Vleugelnaaldje is geen vlindercatheter. Vleugelnaaldje heeft velugeltjes, maar een vaste, metalen naad. Een vlinderkatheter heeft ene metalen geleider en een soepel kunsstof buisje wat er over heen glijdt. Is bedoeld om na plaatsing ter plekke te blijven, als je dit kan doen kan je er een klein verlengstukje en een slotje op zetten, eventueel doorspoelen met een klein beetje verdunde heparine, en dan kan je volgende keer het slotje aanprikken ipv het paard. Maar ik vrees dat dit afgeschuurd/gebeten wordt.
Een vindernaaldje gebruiken om eenmalig te prikken zou ik zelf niet doen, 't is duurder dan een gewone naald en het prikken er mee is pijnlijker en moeilijker.
Ik zou een gewone metalen naald voor eenmalig gebruik nemen.
Paardenhuid prikt taaier dan mensenhuid, dus best prik je van op een afstandje naar de ader toe, eerst door de huid, en dan in een 2e fase naar de ader, anders heb je het risico er doorheen te schieten omdat je te hard duwt. Is even wennen. Ook de ader zelf heeft wat weerstand, best kan je met heel een klein schokje prikken.
Je moet hiervoor wel een paard hebben dat netjes blijft stilstaan, maar ik las dat die van jou dat doet. Zoniet: in een keer prikken.
Als je het in 2 keer doet, heb je het voordeel dat je paard alleen de eerste prik voelt en je daarna rustig de tijd hebt om onderhuids naar de ader toe te gaan.
Ontsmetten chloorhexedine in alcohol 70%, kontakttijd15 tot 30 seconden.
Maar ik neem aan dat je dierenarts het je voordoet en uitlegt, zal vast geen probleem zijn.

Lena schreef op zaterdag 2 februari 2008, 19:05:


zorg maar dat je niet uitglijdt !

Cedric Coucke schreef op zaterdag 2 februari 2008, 19:07:


Goede bosal(prima handwerk en kwaliteit) zijn in de states te koop voor 50€ Maar natuurlijk men neme een businessman die met paardjes overweg kan en men plant hem in de Arabische emiraten en hupakee bosal kost 1000€ .De arabische kemel die het er wil aan geven vind het de max en kijkt toch niet verder dan zijn neus lang is . Een bosal volstaat perfekt voor de basale dingen voor de iets complexere dingen ga je al snel verlangen naar iets dat vaster ligt en duidelijker signalen doorgeeft .Eens paard doorgetraind is kan je weer terugschakelen want lchaams en stemhulpen zijn gekend !!

Unartica schreef op vrijdag 1 februari 2008, 23:25:


@Jolanda, haiiiii,
Dat is fijn dat jullie aan een drukke DOORGAANDE weg wonen en dat iedereen alles in de gaten houdt, dat is de beste beveiliging denk ik!
Jullie ook veel geluk toegewenst met jullie paarden en hopelijk GEEN dieven op het erf.
Groetjes van M uguet en de paardnatuurlijke paarden.

Patricia ter Haar schreef op zaterdag 2 februari 2008, 17:39:


Het hoeft voor je paard geen trauma te zijn hoor! Ik heb het vaak genoeg meegemaakt dat paaarden weer vrolijk de kar in stappen nadat ze er iets verschrikkelijks in hebben meegemaakt. Geef je paard het voordeel van de twijfel en probeer het gewoon nog een keer, onbevooroordeeld, niet terughoudend. Het kan nl goed dat alleen JIJ nu niet meer trailermak bent...!

Ik vind het best mee vallen op de foto's. Gelukkig op de zijkant van het been en geen pezen geraakt. Ik denk dat het heel mooi kan genezen en ik denk niet dat er letsels over blijven. Piablo's been was veel erger gewond, die heeft wel littekens maar loopt terug helemaal rad.

En stom, ach ja...
Ik doe altijd eerst de achterstang dicht voor ik Piablo aanbind (ik laad alleen en hij moet voor me uit), en toch is het ook eens fout gegaan. Steigeren in de trailer voor ik aangebonden had, kont onder stang, was even heel eng. Gelukkig kalmeerde hij toen ik eenmaal vooraan was (ik kreeg de stang niet terug los) en kon ik hem een raar stapje vooruit vragen. Nadien wel osteopaat nodig gehad, had toch iets geforceerd.

Komt vast helemaal goed met je paardje! Sterkte!