Jolijn schreef op zaterdag 7 juni 2008, 13:00:


En van wie is Boy ?
Nou dan ? wie beslist er dan over wie er bij Boy in de wei staat ?

Ik zet nooit....maar dan ook nooit.... een vreemd paard zomaar bij een ander.
Het kán heel goed gaan....maar ook heel fout.

Linda1212 schreef op zaterdag 7 juni 2008, 11:30:

Hallo Linda,
In mijn ogen ben jij ongelooflijk goed bezig en als jij idd een beginneling bent heb ik héél veel bewondering voor wat jij al doet en kan met paarden met een verleden. Volgens je verhaal krijg je er ook veel voor terug van die dieren. Het maakt niet uit wanneer een andere omgang met paarden ontstaat of wat de reden hiervan is, het ontstaan van het anders denken dat is belangrijk. . Zelf hoor ik eveneens bij de beginnelingen maar ben al jaren met het opnemen van informatie bezig en vorm van hieruit mijn eigen ideeen. Sadisten zullen er altijd zijn en die veranderen ook niet al geef je ze 100 000 keer een andere visie aan, voor hen gaat het om macht. Er zijn een hoop mensen met een positieve intentie, die fouten door onwetendheid gemaakt, willen erkennen en trachten bij te leren. Mensen waarvan je prettig kunt leren zijn mensen die je inzichten aanreiken en je op een respectvolle manier trachten duidelijk te maken waar het om draait.
Veel groetjes
Myr

Ik zou in ieder geval even wachten tot de hormonen uitgewerkt zijn.Dan heb je al een beter beeld van de toekomst.

Aafke schreef op zaterdag 7 juni 2008, 9:12:


Yep, ik wil ook iedereen een leuke tijd wensen!!
En weer of geen weer, plezier maak je zelf, maar het is toch al droger hè...
Ik zou wel graag dat dvd'tje bestellen dat er gemaakt wordt als het geen probleem is.
Have fun!!!
Groetjes

Jeetje Franca, ik lees pas net je hele verhaal. Wat een nachtmerrie!
Gelukkig gaat het nu weer wat beter met Sieta en staat ze niet meer in quarantaine. Wat een blunder op blunder zeg. Ongelooflijk dat dit zo is gelopen.

Ik heb zelf juist hele goede ervaringen met de kliniek in Utrecht. Toen Kito daar in februari en maart stond is hij super behandeld en verzorgd. Echt heel tevreden was ik. Vandaar dat ik helemaal paf sta van jouw verhaal. Verschrikkelijk. Nou ik heb kennelijk veel geluk gehad met de artsen en verzorgers toen die tijd. Kito is geopereerd door dokter Brunot. In mijn ogen een hele kundige arts.

Ik zou als ik jou was wel verhaal halen idd bij de artsen. Zeker wat betreft de doorberekening van een aantal handelingen die door hun stiommiteit moesten worden verricht zou ik niet betalen. Maar goed dat is van veel later zorg. Eerst moet Sieta beter worden. Zo zielig dat ze zoveel jeuk heeft en zo hulpeloos staat te trappen. Verwen haar maar lekker als je er bent en misschien wat clickeren voor de afleiding? Dat heb ik met Kito ook in de stal gedaan, want helaas mogen ze er niet uit.

Heel veel sterkte! Ik weet uit ervaring hoe verschrikkelijk het is dat je zo weinig voor haar kan doen.

Irene

Sieta schreef op zaterdag 7 juni 2008, 13:04:


Ik ben heel blij te horen dat het beter gaat. Van zodra ze er weg kan, haal je haar maar weg van die bende klojo's. Enne, ik zou daar ni vertrekken voor ik is heel goe mijn gedacht heb gezegd, want wat er allemaal is gebeurd kan echt niet door de beugel. En het liefst zou ik het nog doen in het bijzijn van enkele klanten, maar dan wel even wachten tot je echt effectief weggaat. Stel je voor dat ze anders nog minder gaan omzien naar u arm dutske.
Laat niet op je kop zitten, fouten maken is menselijk maar deze opeenstapeling is gewoon schandalig!
Veel succes nog.
Groetjes

Jolijn schreef op zaterdag 7 juni 2008, 13:00:


Bouw het maar lekker op en laat je niet ompraten. Het welzijn van Boy is belangrijker. Trouwens, jij zit in met je paard en dat andere meisje blijkbaar iets minder, dat zegt toch al genoeg hè.
Groetjes

Ik vraag mij sowieso al af waarom al deze info, waarover nu gedicussieerd wordt, geweten moet zijn?
Voor mij persoonlijk, hoef ik maar een paar dingen terug te vinden in een advertentie. Dat is ras/leeftijd/geslacht/prijs, liefst een foto en een bondige beschrijving van wat het paard al of niet reeds geleerd heeft.
De rest hoef ik niet te lezen.
Als ik dan als koper serieus geïnteresseerd ben, wil ik dat beestje toch eerst persoonlijk ontmoeten en krijg je sowieso een stuk van de achtergrond info.

Waarom zo'n simpele advertentie niet PN-waardig zou zijn, dat snap ik niet goed?

En als het dan toch reeds besproken wordt, ik berijp heel goed wat de motieven in dit geval zijn van de verkopende partij.
Ik vraag mij ook sterk af of blijven proberen wel een meerwaarde is voor het paard?
Ik spreek dan ook uit eigen ervaring. 2 jaar een paard verzorgd waar ik eigenlijk schrik van had. En toen ze te koop kwam, haar ook nog gekocht met mijn zotte kop. (terwijl ik er nog steeds schrik van had.) Uit angst voor waar ze anders terecht kwam.
Op één of andere manier hebben we wel geleerd met elkaar om te gaan. (na jaren van ruzie-maken)
Ik geloof wel dat mijn paard nu een band heeft met mij als haar mens en weet dat ik bij haar hoor. We weten wat we aan elkaar hebben.
Maar toch, hoeveel daarvan is vrije wil? t'beest zit willens nillens al jaren met mij opgescheept. Misschien heeft ze zich er gewoon bij neer gelegd?
Ik maak mij daar ook geen illusies over. Er zijn andere mensen die ze veel liever heeft dan ik en waar het meteen mee klikt.
Vorig jaar stond ze een maand ergens in training. Ik heb toen bewust afstand genomen van haar maar ging wel een paar keer per week kijken als ze gereden werd. Erg vreemd om dan te zien hoe 'mijn' paard haar aandacht volledig op iemand anders had. Ik had er net zo goed niet kunnen staan. Paard was helemaal gek op de trainster. Keek haar overal na, als ze ergens heen liep, had elke beweging van haar in de gaten etc...
Er zijn dus zeker wel mensen die ze veel liever heeft.
Moest je het haar vragen ik denk dat mijn paard mij in een seconde zou inruilen voor die persoon.
Kan ik nog zo stapelgek zijn op mijn paard.....

Cindy Helms schreef op zaterdag 7 juni 2008, 10:19:


Stuur hier maar heen die regen, we hebben amper wat gehad de afgelopen weken. Veelste en veelste weinig, 't is droog hier....

Daar heb je een heel goed punt Ans. Ik heb twee verzorgpaarden, een ruin en een merrie. De merrie heeft veel leukere gangen als de ruin, toch rij ik haar bijna nooit. Ze is namelijk in de zomerperiode nogal wat "roze-olifanterig" en ik word daar zo nerveus van. Ze zoekt in die periodes van alles om van te schrikken en ik krijg mijn lijf dan niet meer ontspannen. En ze is zó leuk! Als ik mensen meeneem en die rijden haar, dan zijn ze stuk voor stuk enthousiast. Maar ik krijg het niet voor elkaar, ook al vind ik haar ook zo leuk. Dus ik rij haar af en toe in het bakje, ga met haar fietsen of dat soort dingen. Tenslotte heb ik met de ruin wel een enorme klik, dus rijden doe ik dan wel met hem.
En het leuke is dan wel, dat we laatst een keer met nog een ruiter erbij op stap waren en de ruin daar zo heet van werd dat ik op de merrie verder ben gegaan. En toen was ze zo lief voor me

Maar er zou geen haar op mijn hoofd zijn die eraan denkt die merrie ooit te kopen. Nu is alles wat ik met haar doe extra en leuk. Maar dan "moet" ik alles met haar kunnen. Nee hoor, zie ik niet zitten. Terwijl ik de eerste maanden dat ik daar kwam wel veel op haar reed. In de winter heeft ze dat gedrag niet en dan gaat het ook stukken beter tussen ons. Als ik haar als te kopen paardje had proefgereden had ik er zo ingetuint en met de gebakken peren gezeten!

Groetjes Karin

Gudrun schreef op vrijdag 6 juni 2008, 10:09:


Mooie uitleg en heel zinvol alleen dat over een paard hebben voor je plezier vind ik een totaal verkeerde zienswijze en daar steiger ik met alles aan gevoel in mij! Levende wezens zijn geen gebruiksvoorwerp want zo voelt het een beetje aan. Zoiets van nu heb ik er zin in en straks ben ik het moe en zo ga je nu eenmaal niet om met levende wezens die van jou afhankelijk zijn. Ik ga helemaal met Eva haar zienswijze mee!
grtjes Myr

Jolijn schreef op zaterdag 7 juni 2008, 13:16:


Precies Jolijn! Jij, of Boyke beter gezegd, loopt wel het risico op blessures!
En hoe ernstig dat kan aflopen, hebben we allemaal kunnen lezen met het verhaal van Sieta!

Zij heeft niet te bepalen om ze zomaar bij elkaar te zetten.... Boyke is niet haar eigendom.
Jij bent duidelijk de verstandigste in deze....
Loop het risico niet!

Wil.

Nou, deze berichtjes doen toch wel deugd.

Gisterenavond heb ik eens geprobeerd om onze merrie zo weg te leiden van de ruin (die de dominante is van de 2), wel met halstertouw.
Voorheen had ik altijd apart met ze geoefend.

Ze volgde mij min of meer netjes, maar onze Nexor vond 't maar niks. Begon rond te crossen en haar uit te dagen (allé zo interpreteerde ik het toch,). Ik heb haar toen toch enkele keren haar met het touw tot de orde moeten brengen, aandacht moeten blijven vragen. Wel minder dan voorheen toen ze hem altijd enthousiast achterna wilde rennen, of ik ze vast had of niet (ik moet er geen tekeningetje bij maken hé? ). Nu zag je haar twijfelen, zo van ja, naar wie moet ik nu luisteren? Al bij al was ik tevreden over haar, want het is veel beter gedrag dan vroeger.

Maar hoe moet ik nu Nexor dan aanpakken? Ik vind zijn gedrag heel begrijpelijk, want ik speel nu de baas en hij wordt aangetast in zijn leiderschap. Hij richtte zijn gedrag echt op haar, niet op mij. Of moet ik in het vervolg beter hem mij laten volgen tot aan de stal (Pavana volgt toch) en haar dan pas apart nemen? Dat was wat ik voorheen ook altijd deed.
Eens dat ik Pavana aan 't poetsen was werd hij terug rustig en ging grazen. Zo van: dit is niet interessant, trek uwe plan met haar.
groetjes, Nancy.

stumperd schreef op vrijdag 6 juni 2008, 16:18:


Dankjewel! Gaat goedkomen, maar het is niet altijd makkelijk uit te moeten leggen dat ik wil dat mijn paard het hele jaar door dag en nacht buiten staat. Ja, ik weet dat ze al 14 is. Ja, ik weet dat ze altijd op stal stond (zelfs met deken op stal!). Ja, ik weet dat ze tenger gebouwd is en een echt "bloed" paard is. Ja, ik maak me ook zorgen of ze wel een goede wintervacht aan zal maken. Ja, ik weet dat paarden het lekker vinden om te rollen en dat misschien in een natte paddock niet doen. Is dat dan een reden om haar 's nachts maar op stal te zetten? Zodat ze kan rollen? De dierenarts beweerde zelfs dat ik mijn paard zou mishandelen als ik het van de winter zonder deken buiten zet.

Sorry hoor, ben er nu echt een beetje moedeloos van. Waarom zou een tinker wel buiten mogen blijven en mijn belgisch warmbloed paard niet? En bovendien, als ze het echt te koud heeft en ze maakt onvoldoende wintervacht aan, dan moet er maar een deken op. Ik wil toch zeker ook niet dat mijn paard ziek wordt of doodvriest. Dat ze me daar überhaupt van verdenken.

Maar ja, alles komt altijd op zijn pootjes terecht, nietwaar?

Volgend bericht kreeg ik via de nieuwsbrief van de NVBP

Franke Sloothaak bitloos!

Half mei was Madeleine Calkoen samen met paardentandarts Paul Versluis op bezoek bij Franke Sloothaak. (Franke Sloothaak is een oorspronkelijk Nederlandse Internationaal springruiter die drie keer wereldkampioen is geweest.) Omdat ze wist dat Franke als springruiter heel intensief bezig is met op een goede wijze contact zoeken met de paardenmond, leek het haar geen slecht idee om voor de zekerheid een bitloos hoofdstel mee te nemen; om te laten zien en om Franke te vragen dit eens te willen proberen. Madeleine vroeg Emiel Voest om zijn nieuwe hoofdstel Bitless, dat gebaseerd is op de Bitless Bridle van dr. Robert Cook, een maand ter beschikking te stellen. Dat was geen probleem, dus kreeg ze een mooi nieuw zwart hoofdstel met de gekruiste kaakkoorden mee.
Op 25 mei belde Franke Sloothaak naar Emiel Voest om te vertellen dat hij met dit bitloze hoofdstel de Grote Prijs had gewonnen op een Duits concours en hij was erg enthousiast over het bitloze hoofdstel! Franke Sloothaak had die zondag de Rheinische hengst Al Faras Riamo uitgebracht tijdens de Steinhagener Reitertage in de klasse S voor de Grote Prijs van de Herforder Brauerei.
En afgelopen weekend heeft hij met dit bitloze hoofdstel wederom de GP gewonnen in Pforzheim, de Goldstadt Cup. Daar startte hij de 12-jarige Hannoveraanse ruin Ligurion. Twee bitloze successen op rij!
En nu maar hopen dat hij met dit hoofdstel ook nog eens te zien zal zijn op tv. En natuurlijk ook dat hij medespringruiters voor deze optoming ook enthousiast weet te maken!

Nils en Olly