> Vraag jij toch wel net hetgene waar ik het slechtst vanal in
> ben, planning maken.
Ik doe altijd maar wat. Als iets niet
> werkt, probeer ik iets anders.
Tja, ik schrijf dat niet om veel zwarte kriebeltjes op papier te zetten, dat proef ik met de smaak van hete peper uit alles wat je over dit onderwerp schrijft..... Daar zit het probleem.
Vandaar mijn suggestie om het structureler aan te paken.
Think- Plan- Do, zo ongeveer DE basiswoorden van ons hele leven, wanneer we tot een resultaat willen komen.
>
> Wat ik wel weet
> Wat verkeer betreft ga ik gewoon verder doen als de laatste
> Maar daar ging het dus telkens weer mis, zodra er een auto was.
> Wordt hij gespannen en van de ene op de andere moment weer
> oost-Indisch doof. Dus ik moest iets hebben waarmee ik zijn
> aandacht op zo'n momenten op mij kon vestigen ipv op die auto.
Je overvraagt, je stappen zijn veel te groot. Als hij al gespannen wordt van een auto mag je niet verder gaan, maar eerst dat oplossen.
Hoe? Door hem te wennen aan verkeer.
Door bv haaks op een heel drukke weg elk stapje dat hij dichter bij de weg komt te markeren en te belonen en daarna omdraaien en weer naderen en hem een stapje verder vragen, zonder opbouwende stress of zelfs paniek waardoor hij zich afsluit. Door geduld te hebben en dit desnoods 20 keer te oefenen zonder aan iets anders te denken of te beginnen. Ben je 10 meter gevorderd? KLAAR, terug naar huis! Dus denk eerst waar en hoe je het wilt doen, dan hoe ver je tot die weg wilt komen, hoeveel keer je wilt oefenen en doe het dan ook zo . Niet meer, niet minder. Lukt het niet zover te komen, dan lukt het de volgende sessie.
> mij nogal onderzoekend aankijkt of ik nergens een wortel
> vandaan tover. Z'n aandacht houdt hij nu dus wel op mij.
> (Alleen dan om een andere reden.) En zo is hij heel braaf
> buiten.
Je bent ook hier met iets begonnen zonder je te realiseren dat van een voerbeloning ELK paard opdringerig, brutaal en schooierig en/of happerig wordt.
Je hebt de elementaire beginselen van het clickeren overgeslagen.
Je hebt hem niet geleerd waarom hij die beloning krijgt. Je hebt hem niet geleerd dat wanneer je een klik hoort , dat het geuid is wat zegt "Dit is het gedrag wat ik wil zien, hier krijg je een beloning voor. Zolang je dat geluid niet gehoord hebt, krijg je NOOIT een (voer) beloning. Het is niet bij me te halen, NOOIT"
>
> Probleem is dan weer dat hij van die manier weer extra happerig
> wordt. Dus eigenlijk gebruik ik liever geen voedsel. (Want dat
> hij voedsel uit de hand krijgt is een hele grote oorzaak,
> geloof ik.) Maar heb nog niets anders gevonden om voedsel te
> vervangen.
Zie boven, het is gewoon je eigen schuld. Tig stappen overgeslagen en zomaar wat gedaan.
Dat kan nog leuk worden als je klaar bent met je studie
> Meeste mensen zeggen ook dat je zoiets bijna niet kunt afleren.
> dat het zoiets als een stalondeugd is?
> En ik heb er ook bijna geen controle op, wie hem dingen uit de
> hand voert.
Iedereen voor z.n bakkes meppen of een praam opzetten die nog ooit ook maar 1 keer je paard met de hand voert. Mensen kun je namelijk vertellen wat ze wel of niet moeten doen met jouw paard. Als ze niet luisteren mag je van mij ongelooflijk agggggggressssssief worden
Mensen die zeggen dat je zoiets niet af kunt leren hebben er ook geen seconde verstand van.
Zodra je paard iets doet wat je niet wilt, vraag je ander gedrag, je duwt bv het hoofd een stukje weg en markeert wanneer het weg is en beloont dat. Gaat dat in 1 keer? nee, want hij snapt het niet in het begin. Gaat dat in 10 keer? Ja best mogelijk dat het kwartje dan al gevallen is. "Ah ik moet niet dat , maar dat doen want dat levert me iets op". Voor je het weet is dat ingesleten, als jij consequent bent.
>
> Hoefsmid komt ook wel in orde. Ging vorige keer ook al redelijk
> goed.
> Ik heb trouwens niet zo heel erg veel tegen een praam. Sommige
> handelingen 'moet' je nu eenmaal doen. (DA bijvoorbeeld)
> Natuurlijk probeer ik dan spanning te vermijden. Maar eens ze
> vies beginnen doen, is het hek van de dam.
Je moet voorkomen dat hij 'vies' gaat doen door hem te trainen.
Ik had onmiddelijk op de rem getrapt zodra ik zag dat het "voetklemmen" problemen ging geven.
Hij had de voet ook anders kunnen beetpakken en een jong paard nooit het idee geven dat hij zijn voet niet meer terug krijgt. HEEL stom van die bekapper. Hij is na een half uur weer weg en je hebt geluk als jij niet naderhand met de ellende zit.
> Bij Pête bijvoorbeeld ook. Bij een inenting ofzo. Dan kan de DA
> 8 keer steken omdat telkens 't beest over de rooie gaat zodra
> ze iets voelt en je niet meer in haar buurt kunt komen.Naald valt eruit en kan je weer overnieuw. Kan je ermee blijven vechten. Dan heb ik liever dat hij even een praam gebruikt en dat het meteen gedaan is.
> Bij een smid zou zoiets niet hoeven, heb je gelijk in.
Ook een injectie geven kun je trainen, wel zover dat ze zelf met haar body naar de spuit toekomt.
> Maar daar was ik echt verrast door, net omdat Puzzle zo gemakkelijk doet over z'n voeten. Ik had er zelf nog aan zitten vijlen en had me echt niet aan moeilijkheden verwacht. Als hij dan de smid half bij elkaar slaagt, moet je toch iets doen?
Dit is het argument wat vergelijkbaar is met het goedpraten van het gebruik van een scherper bit, een zweep, sporen, stal enz. Oftewel de gemakkelijkste oplossing voor de mens, zonder aan het dier te denken.
Ja, je moet zeker iets doen, wat je had kunnen doen was, die smid van je land afjagen en hem inruilen voor iemand die weet hoe een jong dier kan reageren of het gewoon lekker zelf doen.
Piet
clicker timing is NOT forgiving. You get what you click, not what you
Warboel
