Piet schreef op donderdag, 30 september 2004, 6:19:


Zelfs jij, Piet. Die rug is NIET extreem - ik schreef toch exemplarisch? Vraag anders een DA hoe en wat, want dat weten ze wel maar de Januskoppen houden hun bek dicht, daarbij werkt de meerderheid toch al in de bio-industrie. Ik heb vaak genoeg een pony in dat model gezien helaas...

De reden waarom er geen maneges vol mee staan is een andere: die kopen nl. hun paarden liever op uitgegroeide leeftijd, en dan natuurlijk niet de reeds doorgezakte. Ook achter de schermen van de toeristische paardenindustrie kan het verloop trouwens hard gaan; zo ken ik een kinderkampen-manege waar ze ieder jaar een vrachtje goedkope oostblokpaarden kochten, die worden dan 1 seizoen volkomen afgeragd vóór ze op slachttransport gaan - dan hebben die k*tbeesten feitelijk geen cent gekost. Zaken zijn zaken.

Er zijn natuurlijk ook totaal andere bedrijven. Zoals Pien wil dat wil opbouwen, of zoals van mijn goede oude vrind Werner te Havelte, waar de 60 ijslanders nog 40 jaar mogen en kunnen worden. Echter ook in de ijslanderwereld heeft de snelle wereld al aardig toegeslagen. En dat brengt me op de volgende vraag:

Moet een pony eigenlijk wel zo oud kunnen worden en een leuk ponyleven hebben *?*
Ja, wettelijk wel, maar die hele dierenwet (GWvD) is lariefarie - dat weet iedereen. Eigenlijk ken ik relatief maar heel weinig mensen die niet binnen 10 jaar op een pony zijn uitgekeken... óf "iets anders zijn gaan doen" óf een andere pony hebben. En kinderen groeien op, waardoor hun pony ook al behoorlijk snel een surplus wordt.

Groeten, Egon

e m kraak schreef op donderdag, 30 september 2004, 10:43:

Nou heb ik tevens dus bij deze weer wat "goeds" ontdekt aan onze niet al te paardnatuurlijke manege (stands en kettingen en zo).

Ze fokken hun paarden zelf en ze worden er nog oud ook, die paarden weten vanaf veulen af aan al niet beter.
Niet dat ik dit wil goed praten hoor, zeker niet. Maar het ging over doorgezakte ruggen. Ondanks dat deze paarden al op 3-jarige leeftijd worden ingereden en vaak de les al in gaan en half jaar later, heb ik er nog nooit een doorgezakte rug gezien. Wel kapotte ruggen, maar dat is een ander verhaal.

Groeten,
Ingrid