clarissa ruijgrok schreef op dinsdag 15 april 2008, 11:47:
> Christel Provaas schreef op dinsdag 15 april 2008, 11:32:
>
>>

>> concentreren op je zit en stil in het midden blijven, niet nog
>> op hoe je paard beweegt.
>
> Duss, altijd de eerste twintig minuten ?

Het schijnt te wennen. Er wordt met een HM meer dan gemiddelde eigen balans verwacht en die ontwikkel je op den duur vanzelf.
>
> Is Buck nu blijvend beter? Of moet je nu en dan een
> onderhoudsbeurt blijven doen?
>
Geen idee! Bij Buck is zijn stijfheid (ondanks geen krrachtvoer en slechts een liksteen+mineralenkoek+Ursonne en 24/7 vrije beweging met opfokkende spanjaard en dagelijks verplicht kwartiertje rondracen) iets waar hij snel op terugvalt als een van de genoemde faktoren uitblijft. Hij moet extreem sober gehouden worden in combinatie met extreem veel beweging, dan floreert hij pas. maar die schrale Pyreneeëncultuur kan ik nooit nabootsen.
Door de natheid, slechte bak, weinig uit zichzelf bewegen was hij weer vastgelopen.
Met de massages is hij over een punt heen geholpen, je pakt ahw de andere kant van het probleem. Ik begrijp wel dat het een soort symptoombestrijding is, maar doordat hij losser in zijn lijf is beweegt hij grager, makkelijker, meer, daardoor blijft hij losser etc.
Hij moet nog een derde keer. Of het dan blijvend beter is weet ik niet, anders laat ik de peut gewoon weer aanrukken!
Na de eerste behandeling liet ik hem verplicht een half uurtje bewegen en ik wist niet wat ik zag. Zoveel power, zo vertrekken van achteruit, schoudervrijheid, een prachtig deinende rug, een geoliede machine. Na enkele dagen kreeg hij enorme spierpijn, wat ruim een week aanhield. Ik ben hem echter blijven bewegen, los in de bak en wandelend op straat, maar zonder aanleuning of ruitergewicht.
Onder het zadel was dat superieure bewegen tot mijn verdriet helemaal weg. De eerste keer erop merkte ik dat hij weliswaar gemakkelijker galoppeerde en steeds vierkant halthield, iets wat eerder niet zo was. De draf was echter nog steeds wat houterig en vallend op de voorhand, stug.
Toen de peut na 2 weken voor de tweede keer kwam constateerde hij dat de achterhand lekker blubberig (=goed) was, maar dat schouders, nek, hals en schoft nog steeds hard waren. Dat verklaarde exact waarom de galop en het halthouden verbeterd waren (achterhand in orde) en waarom de draf zo slecht uit de schouder kwam. Hij heeft toen de hals en schouders behoorlijk aangepakt. Er volgden na de tweede behandeling drie weken waarin ik niet zo veel verbetering merkte, maar de laatste week gaat hij per keer beter. Zodra ik erop zit voel ik dat hij loslaat, zijn lichaam kan gebruiken zoals een normaal paard doet. Hij swingt nu meteen al, wat voorheen driekwartier 'werk' kostte. Hij komt gemakkelijker op het achterbeen, galoppeert meer bergop, aanleuning is licht en elastisch ipv steeds wat stug verzet, verkorten en verruimen gaat krachtig en vloeiend. Groot verschil met vroeger is hoe hij aanvoelt onder mijn handen: zacht. Dat was altijd: hard.
De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik hem ook sinds een week of 3 selenium en vit E bij geef. Ik had uitgerekend dat hij al jaren minder dan 1 mg selenium krijgt door dat schrale dieet, terwijl 2,5 de adh is. Omdat problemen zich bij hem voordoen in de spierstofwisseling, heb ik besloten er een spiersupplement tegenaan te gooien.
Bij jou is Ellen Immink geweest?