Jacqueline v d Berg schreef op vrijdag 18 januari 2008, 10:47:


Huh watte? Sinds wanneer dan?
Ik heb al een tijdje niet ontwormd. (Zomer 2007 denk ik, is iets voor deze maand) Maar de vorige keer heb ik die gewoon bij de apotheker gehaald.

Elzaliene Proost schreef op vrijdag 18 januari 2008, 15:02:


Ik knip er altijd stukkie af zodra staart over de grond sleept. Ze gaan er echt op staan als het te lang is en dan trekken ze de haren er op die manier zelf ook wel uit, maar ik help ze altijd een beetje.

Net een trainingsessie achter de rug.
Heb besloten 2 dingen aan te leren, de "woa" en de one-rein stop.

1) Woa doe ik vanuit grondwerk op lichaamstaal, dat kan hij al, ik koppel daar nu dmv clickertraining het woordje woa aan. Na een paar keer kon hij aan de hand met een los lang touw vanuit stap en draf op enkel woa (terwijl ik er dus op lette na het aanvankelijk wel gedaan te hebben nu geen cue met lichaamstaal te geven maar zelf gewoon door te lopen) naar stop met zelfs een pasje achteruit. Los ging eerst ook goed, maar toen dacht hij ineens: bekijk het maar en rende weg, uitgooiend en al. Paar keer van hand laten veranderen en stop gezet, dan opnieuw, vanuit stap ging het goed, vanuit draf een keertje ook en toen zijn we gestopt. Bij dit werk heeft hij dus de keus om al of niet te gehoorzamen, en doet hij het (of niet) omdat hij het graag wil.

2) One-rein stop. De cue wordt dus met mijn hand langs het touw naar voor, 2 keer en de derde neem ik zijn hoofd mee naar opzij. Wat opnieuw opvalt, eens hij het principe snapte ging hij bijna zijn eigen schouder aanraken, maar hij heeft nog momenten dat hij er geen zin in heeft. En hier maak ik voor een keertje onderscheid: aangezien ik op de grond naast hem sta, en echt in mijn kracht sta, ben ik wel sterk genoeg om dat hoofd toch te nemen. Plooit hij dan mee (valt de druk weg) en blijft hij daar even, dan wordt hij uiteraard beloond.
Maar ik denk dat de sterkte van de one-rein stop er voor een stuk in zit, cru gezegd, dat het paard moet weten dat het geen keus heeft. Die hals plooit. En het is fijn, wnat hij wordt er voor beloond, EN het heeft geen zin om het niet te doen, want dat lukt toch niet. Nooit. Geen inspraak, gewoon doen, en automatisch.
Hij vond dit duidelijk niet fijn, hij is gewoon dat er meer tweerichtingverkeer is (en eerlijk gezegd vind ik het ook moeilijk, het voelt voor mij echt als dwingen aan). Maar voor deze toch niet onbelangrijke oefening maak ik maar eens een uitzondering.

Deze is ook leuk, ze krijgen hem maar niet te pakken... hihi

http://www.youtube.com/watch?v=DhoKDbY-L-w

Weet wel niet of de link gaat werken, nooit zoiets opt forum gezet...

Jolijn schreef op vrijdag 18 januari 2008, 15:38:



zo klein!

Herman schreef op vrijdag 18 januari 2008, 13:06:


8-/ gevaarlijk zeg! En zowat vanuit het niets!

Veel filmpjes waarvan je kriebels krijgt, maar ook veel mooie...

Om af te sluiten: niets is zachter en lekkerder dan paardje fletsen!
http://www.youtube.com/watch?v=JXdp9xxpOtU&feature=related

Het muziekje is niet alles, maar ja, je kan niet alles willen he... :)

Els Kleverlaan schreef op maandag 22 oktober 2007, 21:24:


Hallo Els,hoe is het nu met Fraukje?.

Ik lees net dit verhaal door en had ook de foto's net bekeken.
Het lijkt een beetje op mijn welschpony die dezelfde problemen had/heeft.
Het is bij haar allemaal begonnen nadat ze hevig geschrokken was van sinterklaas die tussen de stallen doorrende op de manege wardoor ze met reche voorbeentjes liep door SPIERBEVANGEN te zijn.
Was erg gevaarlijk want een koudbloed had het niet overleefd zei de dierenarts.
Ze kreeg wat ingespoten en ik moest met haar lopen door nat zand.
Gelukkig is alles goed gekomen maar met oud en nieuw is ze toch weer in de stres geraakt en weer dezelfde problemen,vorig jaar ook al.
Wat er dan gebeurd is dat ze haar voorvoeten niet goed neerzet (te ver naar voren) waardoor ze weer bevangen uitziende hoefjes krijgt.
Voor dit gebeuren waren de hoefjes goed.
Ik haal dan meteen weer goed de toon weg tot de witte lijn zodat ze makkelijk loopt,daarna wordt de witte lijn weer breedt die ik dan weer tot in de witte lijn wegvijl om de boel onder controle te houden.
Doe ik dat niet dan zet ze ze ook in het zand te ver naar voren neer waardoor ze te ver doorbuigt.
Op het harde loopt ze dan stijf met rechte beentjes en wat mij dan opvalt is dat er van alles onder blijft plakken waardoor ze pijn in voetjes heeft.
Ook heeft zij dan een platte zool terwijl dat richting zomer weer hol wordt.
Het is een streskip en is ook de baas boven de anderen in de groep en reest ondanks haar probleem gewoon door.
Er staan foto's van haar in het fotoalbum Ik zal de datum opzoeken.

Groetjes Conny