O ja nog iets: toen we aan de wei terugkwamen, stod maia aan het hekken te roepen. Queenie en beer liepen nog steeds los, en ikken en jolien stapten gewoon voorbij de wei, de wandeling zogezegd verderzettend. Ja jong! Queenie en beer liepen gewoon verder mee, geen enkele intentie om aan het hekken te blijven staan, ook niet na het geroep van maia! Voor hen was het duidelijk ok dat we nog effe zouden verderwandelen en de wei lieten links liggen (ligt eigenlijk rechts hahaha)

Ongeveer 10 minuutjes later (ze mochten wat grazen in een wei met gras - ah ja- rechtover onze wei) brachten we Q en B terug naar de wei. We meosten nog bidons water halen dus dat deden we maar eerst. Ongeveer 20 min later kwamen we terug: ooeeeps, we hadden het hekken 10cm laten open staan en beer stond er vlakbij, hij kon eigenlijk de poort met z'n witte, in de zomer roodverbrand, neusje, het hekken openen en dada zeggen tegen de wei. Maar paardekens zijn zo blij T rijmt schoon he! Paardekens zijn toch maar netjes in HUN weike gebleven! We hebben er dan nog over nagedacht, als ze zouden uit de wei klauteren, zouden ze wellicht de straat oversteken en rustig grazen aande overkant waar een groooote wei met veeeel gras is. Ze zouden dan wel es komen drinken in HUN eigen weike; maar de wereld, zou een grote wei zijn voor hen

Alléé," we zijn de piste in "
Neen neen, niet zo'n piste
naar de paarden!

jose schreef op zaterdag 8 maart 2008, 9:38:


He ???
Ik heb vannacht in een bericht waar je al op gereageerd hebt nou net gevraagd om vergelijkbare cijfers.
Jij schijnt ze dus te kennen ?
Jammer dat je dan net dat stuk er tussen uit hebt geknipt en me daar niet op hebt geantwoord.....


Een doktor zegt geen wonderen te kunnen verrichten of over eigenschappen te beschikken zoals P en S.
Ze kunnen nooit exact vast stellen hoe lang iemand nog te leven heeft dus het termijn dat een dokter je geeft is slechts een schatting , een gok.



Hier wil ik nog wel even op ingaan.
VOOR de operatie van Tim is exact besproken....wat te doen indien we bepaalde zaken tegen komen.
Bij Tim bleken , zover zichtbaar, de andere organen (nog) niet aangetast.
Slechts de milt....en die is misbaar.
Vandaar mijn keus deze te verwijderen.
Hadden er uitzaaiingen gezeten of waren andere organen aangetast geweest dan hadden we Tim niet meer wakker gemaakt.
Die keus hebben we gelukkig (nog) bij onze dieren.

Ook de behandelmethode op de alternatieve geneeswijze garandeerd me niet dat het dier verder pijnloos en zonder problemen door het leven kan gaan.
Dat had ik dan achteraf dus ook niet geprobeerd.
Hoe lang Tim nog te leven heeft blijft een raadsel....tot hij overleden is.
Daar kan mijn DA geen antwoord op geven....en een P en S ook niet , zelfs niet als ik haar adviezen op zou volgen.
Het ging mij dan ook niet om de behandelmethode die P en S voor zou schrijven , ik had van te voren gemeld het advies van de DA aan te houden.

Ik wilde slechts weten of ze op een eerlijke manier (dus zonder voorkennis van het dier) in staat was zo te communiceren met dieren dat ze een correcte diagnose kan stellen.
Dat kan ze nmm. niet..... punt.
Ik zal in de toekomst dus geen "gebruik" maken van haar "gaven"....punt

Nick

Lena schreef op vrijdag 7 maart 2008, 17:32:


We gaan naar Gierle.
De starturen ken ik nog niet maar meestal rijd ik in de namiddag vanaf 13.00u dubbelspan paarden Karin Verhoeff. Ook mijn dochter Inez Van Laer doet mee. Zij ment deze keer een tandem (2 paarden achter elkaar ipv naast elkaar). Alles op blote voeten natuurlijk!
Onze vrachtwagen is rood met opschrift ELBOX menteam.
Karin ment graag

>We

Jullie geloven het nooooit!
Zit ik dit hier nog geen uur geleden op te schrijven: komen we op de wei aan, waar is beereke?? Die staat de wei er naast gretig gras te vreten!!
Is tussen de draden gekropen van onze afrastering, DOOR DE GRACHT en de andere kant van de gracht onder de prikkeldraad door gekropen. Denk dat hij der al lang stond (2he weiland met groen gras ) want hij stond zo wat te soezen in de zon en slechts klein beeke gras te eten
Tenzij hij zo van onder de indruk was!?
Queenie en beer hinnikten ons toe, toen we toekwamen en nog niet zagen dat beer elders was. het was een duidelijke "ik ben blij dat je der bent " hinnik
We hadden de paarden van ver zien staan (maia en queenie dan) en ze stonden ook lekker te soezen in de zon, heel op t gemakje dus ik denk dat ze niet zo heel erg onder de induk waren.
Maar toen jolien en ik, als rescueteam, beer gingen "redden" was het hek van de dam: hinnikvan queenie en beer langs beide zijden en zenuwachtig over en weer geloop van queenie langs de draad...
Toen we beer terug op zijn eigen wei zetten, werd queenie zo enthousiast, zot eigenlijk: bokken, hinnik, galop, enz. Elkaar uitvoerig besnuffelen, en queenie heeft nog een minuutje duidelijk aan beer gesnuffeld of alles ok was! Is geen antropomorfisme hoor of fantasie van mij, het was gewoon zo: ze bekeek hem echt overal!

Allee, ik ga nu maar batterij halen, eindelijk, en toch maar stroom op de draad steken. Vorige zomer is er een ezel die toen op onze wei stond verdronken omdat die de gracht niet meer uitgeraakt was. Wellicht wast beer zijn redding dat hij zo klein is en makkelijk onder de prikkeldraad kon van de andere wei. Zijn beentjes waren duidelijk nat geweest en zijn hoefjes nog nooit zo proper!

Ben weg, batterij halen

Karin ment graag schreef op zaterdag 8 maart 2008, 12:56:


Hey Karin, vraagje, was jij afgelopen najaar ook in Marienwaerd met je paarden? Daar heb ik 1 span voorbij zien komen op blote voeten nl.

Els Kleverlaan schreef op zaterdag 8 maart 2008, 10:25:


Ik heb de vrouw van de haflinger een mailtje gestuurd Els. Mail het je door wanneer ik het heb.

Marianne

Even melden dat ik erg blij ben dat mijn paardje weer zo goed als 'goed' loopt, na een week erg onregelmatig/kreupel te hebben gelopen met een van de voorbenen,waarna een week wat beter en sinds een paar dagen weer goed!
Ik hoopte al dat hij zich 'gewoon' verstapt had o.i.d.,het been was niet warm,dik,beschadigd of anderszins. ook de hoef was niet warmer dan de andere drie, dus zo op het oog niets aan te merken.
Hij ontlastte hem alleen wel, zowel met lopen (heel kort pasje) als tijdens het eten/stilstaan, dan zette hij hem naar voren.
Ik wilde niet meteen de dierenarts e.d. inschakelen, ook omdat er weinig aan te voelen of zien was, zodat ze w.s. zouden adviseren af te wachten en/of foto's e.d. te laten maken. Ik heb hem een week 'met rust' gelaten, wel gewoon lekker in de paddock met zn vriendin en 's nachts op stal, maar verder niets. de afgelopen week gewandeld en omdat het steeds beter ging vandaag voor het eerst weer opgestapt en een 20 minuten stapritje gedaan. En het ging goed!!
Ook wel eens fijn dat er iets 'gewoon' herstelt, zonder da,kliniek,gedoe etc. We hebben de afgelopen jaren het nodige meegemaakt op dat gebied, vandaar mijn vreugde nu.

Esther schreef op zaterdag 8 maart 2008, 10:40:


Ik zou eerder zoeken bij de Nederlandse Vereniging voor Fytotherapie.

Marianne

Spirithorses schreef op vrijdag 7 maart 2008, 20:55:


Okee, weer wat geleerd.. Zit ook aan hoefschoenen te denken, en dan inderdaad aan Smit. Ken op stal een stel met shetjes die ze al jaren hebben en erg tevreden zijn. Shetjes hebben ze niet altijd om en zijn relatief licht van gewicht dus ik denk dat ze daarom zo lang mee kunnen gaan. Ze willen aangespannen gaan en dan zal het wel harder gaan denk ik zo. Vraag me dan alleen af hoe de pasvorm dan nog is, maar ik hoor ze niet over problemen... (Nou zegt dat niet alles)

Denk dat ik met de 'voor-sloffen' van Peppermint niets aan standaard maten zal hebben. Is dan veiliger om aan te laten meten lijkt mij... En zullen dan na x-tijd denk ik ook niet meer goed passen omdat die voeten nog enorm zullen gaan veranderen...

jodalieke schreef op zaterdag 8 maart 2008, 14:02:


Ja dat zijn fijne dingen! Kan me voorstellen dat een paard ook wel eens iets kan hebben zonder dat er echt aan gedokterd moet worden. Spierpijn is een goed voorbeeld. Of een spiertje verrekt zoals wij dat bij mensen noemen...