt perfekt. Je kunt ook een strooisel nemen....Ik heb met 2 paarden nog geen kruiwagen vol aan mest/stro per dag! Dit als ze door b.v. slechte weersomstandigheden, 24 uur op stal hebben gestaan.... Nog een groot voordeel: de voerplaats blijft superschoon... zelfs het kleinste korreltje lucerne of brok wordt opgepeuzeld. Ook als ze water knoeien verdwijnt dit door de tegels. Lekker droog dus.
Wat de hardere ondergrond betreft: de stoep voor de stal is bestraat en wij komen ook zeker wel op de weg... Dus het lijkt mij geen enkel probleem.

Groetjes,

Wil.

Marina schreef op woensdag, 1 september 2004, 12:36:


Ja joh dat kwam echt perfect uit! We zijn nooit in die buurt en net de dag vorodat je me vraagt om een hoefbekapper wel, prachtig toch.


Nou mijn mening over Brella is dat ze niet denkt dat ze omvalt, en ik verwonderde me er ook over hoe goed ze af en toe op 3 benen kon staan hoor. Ik lette er goed op dat ze in de goede houding stond met de overige 3 voeten als ik een voet optilde maar zij kreeg het voor elkaar om die 3 benen dan allemaal zo'n beetje bij elkaar te zetten (o helluhp ik ga valluhhh) hehe, als ik vasthield kreeg ze het voor elkaar om dr voetjes weer goed neer te zetten....

Tiss een slim paardje hoor, en met dr evenwicht is volgens mij niets mis.


Een hele SCHONE zaak hahaha brella was zo lief om iedere keer als ze wegdraaide met dr pas schoongeveegde voetjes in een dikke laag blubber te gaan staan ipv netjes op het geveegde stoepje lol!

Het was heel leuk om te zien dat ze in het midden van de bekapsessie er ineens schoon genoeg van had (mij lekkuhruh viezuh handuh bezorguh maar dat ze daarna toch nog even het geduld op kon brengen zodat we positief af konden sluiten. leermoment!!


Vinnik logisch hoor. je moet een paard niet uit elkaar trekken! Als een smid dat doet moet je zijn poot maar es ff goed omhoog houden zodat ie lekker achterover in de blubber valt.


nou je kon direct zien aan brella waarom wij niet bij ieder paard dol zijn op het geven van snoepjes


Groetjes Ilona, erg leuk om die meiden eens te zien.

Ilona Kooistra schreef op woensdag, 1 september 2004, 12:52:

maar wie gaf Falka het snoeppie
Dat was echt grappig :)

Esther schreef op woensdag, 1 september 2004, 12:44:


Krabt zich op het hoofd.......peins peins......
Kom er niet uit, zal de leeftijd wel zijn :)
Maar wie was het dan wel?? Wie heeft Fred Kammer als hoefsmid?
groeten,
Marina :)

Marina schreef op woensdag, 1 september 2004, 12:59:


Bedoel bekapper...ipv hoefSMID