Misschien omdat jij die man kan zijn, die tegenover een hooggevoelig paard staat?
Het gaat niet alleen over gronden, het gaat ook over congruentie en incongruentie en tal van andere zaken die je kan vergelijken met klassieke geneeskunde versus alternatieve, wetenschap versus filosofie. Maar als jij er voor jezelf de antwoorden in terug vindt en je beter voelt, waarom niet?
Waarom denk jij dat je niet gegrond bent en wat versta jij onder ongegrond zijn? Misschien kom je anders over tegenover je paardje, dit is ook zo vaag. Ook 'zweverige mensen' kunnen krachtig overkomen, omdat ze zelfvertrouwen hebben. Als jij dat uitstraalt naar je paard, dan hoef je daar toch niet meer aan te werken? Als je jezelf niet goed voelt bij dat gronden, dan ben je weer niet meer in evenwicht en is dit niet ok voor jou, dat een medicament helpt bij de ene persoon en niet bij de andere wil nog niet zeggen dat het daarom geen goed medicament is, maar wel dat de ene iets anders nodig heeft dan de andere. Ik zweef mijlen ver weg, mijn aandacht is niet bij de zaak, dus ik heb daar wel baat bij.
We gaan maar iets aannemen als het met wetenschappellijke bewijzen aangetoond kan worden, maar er is nog zoveel dat we niet weten. Daarvoor is het niet persé paranormaal, misschien is het ook puur natuurkundig te verklaren.
Ik heb het al gezegd, ieder zoekt zijn manier van werken, het is zo moeilijk voor mij om daar concreet en beknopt een uitleg aan te geven.
Waarom was een gecastreerde pony bang voor mij, negeerde hij me en waarom kwam ik wel overeen met een mishandelde, Andalusische hengst (ik die zo bang ben voor hengsten) en voelde ik me zo goed bij hem ondanks dat hij vreselijk schrikkerig was en ik een vreselijk broekschijter ben? Waarom schrok hij niet bij mij toen er veel lawaai was in de piste en bij z'n bazinnetje wel en voelde ik me ook niet bang op zijn rug? waarom lekte hij aan mijn hand en negeerde hij zijn bazinnetje? Daarom en voor tal van andere zaken betekende dit boek veel voor mij.