Nathalie Lagasse schreef op maandag 28 april 2008, 21:11:


Hi Nathalie,

Ik vind het knap van Parelli dat ze het voor elkaar krijgen dat ze mensen zo aan zich kunnen binden, misschien dat wij bij ITCLICKS ook eens de marketing Goeroe binnen moeten halen. Je weet dat er iets beters is (clickeren) maar je gaat toch terug naar iets wat je al kent …
Nee, natuurlijk is dit niet vreemd, dit geeft maar weer aan dat je menselijk bent

Jij maakt de keuzes om bijna alleen maar negatieve bekrachtiging te gebruiken. Ik heb Myriam Trappeniers afgelopen week laten zien hoe ze binnen 3 x 5 minuten haar paarden op 2 vingers kan laten volgen en zelfs (voor de criticasters) in en uit een groene sappige wei kan halen.
Je vertelt ze af en toe dat het goed is, 1 op 10.
In de aanleer fase kan een dier of mens niet zo constante feedback om snel uit te vinden wat de bedoeling is. Het 1 op 10 zal alleen m. Waarom mag je niet altijd zeggen dat iets goed is. De truck (en daar zie ik heel veel mensen tegen aanlopen) is hoe het UITDAGEND voor je paard. Goed is niet altijd voor dezelfde oefening.
Met buitenlopen bijvoorbeeld: Als huppel 1 pas meeloopt Click / Treat (C/T), de volgende 2 keren als hij 1 pas meeloopt C/T. Daarna moet hij 2 pas correct meelopen voor C/T, doet hij dit 3 x correct dan is de oefening 3 passen C/T. Op deze wijze zit je binnen 10m op meer dan 10 passen en loop je de straat al uit.
Nog even om op de 1 op 10 C/T terug te komen.
Je komt 3 mei 2008 op de lezing “Conrad’s versie van de ClickerExpo 2008. Hier zal je oa een verhaal te horen krijgen van de Jesus Rosales Ruiz te horen krijgen over “The Broken Clicks” de uitleg waarom 1 op 1 voeren het beste werkt. Iets wat Bob Bailey allang wist maar waar ik nog wat eigenwijs over was. Je snapt dan ook waarom 1 op 3 of 1 op 10 voeren niet werkt, sterker nog het wetenschappelijk onderzoek wat er achter zit heeft bewezen dat de resultaten eerder slechter worden dan beter.

Wat ik mij wel afvraag is het volgende:
Je geeft aan dat je al een hele tijd niets meer gedaan hebt parelli dat het ook niet zo lekker loopt. Je staat nu op een moooiie crossroad als crossover trainer.
Als je toch op deze splitsing staat waarom kies je dan niet voor clickeren, ook bij Parelli zal je er weer in moeten investeren om het gewenste niveau te bereiken, later wil je toch weer naar het clickeren gaan. Het lijkt mij dan zonde om 2 x tijd te investeren ))). Lees, ik ben efficiënt, sommige noemen het lui
Ik zou hier het verstand laten winnen en niet de resultaten uit het verleden.

Je geeft aan dat Parelli je vaak helpt als het met clickeren niet lukt. Ik geef je hierin helemaal gelijk. Parelli is opgebouwd om trainen, trainen, trainen. De aanpak legt uit hoe je een training moet opbouwen, de systematiek etc. Dan krijg je een aantal 1-liners. Deze hebben we binnen SubtielTrainen en ITCLICKS ook. Het gaat niet om de aanpak maar op de 1-liners die je helpen. Een hele bekende is bijv: Je krijgt het gedrag wat je beloont.

Je vind dat er te weinig voorbeelden zijn, helemaal mee eens, er zijn altijd te weinig voorbeelden. Jij lijkt mij de perfecte persoon om daar verandering in te brengen. Je bezit veel kennis, hebt veel ervaring en wilt graag. Zorg samen met ons ITCLICKS trainers dat er wel voldoende voorbeelden zijn. Oja, modelling kan aversief zijn als je het dier verplicht in een situatie zet / drukt en of te grootte stappen maakt, pas hier dus mee op. ;-0

Ik vind het helemaal super dat wij een kijkje mogen nemen in “jouw dagboek”. Het dagboek van een crossover trainer en haar worstelingen.
Dank je voor je openhartige verhaal. Dit is de informatie waar wij clicker trainers iets mee kunnen.
Concrete vragen, aarzelingen etc. Je ziet dan ook dat jij gereinforced wordt met concrete uitleg en hulp.
Click

Ik kijk er weer naar uit om jouw kritische vragen te horen als je op 3 mei in Utrecht deelneemt aan de lezing “Conrads versie van de ClickerExpo2008”.
Voor andere er zijn nog een paar plaatsen vrij ook op 14 juni 2008 in Nederland.

Groet
Conrad van Pruijssen
ITCLICKS with SubtielTrainen

Nick Altena schreef op maandag 28 april 2008, 22:25:


Maar nu ga je uit van het "negatieve", waarom bij voorbaat zeggen dat die wil er wel niet zou komen?
En nee, dat gaat in mijn beleving niet samen, maar dat had ik al gezegd.
(nou heb ik het niet alleen over het filmpje met het witte paard waarvan ik niet weet wat ze nou eigenlijk aan het doen is behalve haar paard te "pesten" met al die drukdoenerij)
Een paard hoort niet langdurig op stal (toch staan die van mij ook soms uren in de inloopstal omdat er beestjes zitten of het hard waait en ook nog regent).
Maar je kunt natuurlijk ook zo strikt zijn dat je en jezelf en de ander niet vertrouwt dat er een open weg ligt en niet bij zulke mensen langsgaan.

Karin

Eva heeft me gevraagd om de vragen te beantwoorden (t'is een filmpje van mij) : effe tussen de lijnen door


-> doelstelling was een aaneenschakeling van kopstoot tegen de bal en schoppen op de bal met energie te krijgen.


ml. geen les willen gaan geven in deze manier

-> dat ijzers persé onvriendelijk zijn is uw afweging, niet de mijne. Ze zijn soms niet nodig, daar ben ik het wel mee eens. Ik heb de afweging gedaan om te zien of ik al dan niet de ijzers erop laat, en de conclusie was dat ik ze er op ga laten. Dit voor een aantal redenen die ik hier niet allemaal in het lang en in het breed ga uitleggen (oa flinterdunne ijzers in de zomer als mijn paard zo'n 5u/ week gaat wandelen in sterk verstedelijkt gebied, maar nog tal van andere redenen).


-> wat een vooroordelen : onze Zenghi heeft wel zijn stal op de wei en de deur staat altijd open : hij kan dus 24u/24 kiezen of hij binnen of buiten staat


-> Hoe kan jij zien op dat filmpje wat voor een bal dat dat is? Het is de lichtste bal dat ik vond, waar hij ook zijn tanden in kan zetten zonder dat de bal afgebroken is. En ik heb het wel opgebouwd : eerste versie was een ballon (moeilijk te gooien), dan een strandbal (ging altijd af en niet bijt bestendig) en nu dus die bal


-> das dus wat ik bedoel : het is niet moeilijk om je paard zonder ijzer te laten als je niet rijdt, enkel in de piste rijd, of in een landelijke omgeving woont. Ik ga vnl wandelen en woon op 10km van Brussel.
Ik vind het belangrijk dat de voeten van mijn paard goed verzorgd zijn, vandaar dat er een hoefsmid (die dat van vader op zoon is) om de 6 weken langs komt.
Als ik de ijzers eraf laat gaat hij pijn hebben, ze staan er nu op en hij heeft geen probleem. Dit is toch wat we willen met onze paarden, ze zo min mogelijk pijn en ongemak bezorgen?


Ik heb hier nu gereageerd omdat Eva het mij gevraagd had (dank u Eva om reclame te maken van mijn filmpje) en ook omdat er vragen ivm wat ik aan het doen was instonden.
Over die ijzer heb ik mijn standpunt gezegd, en heb ik geen zin om aan een welles nietes discussie te beginnen. Ik kan alleen maar zeggen dat ik er over heb nagedacht, en wat mijn conclusie is. Ik respecteer de beslissing van ander mensen om watever te doen met hun paard (een deken aan te doen, op stal te zetten, ijzers af te laten, ...), en verwacht dat men dat ook met mij doet. Je kan mensen tot nadenken proberen te brengen, en de conclusie kan dan al of niet passen bij wat jij vind. Maar iederen is vrij te doen en te laten wat hij wil met zijn paard. Dat is democratie.

Met vriendelijke groeten
Françoise

Kiriaki schreef op dinsdag 29 april 2008, 7:26:


Je zou dit een vervriendelijkte Monty Roberts methode kunnen noemen. Roberts maakt het buiten de trailer dmv voor en achteruit dwingen en snokken aan het 'speciale' halster , zo onplezierig, dat een paard niet liever wil dan de trailer ingaan.
Je doet dit prima. Niet verder gaan dan wat je paard volkomen ontspannen accepteert. Ik zou zodra je hem vastgebonden hebt toch altijd een beloning geven.
Ook het 20 meter rijden is een heel goede. Doe dat in alle omstandigheden, droog, regen, licht en donker. Beloon altijd met een handje muesli of haver als je stopt via de voordeur.Oefen rijden dan tot daar waar hij de omgeving nog goed kent, als dat perfect gaat dan een heel flauw bochtje naar links en naar rechts. Doe bv 300 meter, beloon hem, laadt het paard uit en laat hem een poos grazen.
Daarna terug naar huis ( mocht hij niet mee willen, zou ik nooit forceren, gewoon terug naar huis lopen en verder trainen, maar je kunt hem op die plek volgens jouw methode dan misschien laten werken. Als dat lukt een kilometer, 3, 5 en maak een wandeling op vreemde plaatsen.
Probeer te bereiken dat een paard gaat beseffen dat het rijden in die stal op wielen misschien wel beroerd is, maar dat dat dingen zijn die nu eenmaal gebeuren (shit happens) en dat daarna iets prettigs wacht.
Probeer vooral te vermijden dat door je stem te verheffen, te duwen en te trekken, je het paard gelijk geeft in zijn gedachte dat het toch eigenlijk maar een eng en gevaarlijk ding is, zo'n trailer en dat hij er beter maar niet op kan gaan.
Hoe meer geduld je nu hebt, hoe minder je later nodig hebt.

Piet

My Best Whisper is a Click