@nita schreef op Tue, 14 Sep 2004 12:07:22:


zo had ik het nog niet bekenen anita, ik zag nergens iets dat hem iets opleverde, maar zoals jij het nu uitlegt... ja nu toch wel. ik denk dat ik toch je raad maar eens ga opvolgen en kijken wat er gebeurt (ook al heb je nog geen opleiding gevolgd
bedankt voor de raad!

groetjes
kim

Böske schreef op Wed, 15 Sep 2004 08:34:54:


Maar......lopen de paarden dan gewoon over die roosters heen???
En strooi niet op ogf gebruik je ander spul?
Er zit nu nog gwoon koeienvlaai in die putten, vind ik minder. Komt ook allemaal ongedierte op af enzo

Hoi,

De mest moet je natuurlijk eerst uit laten zuigen. Dat doet een loonbedrijf
voor je. Dat heb ik ook laten doen en daarna heb ik de put opgevuld met
zand. De spleten in de roosters zijn niet wijder dan 1-1,5 cm dus de hoeven
kunnen echt niet tussen komen. Ik gebruik stro en ik verwijder de mest
dagelijks - in de winter dus, nu staan ze nog dag en nacht buiten. Natte
plekken gaan een keer per week uit.

Groetjes,
Böske

Frans Veldman schreef op woensdag, 15 september 2004, 8:00:


Jee...wat lees ik nou...
Maar misschien beter nu dan dat ze zich nog een zware winter door had moeten worstelen....zonder gebit is dat wel moeilijk ..
Sterkte allebei..
Nick

Goh, Fans.
Zonde!
Dat zal best moeilijk zijn geweest.

Geeft wel weer een gedachte voor een nieuw onderwerp. :)

Hoi.

In mijn leven heb ik(wij, mijn familie) heel veel dieren gehad.
Zij waren altijd in het formaat dat we naarde dierenarts kunnen gaan, ze in konden laten slapen en daarna zelf begraven of achter laten(duits doggen waren te groot).

Maar dit is wel èèn van de dingen waar ik heel lang over nagedacht heb, voordat ik een paard kocht.
En nog moeet ik er eigelijk niet te veel over nadenken want dan krijg ik het benauwd.

Wat als er echte problemen komen en je het paard moet laten inslapen/schieten/weet ik veel?

Hoe denken jullie daar over, hoe hoe ging dat als je er ervaring mee hebt?

Hoi Jo! Je paard door de dierenarts laten inslapen zou natuurlijk het mooist zijn, ware het niet dat dat hoge kosten aan verbonden zijn die de meesten niet kunnen betalen. Ook zie ik langs de weg bij boerderijen wel eens dode schapen liggen, als de boer een beetje fatsoenlijk is dekt hij het kadaver wel af. Die liggen klaar voor de opruimingsdienst. En daar komt meteen de 2e ‘maar’: zou je willen dat jouw dode paard ook zo komt te liggen? Moest je jouw paard in de wei laten inslapen kan de ophaal dienst het misschien wel in de wei ophalen... Maar stel dat het in de stal moet gebeuren? Hoe krijg je een paar honderd kilo paard uit de stal en op een plaats waar de ophaaldienst er bij kan? En ik neem aan dat hij/zij door de ophaal dienst met een grijper of iets dergelijks aan boord gehezen wordt... Toch ook allemaal niet zo leuk om te zien.

Een nicht van mij laat haar paarden als de tijd gekomen is door een slager doodschieten waarvan ze weet dat hij dat secuur kan en wil wel zien dat haar paard echt dood is. Iets wat bij een slachthuis misschien zeker verstandig is, zodat je weet dat je paard niet ineens zonder jouw toestemming op slachttransport gaat of zo.
Ze brengt haar paarden ook zelf naar de slager, alleen kan ze het niet over haar hart verkrijgen om bij het schot aanwezig te zijn. Blijft het feit dat je paard daarna in stukjes over de toonbank gaat...

Eigenlijk blijft het dus gewoon erg moeilijk, en je bent gedwongen wat vervelende kanten te relativeren, maar een keuze komt er toch eens aan. Maar laten we hopen dat dat nog lang op zich laat wachten!

Ilona Kooistra schreef op dinsdag, 14 september 2004, 17:56:


Ik heb met mijn paarden ook regelmatig te maken gehad met dit fenomeen.
Wij hebben onze paarden altijd gewoon buiten gelaten ervan uitgaande dat de natuurlijke beweging de helende werking ten goede komt, soms tegen de raad van de veearts in.
Tot op heden hebben wij het altijd bij het rechte eind gehad (is echter niet zaligmakend).
De laatste keer dat onze Appaloosa een diepe wond in het achterbeen had hebben we hem ook weer gewoon in de wei gezet en de genezing ging dermate goed en snel dat nu zelfs de veearts hier van stond te kijken.
Mijn mening : lekker naar buiten

Groeten
Hans

jo schreef op woensdag, 15 september 2004, 10:46:


Goeie vraag, Jo
Hoorde pas dat na inspuiten dat het nog zo'n kwartier duurde dat hij echt dood was...vreselijk!
En ander heeft zo'n schietmasker gekozen, binnen 2 seconde! Brrrr moet er niet aan denken dan krijg ik er buikpijn van.
Gr Caroline

Ilona Kooistra schreef op woensdag, 15 september 2004, 8:22:


Dank jullie voor je meedenken en wat jammer van de oude witte, maar ik neem aan dat hij een goed leven heeft gehad... eens stopt alles he
Piet

Elzaliene Proost schreef op woensdag, 15 september 2004, 11:18:


Nee, ze halen niks op uit de wei. Je moet zelf het kadaver langs de weg leggen.

Hoe het hier is gegaan: Ronja was de laatste tijd vrij snel vermagerd, iets was er niet goed. Op de bewuste dag kon ze ineens niet meer opstaan. Ze hinnikte wel zoals altijd naar ons, wilde ook dolgraag eten. Maar opstaan lukte niet. We zijn een tijd bezig geweest om haar op de been te krijgen maar ze gaf het na een poosje op.
Dierenarts erbij, die adviseerde om haar te laten inslapen. Hij kon eventueel wel een spuit corticosteroiden geven waardoor ze wel weer zou kunnen opstaan, maar we hebben toen besloten, ook vanwege het feit dat de winter voor de deur staat die ze in deze conditie niet meer kan overleven, dat het goed was zo. Uiteraard hebben er meer factoren meegespeeld dan we zo een-twee-drie in een mailtje kunnen weergeven.

We hebben haar een bak biks gegeven die ze gretig (doch liggend) opat, tijdens het eten kreeg ze de injectie waar ze niets van heeft gemerkt. Een paar seconden later tijdens een hap biks hield ze ineens op met kauwen, legde haar hoofd neer en was dood. Mooier kan het eigenlijk niet.

Daarna moest ze naar de weg worden getransporteerd. Geen leuk karweitje. Gelukkig hebben we een trekker. Maar het gevoel dat het goed was zo maakte het draaglijk om dit nare karweitje af te ronden. Voor ons was DAT het afscheid. Dat de volgende dag het kadaver is opgehaald hebben we niet gezien, hoefden we ook niet te zien.


Nee, maar daar hoef je ook niet bij te zijn.


Thuis laten slachten kan niet meer. Je moet dus je paard dan meenemen naar de slager...


Tja. Als het paard begraven wordt eten de wormen ervan. Wat is beter? Voor mij, maar dat is een persoonlijk iets, houdt het paard op paard te zijn als "het leven" eruit is. Wat overblijft is letterlijk het "stoffelijk overschot" en ik vind het niet zo belangrijk wat daar verder mee gebeurt.

Groeten,
Frans

In het kader van dekens... paarden die het wel of niet koud hebben... etc heb ik een vraag:

de laatste dagen voelt de huid (bovenzijde vacht) van mijn arabier erg koud aan, betekend dit dat hij het koud heeft?

Piet schreef op woensdag, 15 september 2004, 12:15:


Ik probeer hier een url naar een foto van Carlos genomen in juni te zetten, hoop dat het werkt.

Een paard halen ze ook niet op in de wei. Mijn paard is thuis gestorven en
dan moest het paard langs de kant van de weg komen te liggen, anders kwamen
ze hem niet ophalen. We hebben hem wel netjes afgedekt. Uit respect voor het
paard maar ook daar rechtover staat een huis en het heeft toch geen zicht
als een dier daar een paar uren of zelfs een paar dagen bloot ligt. Mijn
paard heeft een spuitje gekregen, hij ging nietmeer. Daarna heeft een boer
met een tractor hem weggesleept.
Als dit ooit moet gebeuren blijf daar niet naar kijken en ook niet als het
opruimingsbedrijf komt halen.
Ik wou niet dat hij naar het slachthuis ging, kosten of geen, ik beltaalde
liever een dierenarts. Ik vond dat hij het recht gaat om thuis te sterven.
En al die prietpraatjes, van ze leven nog zo of zolang. Niks van, mijn paard
was op nog geen twee minuten dood. En hij heeft al die tijd met zijn hoofd
op de schoot van mijn vriiend gelegen. Er is tegen hem geproken geweest en
hij heeft streelkes gehad. Toch een mooi afscheid zo?

Ik denk er liever niet over . Zie het wel als het zover is.

Het enige dat voor mij telt is het welzijn van het paard tot het eind
aan toe.
Wat de kosten zijn is geen overweging, niet omdat ik het geld op mijn
rug heb groeien (bepaald niet), maar omdat ik dan wel zie hoe ik het
oplos. Dat ben ik haar na (hopelijke vele) jaren trouwe dienst wel
verschuldigd
Dat er met het stoffelijk overschot gesleept moet worden als ze rustig
op haar plek is ingeslapen is wat mij betreft niet relevant. Dat is
voor mij misschien niet leuk om te zien, maar het paard heeft er geen
last meer van.

Maar wat ik zeg.... als het zover is kun je je nog genoeg zorgen maken!
Marjolijn