4bozzza schreef op zondag 9 maart 2008, 15:37:


Ja want dat is de normale gang van zaken. Waar ik het overigens niet mee eens ben omdat die honden ook grote kans lopen dood- of aangereden te worden! Je laat toch ook je peuter niet alleen lang de weg spelen?

Maar goed, even een zijsprong van mij.... Gelukkig ergens toch ook DAT hij wat mensenschuw is... Heeft ook zijn voordelen. Stel dat mensen hem vangen en hem zo leuk vinden dat ze hem besluiten te houden en niet naar zijn baasje willen zoeken! Het is tenslotte een mooie hond; heel appart van kleur. Okee, hij komt dan misschien wel goed terecht maar dat is denk ik toch niet de bedoeling. Je wilt hem zelf weer terug in de 'thuisroedel' toch?

Laat je ons weten als hij terecht is?

Karin schreef op zondag 9 maart 2008, 16:35:


Dat veranderen van aard, dat vind ik ZO onbegrijpbaar.

Je knipt er een stuk vanaf zo simpel ist , morgen laat je bij jou hetzelfde doen eens zien hoeveel je je nog vrouw vindt !Laten we zeggen dat de vrandering redelijk ingrijpend zal zijn toch !!
Je levensvreugde , uitstraling ja zelfs karakter !

Elzaliene Proost schreef op zondag 9 maart 2008, 18:04:


momenteel weinig dingen die ik liever wil dan dat, ja.


uiteraard.
__
Zo lang er paarden op ijzers lopen,
zal ik ze eronder vandaan blijven slopen

Een vrouw na de menopauze is ook niet meer vruchtbaar (beter gezegd, hun hormoonhuishouding verandert enorm, lijkt me heel vergelijkbaar met castratie, maar corrigeer me als ik dat mis heb). Dat is een best wel heftig proces voor sommigen, sommigen merken er niets van. Die vrouw is dan toch nog steeds dezelfde? Ik geloof niet dat dat zoveel effect heeft op levensvreugde, uitstraling en karakter. Misschien voor een enkeling wel, maar in zijn algemeenheid zijn de oudere vrouwen die ik ken nog heel prima in orde hoor. Met hun eigen karakter, veel uitstraling en meer dan voldoende levensvreugde.

Ik begrijp echt wel dat een ruin ander gedrag kan laten zien dan een hengst. Of misschien beter gezegd, bepaalde gedragingen niet meer. Maar ik blijf het niet snappen waarom dat zijn aard aanpast. Of zijn levensvreugde, alsof alle ruinen depresieve karakterloze gevallen zijn.

Groetjes Karin

Karin schreef op zondag 9 maart 2008, 18:18:


We hebben het niet over een natuurlijk verouderingsproces , we hebben het over knip knip foetsie de handel .Toch nog ietsiepietsie ingrijpenderderder toch ? Ruinen zijn brave bischkes ze missen echter een spark die ik in paarden zoek/ apprecieer !