Piet schreef op vrijdag 6 juni 2008, 0:24:


Een welgemeend applaus zonder welke reserve ook!

Er zijn twee spanningsvelden in deze mbt specifiek paarden:
1. het paard: paarden hebben moeite met verandering en kunnen slechts een handvol betekenisvolle relaties in hun leven aangaan; verkoop houdt in de regel totale ontworteling in
2. verandering is een zekerheid en in de huidige westerse maatschappij gaan veranderingen heel snel. dit houdt in dat de meeste eigenaar niet bij benadering kunnen overzien wat er in hun leven gaat gebeuren gedurende het leven van het paard dat ze op het punt staan te kopen

Ik heb onder het kopje ´continuïteit´ ooit een topic geopend en dat adresseerde DIT punt.
Zoals ík het zie hoor je zéker geen dier als een paard te kopen als je het geen kern van continuïteit kan bieden.
Poep gebeurt en verkoop is hierdoor soms onvermijdelijk doch moet als zodanig een uitzondering zijn, een noodzakelijk kwaad.

hc

Hoi
Ik heb eens een vraagje:
Heeft er iemand ervaring met Bindipack?
Ik zou graag eens willen weten weten wat de voordelen en nadelen ervan zijn. En is het eigenlijk de bedoeling om het te geven als alternatief voor hooi of gras, of is het gewoon een extraatje?

Nick Altena schreef op woensdag 4 juni 2008, 1:42:


------------------------------------------------------------
Beste Nick,

ook ik ben een beginneling, momenteel hebben wij 4 paarden allemaal met een groot verleden voordat zij bij mij kwamen....
de draver waar ik het over had heeft een renbaanverleden en werd door vorige eigenaren gereden met een "thieleman" e.d. omdat hij anders niet te houden zou zijn....., stond heel veel op stal en was ook met de "hulpmiddelen" erg druk!!
In de tijd (nu bijna 3 jaar) dat hij bij mij is gekomen hebben wij gelukkig een huis kunnen kopen met weiland en heb ik alles zo ingericht dat de paarden kunnen gaan en staan waar ze willen wanneer ze dat willen. Dat is zeer zeker mede gekomen door deze site.
Voor al mijn paarden blijkt dit veel en veel beter te werken, en hoef ik nooit achter ze aan te rennen om ze uit de wei te halen want ze komen zelf even kijken of we wat leuks gaan doen....
Nu had ik begrepen dat een bit in de mond ongeveer hetzelfde is als een stuk ijzer op je scheenbeen en misschien ben ik wel heel gevoelig maar als dat ijzer alleen maar rust op mijn scheenbeen vind ik dat al niet prettig laat staan als iemand er minimale druk op zou uitoefenen....
Feit blijft dat mijn dravertje zonder bit heel erg licht te rijden is hoewel ik maar een beginneling ben en een hoop dingen verkeerd doe heb ik het gevoel dat hij daar een stuk blijer mee is.
dan hebben we ook nog een KWPNer van 22 jaar die alleen maar gereden werd met sporen, zweep, bit en niet aan een halstertouwtje mee kon lopen maar met een hengstenketting. Nu zonder bit, sporen, zweep en na wat oefenen met gewoon aan een touwtje meelopen is het een ontzettend lief paard die goed oplet en alleen uit lompigheid een stapje verkeerd zet.
we hebben ook nog 2 merries, 1 van 36 jaar die lekker van haar pensioen staat te genieten en een hele lieve andalusier, ook weer met een verleden, een spaans verleden wel te verstaan en ik neem aan dat je dan wel enigzins begrijp wat ik daarmee bedoel! met haar ben ik nu grondwerk aan het doen en ook haar ga ik bitloos rijden, gewoon omdat ik het nut van een bit totaal niet zie, niet begrijp en omdat het mijn overtuiging is dat samenwerken met een paard veel beter is!!

Ik vind het jammer dat een discussiepunt over Leslie Desmond een haat en nijd discussie wordt over hele andere dingen maar dat terzijde, ik ga ervan uit dat jij jouw opmerking heb neergezet zonder enige verdere achtergrondinformatie die ik je nu heb gegeven.

Om een meer ervaren ruiter te worden ben ik helaas aangewezen op internet en boeken omdat er bij ons in de buurt weinig tot geen mensen zijn die les geven op de manier waarop ik graag zou willen rijden.
Verleden hebben wij de cursus natuurlijk bekappen bij Jack en Pien gedaan van Spirithorses, hele aardige en relaxte mensen, zag dat zij nu ook workshops geeft met rijlessen dus die ga ik waarschijnlijk dit jaar doen om vooral te proberen een ruiter te worden die een paard zo min mogelijk hindert. en zelfs als ik dan zo ver ben dat ik met een "zachte hand" kan rijden zie ik niet in waarom ik het dan met een bit zou moeten doen.

met vriendelijke groet
Linda

Hoi iedereen,

Boyke was vandaag weer wat beter, veel aandachtiger, heb zelfs even gereden. Reageerde goed op mijn hulpen en was voorwaarts en hij kon zelfs even mijn ophouding negeren en lekker op een lange lijn doorgallopperen :)

Twas zonder iets dus ja.. Kan gebeuren :)

Zijn diarree heeft hij nog maar ja, niet meer zo fel, zijn benen hangen niet meer supervol dus.

Nog even rustig aan met werken en hopelijk komt het goed, dank je iedereen!

Doei, ben wandelen met de hond.

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 7 juni 2008, 10:13:


Ik ben het hartstikke met Eddy eens.
(mag ook wel eens gezegd worden).

Hoi iedereen,

Ik hier momenteel bij mijn thuis een paardje staan, eigenlijk een zielig beestje.

Het is een fjordje, 3 jaar, hengst tot 2 weken terug.
Het is een paardje van een meisje dat ik ken, zij heeft hem gecastreerd omdat hij onhandelbaar was, en waar ze zelf voor gezorgd heeft in mijn ogen.
Korte schets van zijn leven: Geboren in een stal en 7 maanden met moeder op stal gestaan, nooit andere paarden gezien. Vervolgens verkocht aan dat meisje en dus op een dag van zijn moeder weggenomen zonder enige voorbereiding. Het beestje was getraumatiseerd, en in plaats van veel met hem bezig te zijn heeft ze hem op stal gezet voor bwo toch enkele maanden. Vervolgens heeft ze geprobeerd hem bij haar paard te zetten. Eerst heeft hij heel hard gevochten met hem, daarna liep hij door alles uit om maar niet bij het paard te zijn. Dit paard was niet agressief naar hem. Tot nu heeft hij dan altijd alleen in een wei gestaan, nooit veel mee gedaan, eigenlijk aan zijn lot overgelaten. Gevolg: paardje is agressief naar mensen, bijten, stampen, hij laat zich pakken, maar je moet heel goed oppassen, je kan niet voor hem gaan staan want dan springt hij op je rug. Dus ja... niet veel mee aan te vangen eigenlijk. Ik heb hem vorig jaar een paar maanden gehad en geoefend, hij was op het einde superbraaf bij mij, kon alles met hem. Daarna terug naar eigenares gegaan, nu is hij terug zo slecht, maar nu is hij ook veel sterker en door school heb ik echt geen tijd om 2 paarden te trainen.

Nu wou zij hem bij Boyke zetten. Ik had dan voorgesteld ze langs elkaar op aanpalende weides te zetten en rustig op te bouwen naar samen staan, maar zij wil de paarden meteen bij elkaar zetten.
Maar dat beestje weet niet hoe hij moet omgaan met andere paarden, ik denk dat het uit angst is dat hij zo vecht met andere paarden. Ik heb schrik dat hij Boy iets aandoet, of dat Boy hem iets aandoet, want Boy laat zeker niet op zijn kop zitten. Wat zou ik nu doen?

Alvast bedankt!!

Christel Provaas schreef op zaterdag 7 juni 2008, 12:58:


Dat weet ik ook, anders had ik ook niet elke dag langs hoeven gaan, als ik daar niet in zou geloven. Maar dan moet het wel om revalidatie gaan, en niet om behandeling. Ik beschik thuis nou eenmaal niet over de mogelijkheden waarover ze in de kliniek wel beschikken. Ze is nu 2 dagen uit quarantaine, als haar situatie stabiel genoeg is haal ik haar daar ook weg. Met maanden stalrust ga ik sowieso niet akkoord, ze zal in de wei toch niet wild gaan doen, daar ken ik haar lang genoeg voor. Maar ik wil wél eerst met de artsen overleggen, over wat de behandeling nu nog gaat zijn.

Jolijn schreef op zaterdag 7 juni 2008, 13:00:


Je eerste plan was goed: een draadje ertussen. Dat arme fjordje is niet gesocialiseerd en zal zich niet als normaal paard gedragen met alle risico's vandien. Ik zou het zo lang mogelijk aankijken met het draadje ertussen. Zoeken ze elkaar op, hoe is het gedrag, wie doet toenadering, hoe is de reactie? De eigenares heeft er duidelijk niet zoveel kaas van gegeten, dus jij moet de wijste zijn.

Huertecilla schreef op zaterdag 7 juni 2008, 10:36:


een heel intens "amen to this" !

Jolijn schreef op zaterdag 7 juni 2008, 13:00:


je been stijf houden en beginnen met een draad ertussen
laat je niets aanpraten door een kind dat het al verknald heeft
maar blijkbaar slechts haar eigen zinnetje wil ........

Jolijn schreef op zaterdag 7 juni 2008, 13:00:


Hoi Jolijn,

toen bij mij het vierde paardje erbij kwam heb ik ze inderdaad met een lijntje ertussen gehouden en rustig aan opgebouwd.
af en toe gingen we met ze wandelen buiten en uiteindelijk met het bij elkaar zetten ging dat zonder slag of stoot.
eerst zette ik ze overdag samen zodat ze zich 's nachts nog terug kon trekken en nu staan ze allemaal samen zonder problemen.
Alleen waren mijn paardjes wel gewend aan andere paarden.....

Succes,
Linda

Peter Donck schreef op zaterdag 7 juni 2008, 13:12:


Wauw, je weet het meteen. Het is idd een meisje dat altijd haar zin krijgt en deze ook hard doorduwt. Maar ja, eigenlijk kan ik ook zeggen van: het is zo en niet anders! Hoewel ze dan nog bekwaam is achter mijn rug ze toch bijeen te zetten.. Misschien eens een goed gesprek voeren. Mijn manier of niet...

Sieta schreef op zaterdag 7 juni 2008, 13:04:


Gelukkig gaat het al heel wat beter met je paard! hopelijk mag hij ook snel naar huis

Jolijn schreef op zaterdag 7 juni 2008, 13:16:


ja, en inderdaad kan samen aan de hand gaan wandelen leiden tot aantrekking
tussen de twee,
hoogstwaarschijnlijk zal zijn gedrag toch wel verzwakken door de castratie
maar socialisatie is in ieder geval primordiaal !