En nu ben ik alweer aan het nadenken dus. (ik wordt blond ipv grijs met ouder worden)
Trainen is iets mechanisch, kan net zo goed door machines gedaan worden.
En toch... als ik met Laila (hond van mijn dochter) een parcourtje loop, doet ze het wel, maar als ze met mijn dochter precies het zelfde parcourt doet is ze veel sneller, enthousiaster, geconcentreerder, staart hoger en losser,... en toch heeft ze de vaardigheden en bevelen met de clicker geleerd en wordt ze ook door mij met de zelfde snoepjes beloond.
De motivator om haar baasje plezier te doen is dus groter dan de beloning.
Als trainen alleen maar een mechanisch iets was, dan zou je toch verwachten dat dat niet uitmaakt.
Maar het is juist de band die je met je dier hebt die bepaald wat er gebeurt.
Of je hond snel is of minder snel, of je paard schrikt en gaat rennen of bij je blijft.
Ik vind clicker training een heel erg krachtig iets maar naar mijn gevoel niet voldoende om als enige met een dier om te gaan.
Dat zal Bob Bailey wel tegenspreken. Je kan je afvragen waarom een dolfijn na het opsporen van een mijn terugkomt, alleen maar om dat visje... of zou er toch een band met de trainer gegroeid zijn, al of niet bewust.
Ofwel maken we zo veel trainingsfouten dat we op "feel" en relatie moeten kunnen terugvallen om die op te lossen...
Plus bij rijden, daar heb je toch heel erg veel met gevoel, aanvoelen van te maken en met ook zuiver biomechanische dinges. Vb ik leg mijn been aan, daardoor is de buikspier geneigd aan te trekken en daardoor komt het achterbeen verder naar voor.
Ik zelf zou een paard dat zuiver op vb stemcues getraind was niet fijn vinden om te rijden. Zoal Dixie die aandraaft op een tongklak en galopeert op een kusgeluidje, wat diegenen die er op zit ok doet (beetje overdreven). Dan liever een Piablo die alleen aangalopeert als alles qua gewichtshulpen en mee zijn in de beweging etc helemaal goed zit.
Er zijn maar heel weinig dingen die ik zuiver met de clicker alleen train. Meestal gebruik ik het bovenop al de rest, om het paard precies op het juiste moment te laten weten wat hij goed deed en waar hij beloond voor wordt.
In elk geval erg nuttig, je verslag hier, Piet. Al was het maar om stilaan te proberen de dingen in mijn hoofd nog een beetje helderder te krijgen .

Peter Donck schreef op maandag 10 maart 2008, 20:40:


Tja een prestatiedoel,in feite niet.
Ik zou het een prestatie vinden als ik voor mezelf een stuk of wat kigers op mijn eigen (ok prestatie) terrein zou hebben rondlopen.
Liefde voor het paard zou zeker primair zijn.Zoals voor de rest van mijn paarden overigens.
Mag een hardwerkend iemand ook nog een hebbedingentje hebben?
Zeg nu eens zelf wie wil dat niet??

4bozzza schreef op maandag 10 maart 2008, 15:31:


Geweldig!!! Jammer dat hij niet kan vertellen over zijn avontuur. Ben mijn hond toen hij 11maanden ook zo eens kwijt geraakt toen hij achter een konijn aanging in een maisveld. Na 3 kwartier vond iemand anders hem inderdaad ongeveer op de plek waar ik hem was kwijtgeraakt. Hij had wel 3 krassen op zijn rug ik denk van pinnekesdraad maar de rest van de dag was hij ongelooflijk onder de invloed en timide. Ik denk dat jouw hond na 2 dagen echt wel wat zal moeten herstellen. Laat eens iets weten hoe hij het doet? We hebben uiteindelijk mee in de spanning gezeten?
grtjes myr

Esther schreef op maandag 10 maart 2008, 20:17:

Knip>


Esther, ik had het niet over jou, ik heb mijn Piablo ook een korte tijd met bit gereden omdat ik hem hierdoor sneller correct kon laten lopen dan ik met mijn ruitercapaciteiten zonder bit kon (als het me alleen al gelukt zou zijn) omdat hij door voorgeschiedenis van OCD en bijna drie jaar opsluiting en altijd linksom rondjes gedraaid en daarobovenop nog een ongeluk met serieuze wonden aan zijn rechterachterbeen extreem scheef liep.

Ik oordeel ivm een bit niet alleen gebaseerd op dit onderzoek, ook de onderzoeken van Dr Cook en het bekijken van de anatomie van het paard. Als ik zie waar de trigeminus loopt en waar het bit komt, is de conclusie al snel getrokken. Kan niks anders dan pijn doen.

amar schreef op maandag 10 maart 2008, 22:37:


over een dag of drie een laatste update dan maar? Voor de feuilletonlezertjes.
__
Zo lang er paarden op ijzers lopen,
zal ik ze eronder vandaan blijven slopen

Lena schreef op maandag 10 maart 2008, 21:43:


twee van mij. 1 vanuit huis en 1 via VPN/Citrix op een andere server.
__
Zo lang er paarden op ijzers lopen,
zal ik ze eronder vandaan blijven slopen

heidy smid schreef op maandag 10 maart 2008, 13:59:


Ik zag wel ergens staan dat ze het ook versturen, maar of ze dat ook over de grens doen weet ik niet. Dat zou je aan hun moeten vragen/mailen. Ik hoop voor je van wel.

Kynshiri schreef op maandag 10 maart 2008, 22:15:

Knip


Even nuanceren .
Ik zeg niet dat het aan de gymnastisering ligt, ik vraag me af of gymnastisering het kan helpen voorkomen.
En natuurlijk ben ik egocentrisch, ik rijd graag paard.
Ik vind dit toch niet helemaal te vergelijken. Bit doet ook accuut pijn plus geeft schade op langere termijn. Daarom dat ik bitloos rijd en alleen bij Piablo zeer korte periode een bit gebruikt heb (zie vorig bericht). Hiervan ben ik dus overtuigd. Het bit is ook niet nodig om te kunnen rijden, het kan perfect zonder dus waarom zou ik.
Wervelfusie bij paarden is geen accuut iets. Op een paard met rugpijn rijd ik niet en ik probeer zover mijn kennis en kunde dat toelaat die rugpijn ook te voorkomen en/of behandelen. Op de rug van het paard lopen geen vergelijkbare zenuwen als de trigeminus in de mond die een dergelijke acute pijn kunnen veroorzaken voor zover ik weet. En over schade op langere termijn weet ik nog onvoldoende.
Ik hoop in elk geval te kunnen stoppen met rijden op Piablo voor het zo ver komt dat ik hem met rijden pijn doe.

Als jullie merrie('s) hengstig is (zijn) zitten ze dan ook 'ongemakkelijker'?
Omdat ze hun rug/lenden bol trekken?

Want Pête had het weer erg zitten vandaag. En niet bepaald aangenaam om er zo mee te rijden. Ze beweegt dan ook stijver met haar achterbenen en haar buik leek zo abnormaal dik.
Ik vroeg me af hoe 'normaal' zoiets is. En of het schadelijk is om er op te gaan zitten als ze het weer eens zo erg te pakken heeft?
Voor de rest laat ze zich dan wel gewoon rijden. Misschien dat ze af en toe een beetje tegen het been blijft plakken. (Want dat is 'lekker' natuurlijk,... de slet. ) Maar voor de rest redelijk normaal. Alleen dat je het dus voelt aan haar rug.
Als ik dan rijd, probeer ik vooral actief te rijden, overgangen etc...beetje sopel proberen te maken. Maar 't werd maar een beetje beter.

Hebben jullie merries dat ook wel eens?

Ik werk nu met lange lijnen en het is de bedoeling dat er zeer binnenkort met een karretje gereden kan worden. Als hoofdstel gebruik ik een hanoveraans model met een lage neusriem die ik iets hoger heb geplaatst. Nu werkt het als een sidepull. De boodschap is duidelijk voor hem en hij reageert hier heel goed op. Het werd al eerder geschreven en ik merk het zelf ook: stemhulpen zijn hierbij heel handig!

Ans Jondral schreef op maandag 10 maart 2008, 22:59:


Niet dat wat jij beschrijft, maar BD is op de eerste dagen sloom, wat onwillig (geen zin) en als het even kan rijd ik haar op zulke dagen niet want ik maak niet graag ruzie met mijn paard
2 dagen later is het altijd weer over.

Groet, Pien

Ans Jondral schreef op maandag 10 maart 2008, 22:59:


Als Uranie hengstig staat merk ik daar eigenlijk niets van tijdens het rijden, zie het eigenlijk nooit als ze hengstig staat behalve toen ze nog op de manege stond en ik haar in de buitenpiste liet lopen. Naast die piste stond een ruin en die 2 stonden altijd bij elkaar, als ik Uranie de piste inzette voor gewoon wat rond te lopen stond ze hengstig en als ik ze terug naar de stal zette (wat nu definitief voorbij is want we hebben een grote paddock laten aanleggen voor in de winter en hebben nu voldoende weide voor in de winter en de zomer) zaten ze naar elkaar te hiniken.
Bij de shetties zie ik het dan wel als ze hengstig staan (want er staat altijd een hengstje bij ) maar daar merk ik eigenlijk ook niets aan, die blijfen zich gedragen zoals anders, heb nog nooit echt iets gemerkt aan hun houding (misschien ook omdat ik er nooit specifiek op zit te letten)

marianne laenen schreef op maandag 10 maart 2008, 13:10:


Zeg onze paarden vorige zomer hadden 2 stukken wei die achteraan openstond en de hele dag liepen ze van de ene wei in de andere tot ge kwam voeren voorraan in de ene wei dan waren ze net jouw kippen die de deur niet vinden. Ging zelfs zover dat ik er ene moest halen en dan volgde de rest. Echte kiekens, want dan nog tegendribbelen omdat ze eerst zogezegd verderweg van het voer moesten gaan om de doorgang te kunnen gebruiken Haha!
Myr

Spirithorses schreef op maandag 10 maart 2008, 23:05:


Ja, ik probeer het ook te vermijden.
Het is alleen zo vaak. Eens per maand schiet dat beest in een hormonale kramp en dat duurt dan weer een dag of 5.
Probeer het ergste meestal te overbruggen met dagje vrij en eens aan de longe ofzo.
Maar ze had gisteren en eergisteren al niks gedaan. 3 dagen na elkaar is dan weer teveel van't goede. Dus er toch maar op gegaan. Maar zelfs haar zadel leek aan begin plots niet meer te passen. 8-/

Spirithorses schreef op maandag 10 maart 2008, 15:31:


helemaal niet stom!! Vind het een verschrikkelijk verhaal, wij hebben zo een ongeluk met een fretje gehad. Iemand op getrapt en een week later dood terwijl er niets aan te zien was!