Wat ben ik weer reuze enthousiast! Nu de zon later ondergaat kunnen jolien en ik na school en werk nog een dik half uurtje, drie kwartier wandelen en dat doen we dus ook natuurlijk!

Gisteren was schitterend! Onze fluovestjes aangetrokken en naar de paarden. Queenie en beer stonden ons op te wachten aan het hekken toen we onze auto parkeerden en maia bleef op een afstand toekijken "ik zal wel weer niet meemogen". Hupsake, halsters aangetrokken, moesten zelfs niet in de wei, hun kopie hing zo over de draad en hekken open gezet. Queenie meteen in vlotte stap naar buiten, gevolgd door beer, Maia ként het al en gaat dan maar in de stal gaan staan! Een maand geleden was dat onmogelijk, maia werd echt zot!

Paarden liepen ondertussen los op straat de kanten van de berm op te vreten dus toch maar even leidtouw ter hand genomen... Bah neen, we houden leidtouw bij, maar klikken ze niet vast aan de paarden. We nodigden ze uit voor de wandelen (wegstappen, naam roepen, "hier") en daar waren ze. 45 min hebben we los met ze gewandeld! Alleen bij het passeren van een hond en auto effe het leidtouw vastgeklikt maar niets aan de hand, had ook zonder gekund. Op zich al een grote vooruitgang! Queenie volgt mij ongelooflijk en blijft steeds met schouder aan mijn rechter schouder (iets er achter nog). Dan ongelofelijke (voor mij ) dingen gedaan: een weg ingeslagen waar we anders rechtdoor gaan, van links naar rechts over de weg gezwalpt, rond 6 paaltjes "verboden te parkeren" in slalom er langs, de stoep (iedereen begrijpt het he ) op en af, ronde bomen stappen, "piepekeduik" gespeeld, en "paard erger je niet".

Piepekenduik: jolien was ondertussen op beer gesprongen en van de leidtouwen teugels gemaakt, meer hadden we niet bij We wandelden door een soort park waar een kapelletje in het midden staan, een vijver met een bruggetje en een loopad. Jolien kreeg het schitterende idee om piepekenduik te spelen, een verstoppertjes spelletje, om beer te leren onafhankelijk van queenie te rijden, en niet zo gefocused te zijn op waar queenie is. Dus zij in de tegenovergestelde richting rijden, moest beer wel effe overtuigen door consequent te zeggen "toch wel" en hij deed het. Op dat moment liepen Q en ik van hem weg, langs de brug over de vijver naar de andere kant van de kapel (wijzerszin dus, en jolien tegenwijzerszin er rond). Beer had zoveeel zin zich elke keer om te draaien en queenie achterna te lopen. Wat hij niet wist was dat hij de weg alleen maar langer zou maken en jolien haar idee (tegenwijzerszin blijven volgen) hem veel sneller tot bij queneie zou brengen. Op dat punt heeft ze hem echt moete overtuigen en ik dacht effe dat het net te veel was, dat we iets te ver gegaan waren, dat queenie nu echt wel te ver af was. Maar nee hoor, ineens aanvaarde beer dat jolien het echt wilde, zette 5 stappen in de goeie richting en wie verscheen daar tevoorschijnt achter het hoekje, vlak voor hem: queenie! Als dat geen mooie beloning is na zijn flink gedrag!

Daarna "paard erger je niet". Queneie liep nog steeds los naast mij, af en toe naar het gras kijkende langs de berm "mmm lekker" en hoofd dook geregeld naar beneden maar als ik op tijd was, dan riep ik haar naam, en liep ze vervolgens weer netjes naast me met hoofdje ontspannen naar beneden maar net niet aan het gras Opeens voelde ik haar achter me duiken ipv voor me en ze stapte veel trager en in een wjde bocht, kijken naar rechts: ocherekes toch , een bronneke waar water uitkwam (wij wonen in een bronnenstad, dus veel bronnen) Ooo ooo ooo gevaar jong, een auto , tractor, persennen (rolluiken) die naar beneden vallen, enz, niets om bang van te zijn, maar van water uit een bron, oooeeeehhhh, ....

OK, daar gaan we. Effe terug naar boven en opnieuw richting bronnetje. Ze volgde me maar 10m voor het bronnetje bleef ze staan. Ik heb haar de kans gegeven het bronnetje te bestuderen en dat deed ze zeker 1 minuut lang. Dan begon ze gras te zoeken en zei ik "neeej meis, we doen verder". Ze kwam terug en ik beloonde haar voor dat terugkomen. Op dat moment begon ik haar te belonen voor elke stap richting bronnetje NADAT ik haar gevraagd had die stap te zetten. Dus : "hier", hand uitsteken, zelf richt bron stappen, bridgen "yessen noemen jullie dat ) en haar dan vragen stil te staan, gevolgd door voedselbeloning. Dan opnieuw. Na drie stappen waren we met onze neus bij de bron envroeg ik haar met haar neus "iets" te targetten. Dan zeg ik niet wàt maar gaat ze op zoek naar dichtsbijzijnde "voorwerp". Die waterstraal??? Bwa, ze stond er vlak boven, zonder schrik, dus voor mij was de stoep OK en dat deed ze. Schrik weg, wij verder.

Dan een helling tegengekomen met takken en boomstronken. Zowel queenie als beer gingen vrijwel onmiddelijk na het vragen "wijzen naar het dink" op de boomstronk staan, iets dat al meer dan 2 maand geleden was dat we gevraagd hadden! Hoezo paarden onthouden slecht ? De takken waren leuk om ze te laten bewust worden van hoe en waar ze voeten neerzetten.

Jolien kreeg ineens kippenvel toen ze voor een afgrond van toch wel 10 meter diep stond met beer aan de rand (zij er nog op). Hij stond langs de afgrond en jolien wou hem zo snel mogelijk naar rechts draaien weg van dat diepe gedoe. Ze kreeg het wat benauwd en vergat te kijken naar waar ze eigenlijk wou gaan. Ze opende rechterteugel maar beer bleef lekker staan. Hij had geen schrik hoor, was da jong, zo'n afgrond, toch niets?!
Ik zag het jolien doen en herinnerde haar aan wat bij bij pien geleerd hadden: uitademen, rustig blijven, opnieuw beginnen en kijken naar waar we willen gaan. Heup gedraaid, hooffd gedraaid en meteen: ja hoor, beer draaide netjes naar rechts. Jolien opgelucht en blij!

En zo hebben we gisteren weer allemaal ontzettend veel geleerd
Zowel wij als paardjes, op slechts 45min tijde, gewoon door es iets anders te doen, door dingen te gaan opzoeken, en creatief te zijn met wat de omgeving ons aanbied aan trainingsmogelijkheden!

We noemen het nu ontdekkinstocht!

Hartstikke leuk en goed!

Morgen weer (als nie regent )

jose schreef op zaterdag 8 maart 2008, 9:50:



Zegt ze zelf ? later welliswaar.....



Vandaar ook dat ik hier al regelmatig heb geroepen niet voor dokter te spelen....


Dat geen cursus heeft gevolgd bij Laarakker heeft de assistente van Laarakker verklaard , deze dame is een onbekend persoon als cursist.(tenzij ze dat onder een andere naam heeft gedaan dan hier bekend)
Zij , die assistente van Laarakker , is een zeer goede vriendin van mijn DA

En dat is dan weer de DA dus aan wie ik dit verhaal verteld heb al voor de operatie plaats vond.
Vandaar ook mijn aanwezigheid tijdens de gehele operatie.... ook mijn DA wilde ik nml. graag controleren opdat me geen fabeltjes verteld werden

Laarakker geeft alleen meerdaagse cursus aan professionele dierenartsen en dat soort gespecialiseerde mensen , oa om juist dit soort dingen te voorkomen !
Heeft ze al iets gevolgd bij Laarakker dan is dat een demo of eendagscursusje geweest....ooit.


Ja....vergissingen zijn menselijk.
Bovendien , mensen zeggen niet altijd precies wat ze mankeren, komen met vage klachten of klachten die allerlei oorzaken kunnen hebben.....en dan wordt het puzzelen.
Dat het dan langer kan duren voor je achter de werkelijke kwaal komt is dan niet echt verwonderlijk.
Zij beweren echter ook niet over hogere machten of bijzondere gave te beschikken.....


Ik heb haar een voor MIJ controleerbare kans gegeven te laten zien wat ze kan.
In alle eerlijkheid heb ik verslag gedaan omdat het mij wel degelijk uitmaakt of zij dit wel of niet kan.....maar ik niet , net zo min als jij , van kwakzalvers hou en wel zekerheid wil omtrend de geloofwaardigheid van een persoon die zegt dingen te kunnen.
Dit omdat ze zichzelf nog al op een hoog voetstuk plaatst in deze matherie nmm.
Mijn hond was , helaas , een uitstekende kans op enige vorm van waarheid voor MIJ over haar beweringen omdat daar nog nergens openbaar over geschreven was
Zo kon ik het een en ander uit te sluiten....
Alles wat ik hier geschreven heb over Tim of de DA is overigens ook controleerbaar voor een ieder , simpelweg even de DA bellen.


Integer dan toch hoogstens tot bleek dat er dingen niet klopte en ik daarover schreef.
Ik heb overigens ook integer geantwoord tot het moment dat ze niet meer zo integer werd nmm.

En jij schiet haar ongeacht de

Ik schiet niemand af....ik laat een ieder zijn eigen mening vormen in deze.
Voor MIJ heeft zij niet voldaan....want andere er van vinden is HUN keus.

Ze had me overigens zeker wel kunnen overtuigen in deze.
IK vind dit nml. een bijzondere gave als je daarover beschikt die zeer nuttig zou wezen bij alle andere zieke dieren dan de mens , simpel omdat je daar moeilijker mee kan communiceren.


Zegt wie ?


Ik weet niet hou oud haar man is

O ja nog iets: toen we aan de wei terugkwamen, stod maia aan het hekken te roepen. Queenie en beer liepen nog steeds los, en ikken en jolien stapten gewoon voorbij de wei, de wandeling zogezegd verderzettend. Ja jong! Queenie en beer liepen gewoon verder mee, geen enkele intentie om aan het hekken te blijven staan, ook niet na het geroep van maia! Voor hen was het duidelijk ok dat we nog effe zouden verderwandelen en de wei lieten links liggen (ligt eigenlijk rechts hahaha)

Ongeveer 10 minuutjes later (ze mochten wat grazen in een wei met gras - ah ja- rechtover onze wei) brachten we Q en B terug naar de wei. We meosten nog bidons water halen dus dat deden we maar eerst. Ongeveer 20 min later kwamen we terug: ooeeeps, we hadden het hekken 10cm laten open staan en beer stond er vlakbij, hij kon eigenlijk de poort met z'n witte, in de zomer roodverbrand, neusje, het hekken openen en dada zeggen tegen de wei. Maar paardekens zijn zo blij T rijmt schoon he! Paardekens zijn toch maar netjes in HUN weike gebleven! We hebben er dan nog over nagedacht, als ze zouden uit de wei klauteren, zouden ze wellicht de straat oversteken en rustig grazen aande overkant waar een groooote wei met veeeel gras is. Ze zouden dan wel es komen drinken in HUN eigen weike; maar de wereld, zou een grote wei zijn voor hen

Alléé," we zijn de piste in "
Neen neen, niet zo'n piste
naar de paarden!

jose schreef op zaterdag 8 maart 2008, 9:38:


He ???
Ik heb vannacht in een bericht waar je al op gereageerd hebt nou net gevraagd om vergelijkbare cijfers.
Jij schijnt ze dus te kennen ?
Jammer dat je dan net dat stuk er tussen uit hebt geknipt en me daar niet op hebt geantwoord.....


Een doktor zegt geen wonderen te kunnen verrichten of over eigenschappen te beschikken zoals P en S.
Ze kunnen nooit exact vast stellen hoe lang iemand nog te leven heeft dus het termijn dat een dokter je geeft is slechts een schatting , een gok.



Hier wil ik nog wel even op ingaan.
VOOR de operatie van Tim is exact besproken....wat te doen indien we bepaalde zaken tegen komen.
Bij Tim bleken , zover zichtbaar, de andere organen (nog) niet aangetast.
Slechts de milt....en die is misbaar.
Vandaar mijn keus deze te verwijderen.
Hadden er uitzaaiingen gezeten of waren andere organen aangetast geweest dan hadden we Tim niet meer wakker gemaakt.
Die keus hebben we gelukkig (nog) bij onze dieren.

Ook de behandelmethode op de alternatieve geneeswijze garandeerd me niet dat het dier verder pijnloos en zonder problemen door het leven kan gaan.
Dat had ik dan achteraf dus ook niet geprobeerd.
Hoe lang Tim nog te leven heeft blijft een raadsel....tot hij overleden is.
Daar kan mijn DA geen antwoord op geven....en een P en S ook niet , zelfs niet als ik haar adviezen op zou volgen.
Het ging mij dan ook niet om de behandelmethode die P en S voor zou schrijven , ik had van te voren gemeld het advies van de DA aan te houden.

Ik wilde slechts weten of ze op een eerlijke manier (dus zonder voorkennis van het dier) in staat was zo te communiceren met dieren dat ze een correcte diagnose kan stellen.
Dat kan ze nmm. niet..... punt.
Ik zal in de toekomst dus geen "gebruik" maken van haar "gaven"....punt

Nick

Lena schreef op vrijdag 7 maart 2008, 17:32:


We gaan naar Gierle.
De starturen ken ik nog niet maar meestal rijd ik in de namiddag vanaf 13.00u dubbelspan paarden Karin Verhoeff. Ook mijn dochter Inez Van Laer doet mee. Zij ment deze keer een tandem (2 paarden achter elkaar ipv naast elkaar). Alles op blote voeten natuurlijk!
Onze vrachtwagen is rood met opschrift ELBOX menteam.
Karin ment graag

>We

Jullie geloven het nooooit!
Zit ik dit hier nog geen uur geleden op te schrijven: komen we op de wei aan, waar is beereke?? Die staat de wei er naast gretig gras te vreten!!
Is tussen de draden gekropen van onze afrastering, DOOR DE GRACHT en de andere kant van de gracht onder de prikkeldraad door gekropen. Denk dat hij der al lang stond (2he weiland met groen gras ) want hij stond zo wat te soezen in de zon en slechts klein beeke gras te eten
Tenzij hij zo van onder de indruk was!?
Queenie en beer hinnikten ons toe, toen we toekwamen en nog niet zagen dat beer elders was. het was een duidelijke "ik ben blij dat je der bent " hinnik
We hadden de paarden van ver zien staan (maia en queenie dan) en ze stonden ook lekker te soezen in de zon, heel op t gemakje dus ik denk dat ze niet zo heel erg onder de induk waren.
Maar toen jolien en ik, als rescueteam, beer gingen "redden" was het hek van de dam: hinnikvan queenie en beer langs beide zijden en zenuwachtig over en weer geloop van queenie langs de draad...
Toen we beer terug op zijn eigen wei zetten, werd queenie zo enthousiast, zot eigenlijk: bokken, hinnik, galop, enz. Elkaar uitvoerig besnuffelen, en queenie heeft nog een minuutje duidelijk aan beer gesnuffeld of alles ok was! Is geen antropomorfisme hoor of fantasie van mij, het was gewoon zo: ze bekeek hem echt overal!

Allee, ik ga nu maar batterij halen, eindelijk, en toch maar stroom op de draad steken. Vorige zomer is er een ezel die toen op onze wei stond verdronken omdat die de gracht niet meer uitgeraakt was. Wellicht wast beer zijn redding dat hij zo klein is en makkelijk onder de prikkeldraad kon van de andere wei. Zijn beentjes waren duidelijk nat geweest en zijn hoefjes nog nooit zo proper!

Ben weg, batterij halen

Karin ment graag schreef op zaterdag 8 maart 2008, 12:56:


Hey Karin, vraagje, was jij afgelopen najaar ook in Marienwaerd met je paarden? Daar heb ik 1 span voorbij zien komen op blote voeten nl.

Els Kleverlaan schreef op zaterdag 8 maart 2008, 10:25:


Ik heb de vrouw van de haflinger een mailtje gestuurd Els. Mail het je door wanneer ik het heb.

Marianne

Even melden dat ik erg blij ben dat mijn paardje weer zo goed als 'goed' loopt, na een week erg onregelmatig/kreupel te hebben gelopen met een van de voorbenen,waarna een week wat beter en sinds een paar dagen weer goed!
Ik hoopte al dat hij zich 'gewoon' verstapt had o.i.d.,het been was niet warm,dik,beschadigd of anderszins. ook de hoef was niet warmer dan de andere drie, dus zo op het oog niets aan te merken.
Hij ontlastte hem alleen wel, zowel met lopen (heel kort pasje) als tijdens het eten/stilstaan, dan zette hij hem naar voren.
Ik wilde niet meteen de dierenarts e.d. inschakelen, ook omdat er weinig aan te voelen of zien was, zodat ze w.s. zouden adviseren af te wachten en/of foto's e.d. te laten maken. Ik heb hem een week 'met rust' gelaten, wel gewoon lekker in de paddock met zn vriendin en 's nachts op stal, maar verder niets. de afgelopen week gewandeld en omdat het steeds beter ging vandaag voor het eerst weer opgestapt en een 20 minuten stapritje gedaan. En het ging goed!!
Ook wel eens fijn dat er iets 'gewoon' herstelt, zonder da,kliniek,gedoe etc. We hebben de afgelopen jaren het nodige meegemaakt op dat gebied, vandaar mijn vreugde nu.

Esther schreef op zaterdag 8 maart 2008, 10:40:


Ik zou eerder zoeken bij de Nederlandse Vereniging voor Fytotherapie.

Marianne

Spirithorses schreef op vrijdag 7 maart 2008, 20:55:


Okee, weer wat geleerd.. Zit ook aan hoefschoenen te denken, en dan inderdaad aan Smit. Ken op stal een stel met shetjes die ze al jaren hebben en erg tevreden zijn. Shetjes hebben ze niet altijd om en zijn relatief licht van gewicht dus ik denk dat ze daarom zo lang mee kunnen gaan. Ze willen aangespannen gaan en dan zal het wel harder gaan denk ik zo. Vraag me dan alleen af hoe de pasvorm dan nog is, maar ik hoor ze niet over problemen... (Nou zegt dat niet alles)

Denk dat ik met de 'voor-sloffen' van Peppermint niets aan standaard maten zal hebben. Is dan veiliger om aan te laten meten lijkt mij... En zullen dan na x-tijd denk ik ook niet meer goed passen omdat die voeten nog enorm zullen gaan veranderen...

jodalieke schreef op zaterdag 8 maart 2008, 14:02:


Ja dat zijn fijne dingen! Kan me voorstellen dat een paard ook wel eens iets kan hebben zonder dat er echt aan gedokterd moet worden. Spierpijn is een goed voorbeeld. Of een spiertje verrekt zoals wij dat bij mensen noemen...