jo schreef op donderdag, 9 september 2004, 8:46:

Hey, ik snap nu pas de verwarring over de mannen. ik had geschreven ik heb ook nog mannen nodig die via de Engelse rijstijl rijden, maar ik verwacht niet dat die reageren via deze site, want het is een site voor natuurlijk paardrijden.

Zo is dat ook weer opgecleared!

Greets Sanne

Esther schreef op donderdag, 9 september 2004, 15:43:

Esther schreef op donderdag, 9 september 2004, 15:43:


Hoi Esther

Ben het met je eens. Mijn ervaring is toch dat de meeste die ik van de ijzers afhaal zonder noemenswaardige problemen weglopen. Het is altijd de vraag hoe de conditie van de hoef (lees witte lijn) is die bepaald wat de toekomst van dat specifieke paard brengt. Als die witte lijn al gedeformeerd is, vaak dat de hoefwand al "bol" staat, dan is de mogelijkheid groter dat er de eerste periode gevoeligheid optreed. Maar als je goed te werk gaat kan je zelfs dit minimaliseren. Is en blijft een paard gevoelig dan kunnen hoefschoenen een oplossing zijn, met de beperkingen die eraan vastzitten.
Het belangrijkste is dat je jezelf realiseerd waar je aan gaat beginnen !
Als je een paard heb om per definitie OP te zitten, en daar geen concessies aan wil doen wordt het verhaal heel erg moeilijk want er is geen tussenweg. Ik weet echt waar ik het over heb, want heb zelf keihard deze ervaring gehad en weet dat ik mijn paardjes de eerste paar maanden niet kan gebruiken. Maar wetende dat het daarna opgelost is sterkt ons in onze overtuiging dat het absoluut het beste is voor het paard.
Door deze ervaring ben ik er ook zeer bewust van geraakt dat paarden die op ijzers staan eens is eens hiermee worden geconfronteerd, en daarom adviseer ik ook om de stap naar natuurlijk bekappen zo snel mogelijk te maken, nog voordat de problemen zich gaan aandienen. En dan zie je ook gelijk dat het niet per definitie zo is dat ze pijnlijk verder moeten.

groeten
Hans

Sanne schreef op vrijdag, 10 september 2004, 9:16:


Nu ik er nog eens over nadenk, ik heb wel een universiteitsadres, vier jaar geleden gekregen, alleen nooit gebruikt.

Nick Altena schreef op donderdag, 9 september 2004, 23:45:


wij willen dus juist gaan kijken of er verschillen of overeenkomsten in de twee groepen te vinden zijn. Ik hou ook niet van het woord soort, maar ik bedoel dus, of de NH'ers misschien allemaal lager of hogeropgeleid zijn, zijn ze milieubewuster. We zijn gewoon op zoek naar verschillen en overeenkomsten.
Gelukkig dat ik niet op Utrecht heb gestudeerd dan. Ik heb helemaal geen dierenstudie o.i.d. gedaan, maar Sociaal Culturele Wetenschappen. Meer een mensenstudie dus. Verder heb ik gewoon heel veel boeken gelezen over NH en de Engelse rijstijl en niet echt wetenschappelijke boeken erover. Die zijn er namelijk haast niet. ook veel gelezen op internet etc. Erover gepraat met mensen. En ik heb ook niet zoiets van, oh die NH'ers zijn zus en zo. Daarom wil ik dus ook alleen mensen interviewen die zichzelf tot een bepaalde groep rekenen en niet mensen die ik zelf in een hokje druk.

e m kraak schreef op donderdag, 9 september 2004, 17:49:


Wat bedoel je hier precies? Denk je dat een paard onze lichaamstaal niet verstaat omdat we er anders uitzien?


Ik vat je gewoon niet, wat bedoel je precies met agressie tot dominantie maken?
Bedoel je dat wat wij doen als agressie word geinterpreteerd, of dat alles wat we doen agressie lijkt, of dat dominantie altijd met agressie gepaard gaat?
En hoe los jij dit dan op met jou paarden, ben jij niet dominant?


Ja ik ben daar ook niet gelukkig mee, ik zou ook graag zien dat je wat meer de tijd krijgt voor kennismaking enzo, maar als je geen eigen paard hebt...

Ah, maar dominantie is ook nodig toch? En het kan ook subtiel.


Uhh ik weet niet of ik wetenschapper genoeg ben voor een Einstein functie...maar als dat zou inhouden dat iedereen zich aan de door mij gevonden wetten gaat houden...dan zie ik er wel wat in :)
Groetjes Jolijn

Nick Altena schreef op donderdag, 9 september 2004, 23:45:

Ik eigenlijk ook niet, zo ver ik weet zijn soorten verschillende dieren die als ze al kunnen paren een niet vruchtbare nakomenling opleveren. OKe, ik snap best dat het woord soort vaak anders word gebruikt maar vooral binnen mensen is het erg lastig om een grens te trekken. Maar dit heeft eigenlijk helemaal niets te maken met dit onderzoek of wat dan ook.
Zoiets dus misschien... Misschien vat ik heel verkeerd op, misschien ook niet. Maar ik ben dus de dochter van mijn moeder (toevallig...)
Ik doe aan zelfdenken (of NH of welk stikertje er ook op wil plakken, laat ik maar volstaan dat ik in dezelfde richting denk als jullie :) ), probeer ik iig. Mijn moeder doet ook het eea met het paard. Maar weinig opstaand voor alternatieve dingen, zelf niet nadenken. OKe, ze vind de denkbeelden erg leuk maar ze meoten wel van mij komen. Meer doet ze er dan ook niet mee. Hoe kom ik dan bij NH? Niet mijn opvoeding lijkt me zo. Naturlijk kom je ook met andere dingen in contact als je ouders maar ik ben toch grotendeels door mijn ouders gevormd. Overginds, als je een boek ziet verschijnen met de titel: Help, mijn dochter doet aan NH! weet je op wie dat dochter slaat...

u das mijn uitleg....duidelijk? anders ff wachten dat Tom

Beterschap dan,
groetjes Ebby

Jolijn Zegwaard schreef op vrijdag, 10 september 2004, 11:35:


Niet noodzakelijk. Het kan anders geïnterpreteerd worden dan verwacht, bijvoorbeeld. Van beide kanten overigens door deels totaal verschillende perceptie.


"Dominantie" is een bepaalde sociale vorm van agressie.


Dominantie is altijd agressie - agressie lang niet altijd vanwege dominantie.

Dan: als het zo is dat dominantie gedefinieerd is als een sociaal gebeuren binnen een soort, dan kan agressie tussen twee soorten nooit dominantie genoemd worden.

Hoe onze agressie door een paard geïnterpreteerd wordt weet ik niet. Ik DENK dat het van de situatie afhangt... die is bijv. bij mij thuis heel anders dan op een manege.
Wanneer je al mogelijkerwijs van dominantie en "rangorde" kunt spreken moet er eerst een onderling sociaal verband zijn waarin "dominantie" over de soortgrens heen correct herkend wordt. Waarom zie ik dan nooit kerels en hengsten over een mooie willige merrie knokken?


Misschien, in sommige opzichten... maar erg zeker ben ik er niet over. Daar komt bij dat ik nauwelijks andere mensen ken die met paarden op voet van gelijkheid willen samenleven.


Zou dat uitmaken? Misschien... een beetje.
Vergelijk nu eens twee paarden die elkaar ontmoeten, en twee mensen die elkaar ontmoeten, met een paard en mens die elkaar ontmoeten. Ik zie je verslagje van hoe jij deze drie varianten ziet met nieuwsgierigheid tegemoet.

Recent hebben we het gehad over leerprincipes en de werking van "straffen" en "belonen", maar uit die werking kun je dus NIET automatisch sociale verbanden afleiden. Zowel de "dominantie"-verhalen als de "mens=roofdier"=verhalen van de omhooggevallen cowboys lijken me onjuist, of op zijn minst zeer onvolledig.

Groeten, Egon

e m kraak schreef op vrijdag, 10 september 2004, 14:56:

Om een mooie vrouw ook niet......

Ik zit dit te volgen , even een vraagje tussendoor: is jou mate van dominantie te vergelijken met de rol van de traditionele turk tov zijn vrouw, het huwelijkse samenzijn van Nederlandse echtparen uit de jaren vijftig of het moderne huwelijk van tegenwoordig?
Piet

Binnenkort komt mijn merrie samen met 2 ruinen te staan. Zij delen dan samen een weiland en staan naast elkaar in de stal. Mijn vraag is of de combinatie merrie met 2 ruinen goed zal gaan of dat er zich problemen kunnen voordoen.
Wie weet hier iets van of heeft er ervaring mee.

Jean

Jean Mclean schreef op vrijdag, 10 september 2004, 15:37:

Mijn paard staat samen met een ruin en een merrie, ook twee ruinen dus. Mijn ruin kwam er als laatste bij. De aanwezige deed toen erg beschermend tov de merrie en joeg hem weg en zorgde dat hij altijd tussen mijn paard en de merrie in stond. Was mooi om te zien. Maar na een gewenningsperiode maakt het ze allebei niks meer uit waar de merrie staat. Zo ook wanneer je een merrie inbrengt denk ik. Het zal in het begin misschien een beetje wringen maar ik denk dat het allemaal wel los loopt. Het zijn geen hengsten he.
Piet

Jean Mclean schreef op vrijdag, 10 september 2004, 15:37:


Kan nmm geen voorspelling over gedaan worden.
Als ik zelf zou mogen meebeslissen, zou ik kiezen voor nog een merrie er bij - wordt dan 2 merries en 2 ruinen.
Oneven aantallen geeft meer "problemen" dan even. Het blijft gewoon een gok.

Groeten, Egon

De ors wordt (als je kijkt naar het

Hmm, ik heb juist wel geleerd om de ORS in alle gangen te oefenen. Anders weet je toch ook nooit of het wel werkt in de galop???

Eerst in stilstand, tot hij een positieve reflex vertoont (of in elk geval geen tegenwerkende reflex meer) en dan steeds een gang sneller, tot je je paard in de bak vanuit galop soepel tot stilstand kan buigen.

Lijkt me namelijk een beetje leip als je het alleen aanleert in stilstand, en als hij dan aan het rennen is en uit reflex zijn hoofd naar jouw knie gooit... dan valtie toch om! Dan heb ik het liever goed voorbereid...

Voor zover ik de ORS aanleer, is het om een goede, positieve reflex te creeëren op basis van eenzijdig teugelcontact. En als een paard echt gaat rennen en zich ertegen verzet (1x meegemaakt), heb ik altijd nog mn CS bij me