trea hoex schreef op woensdag 19 maart 2008, 15:18:


ik droom van een eigen weiland, waar ik kan doen wat ik wil, nu kan ik gewoon niets doen! ik zou de investeringen ook doen, die jij gedaan hebt!

Tja, Eva, ook ik kan he me zo voorstellen.
Doorbijten en blijven uitkijken naar alternatieven.
Zo hebben wij eerst een stukje verhard voor de schuilstal, in de stal zand gegooid, rubber matten er op, nog meer verhard, dan paddockje aangelegd met zand wat helaas nog steeds nat is en na 3 jaar opnieuw blubberig wordt en nu dan eindelijk na de verhuis de paardjs hier met een ruime en gedraineerde zandpaddock, een verhoogde schuilstal met betonnen vloer en half rubber matten, grindpad,...
Her mag het nu ook regenen zonder dat ik me zorgen moet maken.
Maar vroeger heb ik ook wel eens de politie over het gras (de modder) gehad na klachten van bezorgde mensen.
Gewoon blijven verbeteren waar kan en vroeg of laat komt er wel een mogelijke oplossing. Bij ons heeft het 10 jaar geduurd voor alles naar mijn zin is, al mag er nog best veel extra weide bij, het is goed leef- en onderhoudbaar.

Misschien als voorlopige oplossing een berg houtsnippers? Wel goed afkomst controleren, wordt op den duur blubber, maar het eerste jaar tot 2 jaar spelen ze er mee en staan ze er droog op.

Voor je rubber matten: misschien ergens oude grasdallen of puin op de kop tikken en de matten er bovenop?

Eva Saegerman schreef op woensdag 19 maart 2008, 14:47:


Als het zo erg is, laat dan een camion zand komen, laat die in je wei kieperen. De paarden vinden dat méér dan interessant en gaan er bovenop staan.

Wij hebben nu zeezand laten komen, géén Scheldezand. Het is veel grover van korrel en koekt niet zo vlug vast. Het water loopt er beter door weg. Het is een feest om de paarden dan bezig te zien: uitgebreid rollen, languit slapen... die genieten er écht van.

Doe het naast de schuilstal, dan ben je daar wel een stuk gras kwijt maar is dat zo erg?

Marianne