Nick Altena schreef op zaterdag 8 maart 2008, 20:27:


Ik rijd ook overtuigd bitloos. Ik zie zoveel ellende wat het bitgebruik betreft, voor mijn kant kunnen ze die dingen gewoon afschaffen. Paarden die men niet meer zonder bit kunt rijden zijn gewoon kapot gereden. Ze hebben geen vertrouwen, werken alleen maar voor het bit in plaats van dat ze samenwerken met de ruiter. Op zulke paarden wil ik helemaal niet rijden, wat is daar nou leuk aan om een paard te controleren door pijn. Ik voel mij daar helemaal niet prettig bij. Jammer genoeg heb ik ook niet zoveel keus, op mijn stage kan ik zonder bit rijden maar op school zijn ze niet benauwd genoeg om er een 'hulpteugel' aan te hangen. Dan sta je daar met een paard die één uurtje per dag aan de frisse lucht komt en voor dat ene uurtje geteisterd word door bit en spoor. Terwijl in de theorethische lessen steeds erop wordt gehamerd dat men paarden zo vaak als mogelijk naar buiten moet zetten zodat ze hun natuurlijk gedrag kunnen uitleven. Verdraaide wereld noem ik dat.

Greetz,
Chantal

Spirithorses schreef op maandag 10 maart 2008, 10:25:


Helemaal mee eens. Mijn ruin is ook laat gecastreerd (toen hij acht was). Ik heb heel lang lopen twijfelen, maar ik kon hem als hengst niet op een voor mij aanvaardbare manier ergens plaatsen. Dus uiteindelijk heb ik gekozen voor castreren. Dat er ook zoiets was als vasectomie, wist ik toch nog niet. Ik was doodsbang dat hij erg zou veranderen, maar niets hoor. Nog steeds (met z'n 17 jaar inmiddels) een lieve, speelse, ondeugende en sprankelende jongen, die erg goed ligt bij de dames en daar ook best eens op wil springen als het zonnetje schijnt. Misschien zou ik vandaag een andere keuze hebben gemaakt, maar achteraf heb ik nog steeds geen spijt van de castratie. Zijn leven is er een stuk socialer en dus leuker op geworden.

Groeten, Liesbet

Anita Cats schreef op maandag 10 maart 2008, 11:11:


Nee hoeft niet hoor bij Falk was het ook zo. Pas als ze echt gaan kegelen en de banden inzakken ( naast de staartwortel) kondigt zich normalerwijs een geboorte aan. Kegelen kan ook wel een week duren bij sommige paarden.

Ik snap dat banden inzakken niet zo.
Hoe moet ik dat zien?
Is daar letterlijk een verschil te zien, of moet ik voelen dat dat
"anders" voelt?

Esther schreef op maandag 10 maart 2008, 11:06:


Tuurlijk niet. Maar dat kippengebeuren lijkt me redelijk zonder gevoel.

Anita Cats schreef op maandag 10 maart 2008, 11:16:


Het voelt dan als je je handen naast die staartinplant legt echt als pudding.

Spirithorses schreef op maandag 10 maart 2008, 11:17:


massaproduktie van hapklare brokken uitgaand van de veronderstelling
dat elk dier van een diersoort gelijk is