eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 1 april 2008, 18:55:
> Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 1 april 2008, 17:17:
>
>> Justine cools schreef op dinsdag 1 april 2008, 16:42:
> Parreli ,clicker en subtiel ! en een veulen van een kleine
> zeven maand ! en een bodyprotector en helmpie (you never know
> hey ) !! Gaande van schitterend ,ten zeerste aan te raden naar
> zeer interresant !!
Een man van weinig woorden en des te meer daden waarschijnlijk, niet
?
Mijn probleem met die methodes is dat je eerst je paard moet leren kennen en dan pas de geschikte methode gaat aanwenden die best bij haar past (dus in feite spreek je beetje af met je paardje zoals je een kind een studierichting laat kiezen denk ik...).
Vb: Clickeren, vind ik een fantastische methode om onzekere, angstige dieren iets te leren, een iets dominanter paard heeft dan weer een andere aanpak nodig (al dan niet gecombineerd met clickeren...)
Ik zou me liever laten begeleiden door iemand die niet 1 enkele methode gebruikt, maar door kennis aftast welk vlees hij in de kuip heeft en z'n training aanpast aan het individuele karakter van dat specifiek paard (zoals mensen is elk paard verschillend van karakter als ik het goed begrijp?). Daarom wacht ik af met trainen tot ik haar beetje ken en de man/vrouw gevonden heb die voor haar geschikt lijkt.
Clickeren is een zeer leuke, subtiele methode om iets aan te leren aan een dier, maar ik voel me ergens verloren in het feit dat het niet echt rekening houdt met de non-verbale communicatie tussen paard en trainer in het beginstadium, de energie die ik bvb uitstraal naar m'n paard toe door te denken (heb begrepen dat gedachten niet onzichtbaar zijn voor paarden?), de manier waarop paarden intuitief communiceren onderling. Is dit niet een must om je eerst hierop te concentreren? Dat is de basis van communicatie en training vind ik, de manier leren kennen waarop paarden spreken. Er moet ten eerste gelet worden op de aard van de eigenaar en die moet er eerst op gewezen worden waar hij/zij in de fout gaat tijdens de omgang en het overbrengen van zijn bedoelingen aan het dier (vb: lichaamstaal, onzekerheid die men probeert te verbergen (cfr boek Linda Cohanov), ...
Je kan een dier zodanig conditioneren dat het alles voor je doet, maar waar blijft dat gevoel dan, die toch zo bijzonder is in de omgang met een paard? Je kan zoveel leren van een paard, wat wij mensen kwijt zijn geraakt door ons denkvermogen, daarvan wil ik profiteren in m'n omgang met paarden (ik zie paard beetje als mijn Yoga-meester als ik het zo mag uitdrukken, eentje die je altijd de waarheid zal vertellen. Iets dat ik bijzonder mis in deze samenleving!
Ik heb een trainer nodig die voor mij de paardentaal vertaalt zodat ik begrijp wat mijn paard bedoelt en ik dusdanig mijn bedoeling in paardetaal kan vertalen naar m'n paard toe. Clickeren brengt ook wel een verstandhouding tot stand, door het spel, maar ik zou toch graag de kuddetaal leren en wat paard worden zodat het mij beter bergijpt...
Ik ben erg blij dat ik hier toch info kan vragen om geen te zware fouten te maken in het begin ik er nog alleen voor sta. Nu ze hier nog maar pas is laat ik haar liever eerst een paar weekjes wennen aan mij en de omgeving.
Warboel
