Wat erg...
Ik zit hier te huilen, 5 jaar en een maand geleden is onze Princes ook zo plots aan koliek gestorven, ik herken je verhaal en weet hoe veel pijn het doet.
Neem je tijd en laat je verdriet toe, maak een gedenkboekje voor hem of zo. Ik heb nog staartharen van Princes, daar laat ik voor mijn dochter een armband van maken.
Het slijt, het verdriet, maar het gemis blijft.
We wensen jullie heel veel sterkte.

Nils Vellinga schreef op maandag 25 februari 2008, 22:04:


Ik heb een keer gezien hoe ze het doet, en geloof me, de hoeveelheid die onderzocht wordt is tien x meer dan het ienemiene potje van het Woud.

Overigens heb ik nu al te vaak gelezen dat metingen van het Woud niet betrouwbaar zijn. Dus daar waag ik me niet meer aan. Neemt niet weg, dat mestonderzoek op zich een goed instrument is.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 26 februari 2008, 11:27:


Ho! Ik geef nergens advies, ik ben de laatste die zelfs opgedrongen adviezen geeft, dit vind ik een hele zware beschuldiging, ik vroeg het me alleen maar af, en bij deze dus al beantwoord, toch nog bedankt.

Herman schreef op dinsdag 26 februari 2008, 9:14:

Apache, onze grote, lieve vriend, is vannacht om 2.15 u gestorven.

Zandkoliek of verstoppingskoliek. 's Morgens nog niets aan te
zien en dan ging het van kwaad naar erger.

Hij moest nog 12 worden.

Ik heb veel van Apache geleerd, over paarden en over mezelf,
over rust en vertrouwen, over kracht en respect en over geduld
en tijd en over liefde... Hij was een prachtig paard.

Marianne

Ik hoop dat het lukt met die foto Marianne.


Voor sommigen wel, anderen kunnen aanvaarden op het zelfde moment.


Dankbaarheid komt in de plaats van verdriet.
Ze hebben beide een andere oorzaak.
Verdriet is strijd en verzet tegen wat er gebeurd is.
Dankbaarheid is houden van alles wat geweest is
en in gedachten verder gaat.

Michiel

PaardEnSchool schreef op dinsdag 26 februari 2008, 11:18:


Beste Vincenza,

Ik zie dat je blijft volhouden.
Ik heb me ook al verdiept in telepathie en genezing op afstand, heb hiermee zowel als klant als als 'genezer' dus wat ervaring opgedaan. Ik kan me dus een redelijk beeld vormen van jou. Ik weet dat je zelf echt gelooft in wat je schrijft en dat dit alles geen (mislukte) verkoopstechniek is. Dus ik geloof wel dat je oprecht bezorgd bent om dit paard en dat je daarom tot onbeschoft blijft erover schrijven. Misschien kan mijn bericht je geruststellen. Bret staat reeds in contact met een zeer fijn persoon die haar waarde qua dieren-telepathie al ruimschoots heeft bewezen. Ook Esther heeft met deze persoon contact en heeft dankzij een goede, respecterende relatie ook weer respect voor wat deze persoon vanwege Bret doorgeeft. Mag ik je dan ook aanraden om aan Bret te vertellen dat ze haar wensen qua kruiden maar hoeft door te geven aan deze persoon (waar ze zich toch al graag voor openstelt). Misschien is het voor jou niet makkelijk om deze boodschap door te geven, omwille van ego hoop ik niet, maar misschien omdat jij de indruk krijgt dat er een reden is dat dit niet kan. Weet dan dat de blokkade niet bij Bret of de andere persoon ligt, maar bij jouw onvermogen om deze boodschap door te geven, ik weet dat het voor jou anders kan overkomen, maak je hier geen zorgen over.

Groetjes,
Nathalie

Aafke schreef op dinsdag 26 februari 2008, 11:30:


Dankje Aafke! Ik had dit beter eerst gelezen...

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 26 februari 2008, 13:53:


Sorry! Esther voor mijn bemoeien, ik kon het nu niet langer meer aanzien...