Vicky Verreycken schreef op zaterdag 14 juni 2008, 15:11:



Ik heb dan wel mijn bedenkingen waar je dan in hemelsnaam mee bezig bent.
Want tegen je zin in iets doen doet een paard niet zonder pijn of stevige dwang.

Als er dan zó'n groot verschil zit in het "luisteren" van een paard tussen een hoog geplaatste of laag geplaatste neusriem betekent dat dus in mijn ogen slechts een ding.

Dan moet het ding wat laag zit OF veel meer pijn doen (meer pijn dan bijv. zijn last van zijn nekspieren zoals je schrijft) ... OF iets anders behoorlijk irritants veroorzaken dat het om die reden eerder gaat luisteren om het hoofd in die positie te blijven houden.

Het (weer loslaten van de krachten) moet het dier dan nml. behoorlijk wat positiefs opleveren om te zorgen dat het luistert.....anders zou het zij/haar eigen gang gaan.

Nu er alleen nog even bedenken wat dan dat andere zou moeten zijn bij een lage neusriem ..... als het niet dat afknijpen van de luchtkanalen is ......

Ans Jondral schreef op donderdag 19 juni 2008, 15:55:


Ja we halen haar ook terug naar huis, maar we moeten haar wel eerst vangen.
Desnoods nemen we haar los mee, ze loopt wel achter de anderen aan., dat zal zondg het veiligste zijn. Maar niet eten is echt niet eten bij haar. Inmiddels ook overleg gehad met de dierenarts en we stoppen nu gewoon even met de medicatie ot we haar hebben en zetten haar dan bij huis. In de paddock moeten we haar wel kunnen pakken door haar in een hoek te zetten. We moeten het goed in de gaten houden nu omdat het voor de hand ligt dat ze weer erger wordt.
Er zijn geen alternatieven.
Voor Bret moet ik even een weidegast gaan zoeken, voor haar is het wel goed om aan te sterken in het natuurgebied. Falk moet dan bij Bjork bij huis blijven.

Esther schreef op donderdag 19 juni 2008, 16:11:

Is die medicatie niet inspuitbaar met een injectie? Of in grotere doses zodat je bv maar 1x per week de strijd hoeft aan te gaan?

Christel Provaas schreef op donderdag 19 juni 2008, 16:16:


Nope, er is geen alternatief. Het kan niet met een injectie. Er is ook geen alternatief voor haar. Het enige dat er op zit is proberen haar weer te bereiken en dan in de paddock zetten en hpen dat het dan wel lukt Zoniet houdt het echt op.

In de 1e plaats bedankt aan allen voor de aangeboden hulp!

Eigenlijk zoek ik niet echt iemand die het voor mij komt doen. Moest ik dat doen, dan heb ik iemand die veel dichterbij woont dan al degenen die (ook) al aangeboden hebben om te komen.

In de eerste plaats zocht ik dus een antwoord WAT - en vooral - ikzelf moest doen om die 5 weken te overbruggen. Indien dat onmogelijk blijkt, kan ik nog steeds aan de alarmbel trekken en iemand laten komen.

Dat hij enkele weken niet bekapt wordt, vind ik nog zo erg niet, want mijn (onwetend) oordeel is dat er zowiso toch genezing optreedt doordat hij ijzerloos staat.

Kiriaki schreef op donderdag 19 juni 2008, 16:20:


Als je zelf niet wéét wat te doen, moet je NIETS doen. Zodra je genoeg kennis hebt, weet je vanzelf wat te doen. Voor nu lijkt het mij echt het beste om het paard door een ervaren natuurlijk bekapper te laten bekappen en goed de kunst af te kijken. Aangezien je vijf weken weg gaat denk ik dat je na die vakantie het best nogmaals iemand kunt laten komen om de hoeven in model te brengen voordat je het zelf gaat doen. Het is niet zo eenvoudig om zelf als beginner aan overgroeide hoeven te beginnen, het is beter om reeds natuurlijk bekapte hoeven als beginsituatie te hebben.

Fijne vakantie

Ellen2 schreef op donderdag 19 juni 2008, 15:22:


Inderdaad, mijn ervaring is gelijklopend. De tijd dat een paard nodig heeft om aan een sidepull te wennen blijkt amper 5 seconden.
Maar een paard dat altijd met bit gereden is, kan wel eventjes in verwarring zijn doordat hij zijn "lekstok" mist ...
Het paard van Chris was ook zo. Hij begreep vrijwel onmiddellijk wat je van hem vroeg, maar zocht - ik denk uit een soort gewoontereflex - steeds opnieuw zijn bit op (dat er niet meer was).
_______
Herman
"Willen is Kúnnen"

Ans Jondral schreef op donderdag 19 juni 2008, 15:36:


dat laatste had ik ook aan de DA gevraagd, omdat ik daar zelf ook niet zo goed raad mee wist, maar uiteindelijk ben je bijna verplicht van je dier als sportpaard op te geven. Tenzij je ze op een gegeven moment bij leven en welzijn bewust naar het slacht doet voor het vlees bv... Een gewond dier mag niet vervoerd worden voor de slacht in België, dus als hij een poot breekt of een peesklap heeft moet je hem laten inslapen en laten ophalen door rendac. Wordt hij ziek, dan probeer je (normaal gezien) eerst toch om hem te behandelen en dan mag hij ook niet meer geslacht worden wegens de medicatie...

Kynshiri schreef op donderdag 19 juni 2008, 16:36:


Een paard kan wel meer hebben dan dat natuurlijk.
Neem nu een paard met spat/artrose/rugproblemen/chronische peesproblemen/hko/hoefbevangen etc. om maar wat te roepen. Die zijn net zo 'waardeloos' en mogen gerust vervoerd worden naar een slachthuis.

muiske07 schreef op zondag 15 juni 2008, 12:33:

Hij ziet er nog heel veulen "plat" uit vind ik en je ziet zó dat hij nog niet helemaal volgroeid was. Maar bon, je hebt het tenminste "rustig" aan gedaan. De andere foto´s kan ik niet openen.
Gr. Ilse